gorgeous ⎯ kagehina

❀30❀

"hoş geldiniz." kapının açılma sesini duyunca işine ara verdi. yine toprakla uğraşıyordu. eldivenleri kirlenmişti. başını kaldırınca gülümdedi. "hoş geldin aşkım."

"selam. dersime daha var ama sana uğramak için erken çıktım." çantasını askılığa astı. "nasılsın?"

"iyi gibiyim." eldivenleri kenara koydu. "sevgili olduğumuzdan beri uğramamaya başladın."

"öyle, denk gelmiyor."

"çiçek de almıyorsun." kageyama cevap vermedi. "tobio, yanlış anlama ama sen beni görmek için mi çiçek alıyordun?" yine cevap gelmemişti. çiçekleri atan da sendin, değil mi?"

"shoyo, özür dilerim." shoyo birkaç adım yaklaştı. gülümsedi. "ömemli değil. ama hislerini kimse anlamıyor sandığında ben anlıyorum."

"özür dilerim." dedi tekrardan. "özür dileme. sadece her gün onları boş yere öldürmek yerine benimle konuşabilirdin. bence gayet iletişime açık biri gibi gözüküyorum." kageyama bir şeyler diyecekti fakat gelen müşteri konuşmalarını böldü. shoyo, az önceki ciddiyetini tamamen bozmuştu ve enerji saçtığı hâline dönmüştü. müşteriyle ilgilenirken çok mutlu gözüküyordu. ama tobio onun aslında işini yaparken çok mutlu olmadığını biliyordu. çiçeklerle ilgilenmeyi sevdiği doğruydu fakat yorulmuştu. aynı onun kendini anladığı gibi o da onu anlıyordu.

tobio, shoyo'ya kısa bir veda etti. shoyo da ona el salladı ve müşterisine döndü.