2024 |Günümüz
Kollarımı sıkıca Sasuke'nin vücuduna sarmıştım. Başımı kaldırıp boynuna birkaç öpücük kondurduğumda eğilip dudaklarını dudaklarıma bastırmıştı.
Ufak ufak yaptığı dokunuşlar biraz daha sakinleşmeme neden olmuştu. Beni kucağına çekip öyle sarıldığında tebessüm ettim.
Beni kucağına çekip sarılmadığı müddetçe gerçekten bir olamıyormuşuz gibi hissettiğini söylemişti. Bir yerden sonra aynı his benim de hücrelerime yayılmıştı. Böyle sarılıp onun boynuna kapanmak, ben boynunu öperken onun benim saçlarımı öpmesi/okşaması...
Dudaklarımı nazikçe boynunda dolandırırken kızarmış gözlerimi gözlerine kilitledim.
"Sasuke, inkar edeceğimizi biliyorum. Bütün kanıtları yok ettiğimizi de. O günden beri o ikisini de görmedik ama eğer bir şey olursa..." yeniden dolan gözlerimdan yaşlar dökülmesin diye zorlukla yutkundum, "... Suçu benim üstüme atmanı istiyorum."
Tam itiraz etmeye başlayacakken dudaklarını elimle kapattım ve tutmaya çalıştığım birkaç damla gözyaşının düşmesine izin verdim. Benim ağlamamı görmekten nefret ettiğini biliyordum, onun gözlerinin de dolduğunu görünce adeta kendimden nefret etmiştim ama sözümü tamamlamak zorundaydım.
"İtiraz etmeyeceksin. O gün sen ve ben kavga ettik sen oradan erken gittin. Olaylar da sen gittikten sonra gerçekleşti, sen hiçbir şey bilmiyorsun."
Sonlara doğru hıçkırıklarımı tutamazken ağzının üzerindeki elimi çektim ve boynundan tutup ona sarıldım. Sasuke itiraz dolu sesiyle konuşmaya başlamadan evvel sıkıca belimi sarmış ardından beni geriye çekerek ellerimi kavramıştı.
" Naruto, bunu sana asla yapmam. Asla. Beni anlıyor musun? O gün ne olduysa oldu. Kimsenin öğrenmesine müsaade etmeyeceğim. Gerekirse bu uğurda öleceğim ama kimsenin bunu ifşa etmesine göz yumamam."
Ellerimi dudaklarına götürüp ayalarımı öptükten sonra tek tek parmak uçlarımı öptü. Burnumu çektikten sonra içtenlikle başımı salladım.
Sasuke her zaman haklıydı. Bunca yıldır saklayabilmemizin tek nedeniydi aynı zamanda. Sasuke aptal değildi. İzin vermezdi. Bana asla zarar verecek bir şeye müsaade etmezdi. Bunu ikimiz de yapmazdık.
İçimdeki endişe kırıntılarını yok etmeye çalışırken beni kucağından indirip mutfağa adımladı.
"Sana nutella ve kaşık getireceğim. Moralini düzelteceğine eminim."
Yüzüme kocaman bir tebessüm yayılırken Sakura'nın erken gelmemesini umdum ve Sasuke'yi beklemeye devam ettim.
Bölüm kısaydı. Özellikle önceki bölümle kıyaslayınca ama bu kısımdan devam etmek biraz meşakkatli oluyor benim için. Birkaç bölüm sonrasında uzatmayı becerebilirim diye umut ediyorum. Hatalarım varsa affola.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
2006 | Sasunaru
Bí ẩn / Giật gânO günden sonra görüşmeyeceklerine dair yemin etmişlerdi. İkisi ihanet etmiş, diğer ikisi kayıplara karışmıştı. Yine aynı konunun onları birbirlerine götürebileceğini kim bilebilirdi ki?
