2006 | Sasunaru

1.4

2024

Sasuke'yi beklerken oturduğum araba koltuğundan dışarıya bakıyordum. Hinata ile olan her şeyi artık bilmesi gerekiyordu. Sakura konusunda da bir şey yapması gerekiyordu. Her ne kadar yapmayacağını bilsem de bir kez daha yüze gelip söyleyecektim.

Camımdan gelen tıklama sesiyle arabanın kilidini açtım ve Sasuke ön koltuktaki yerini aldı. Siyah, üzerine tam olan takım elbisesi vücut hatlarını oldukça belli ediyordu. Şu an çok daha önemli bir şeyden bahsetmem gerekmeseydi çoktan kucağındaki yerimi almış, vücudunun bir kez daha Fatih'i olmaya başlamıştım.

Bakışlarımı yüzüne çıkardığımda yüzümün kötü göründüğünü biliyordum. Hinata gibi iyi bir dostu kaybetmenin yanı sıra Sora ve Haru'yu eskisi kadar sık göremeyecektim. Daha da kötüsü annelerini aldattığımı bilirlerse benden nefret edeceklerdi. Bu düşünce yüzünden saatlerce ağlamış, kahrolmuştum.

Sasuke eğilip alnıma ufak bir öpücük bıraktığında kendimi biraz daha sakinleşmiş hissediyordum.

"Sasuke. Çok, çok önemli şeyler oldu. Ben... Sadece sonuna kadar sus tamam mı? Düşüncelerini daha sonra alacağım.

Dün, senin de bildiğin gibi Hinata'yı yemek yemek için dışarıya çıkardım. Eve gelene kadar her şey istediğim gibiydi, dostaneydi. Eve geldiğimizde ben banyoda üstümü değiştirip yatağa geçtim ama Hinata... O üstünü değiştirmedi. Daha doğrusu üstüne bir şey giyinmedi, sadece çıkardı."

Cümlelerimi nefes almaksızın sıraladığımda Sasuke'nin gözlerinde parlayan kıskançlık elle tutulabilir düzeydeydi.

" Ben hemen gözlerimi kapattım ve neden yaptığını sorguladım ve o... Çok fazla haklı sebep sıraladı Sasuke. Buraya kadar olan kısımdan umarım sana ihanet ettiğimi falan düşünmezsin, bunu asla yapmam. Dün de yapmadım. Hinata'nın yeme problemi çektiği zamanları hatırlıyorsundur. O sıralar iyi hissetmesi için onu yer yer dolaştırıp bir şekilde kilo aldırmıştım. Kilolu olduğunu, o yüzden benim onu beğenmediğimi düşünerek böyle bir şey yapmış. Daha tonlarca şey... Bunların her birini anlatıp ağladı. Çıplak olması ikimizin de umrunda olmadı.

Daha sonrasında bana onu aldatıp aldatmadığımı sordu. Ben de kabullendim. Sen olduğunu söyleyemedim ama biri olduğunu biliyor. Boşanma davası açacağını düşünüyorum... Ne yapacağız Sasuke?"

Sasuke derin bir soluk aldığında benim gözlerimden iri yaş taneleri dökülüyordu. Eğilip her bir damlayı öptü ve bana kollarını sardı. Hiçbir şey demesine gerek bile yoktu şimdi. Bütün benliğimle rahatlamış hissediyordum. Birkaç öpücüğü bile beni bu seviyeye nasıl getiriyordu yıllardır çözümleyememiştim.

"Naruto. Boşanmanız... Bunu uzun zamandır istediğimi biliyorsun. Hinata'nın yaşanan herhangi bir şeyi çocuklarınıza yansıtacağını zannetmem. O türden bir kız olsaydı şimdiye seni bırakıp gitmiş, çocukları da sana düşman etmişti. Biliyorsun."

Cümlesini tamamladığında beklentiyle gözlerine baktım. Beni anlamasını istiyordum. " Ya sen Sasuke? Sakura'dan boşanacak mısın? Ben daha fazla böyle yaşamaya dayanamıyorum... "

Sasuke gözlerime hayal kırıklığıyla baktığında bir şey söylemesine gerek yoktu. Boşanmayacaktı. Ben tehlikeyi umursamazken o ölümüne korkuyordu Sakura'dan ve onun yapabileceklerinden. Sinirle yüzümü cama doğru çevirdim. Nasıl bir hayalperesttim ben?

" Boş ver Sasuke. Boşanma. Hiçbir şey istemiyorum ben artık."

Sert ses tonumla konuştuğumda arabadan çıkıp gitmesini istiyordum. Arabamın rotasını şehir dışına çevirip sonsuza kadar gitmek istiyordum. Gidebildiğim yere kadar gitmek istiyordum. Ondan uzak kalmak istiyordum, ilk kez.