GÜZ BAHÇESİ ( AŞİTİ AĞA)

B-10

Medya : Manga - Yad eller

"Yine de Aşiti Ağam düğüne kadar seninle konuşmayacağım."

Fazla mı oldu diye düşünürken Aşiti beni bir bomba ile baş başa bırakmıştı.

"O zaman gelin ağam hazırlan cumartesi kınan var."

                            B-10

Beklemediğin zamanlarda , beklemediğin anılar yerleşiverir hayatına. Sevgi zehirli bir sarmaşık gibi sarar seni.

Başta anlamsız ve korku verici gelen olay ve duygular zaman geçtikçe senin hayatın oluverir.

Duygular bana oldukça yabancıydı.

Aşitinin de yabancı olduğu gibi...

Yabancı olan bir adam nasıl kalbimi talan ederdi ? Bu duygular korkuyu da peşinden sürükleyerek geliyordu. Aşiti sevgi yok demişti fakat her anında bana güzel sözler söylüyor , beni kendine alıştırıyordu.

Ayaklarım yere basıyordu fakat sağlam değildi. Ben bu duygulara kapılmışken düşmenin ne kadar zarar vereceğini bilemiyordum.

Kötü düşünen biri değildim fakat Aşiti ile ne kadar pozitif olabilirdim ki ?

İki gün önce cumartesi kınan var demişti ve bugün cumaydı. Kalbim amansız bir hastalığa yakalanmışcasına atarken son hazırlıklar yapılıyordu. Bu geçen iki günde bir çok kez çarşıya çıkmış fakat Aşiti ile hiç yalnız kalmamış ve naz yapmıştım.

Aşiti ağaya naz yapmak !

Kulağa oldukça komik geliyordu. Onunla yalnız kalmayışıma sinirleniyor fakat bir şey diyemiyordu ve o hâlleri oldukça komikti.

Günler hızla akmaya devam ederken kalbim de ona doğru hızla koşuyordu. Üzülüyordum bu halime. Sevgisizliği tatmak istemiyordum.

Sevgisiz bir evlilik istemiyordum.

Ona nasıl aşık olduğumu bile bilmeden hayatıma şu an bir hayat katıyordum.

Ben Aşitiyi kendime katıyordum.

Peki Aşiti beni kendine katabilecek miydi ?

Sanmıyordum ve bu acı gerçek her an daha çok beni benden ediyordu.

Bu durumu tekrar konuşmak canımı daha çok acıtacaktı fakat bir kez daha sorup kafama vura vura yerleştirmek istiyordum.

Aynanın karşısında kendime bakıyorken hayaller kolumu tutmuş ve bilinmez gezegenlerine çekiyorlardı.

Evde olan neşe ruhuma yansıyordu fakat bir ayna gibiydim.

Bu neşeyi geri yansıtıyor ve bu neşeyi asla içime hapsetmiyordum.

Nedeni belliydi.

Dolabıma asılı olan bindallı ve gelinliğime gözlerim kaydığımda dudaklarımda buruk bir gülümse yerleşti.

Benim kalbimde sevgi tomurcukları yeşermişti fakat onda durum meçhuldu.

Düğün telaşı ile herkes evdeydi. Ablamlar da gelmişti. Evde durmadan koşturan ve bitmeyen bir hazırlık vardı.

"Dilan."

"Dilan."

Ablamlar durmadan bana çağırırken bu koşuşturmanın baş sorumlusu geldi aklıma.

Aşiti.

Bir naz uğruna düğünü erkene almıştı.

Kızmam gereken yerde yüzümde bir gülümseme peydah oluyor ve sinirlenemiyordum.