Selam arkadaşlar öncelikle belirteyim yeni bölüm değil. Lütfen okuyun.
Bu benim ilk yazma deneyimim ve bu yolda ilerlerken eleştirilerinize çok ihtiyacım var. Ben de şimdi hikayeyi baştan okuyunca çok bariz hatalar olduğunu görebiliyorum siz de bunları görmemde bana yardımcı olursanız beni çok mutlu edersiniz. Bu hikayeyi kısa kesmeyi düşünüyorum bunu belirtmiş olayım, dediğim gibi ilk deneyemim ve başka deneyimler kazanmak, yeni karakterlerle beraber yaşamak, vakit geçirmek istiyorum. Yeni bölümü de en kısa zamanda yazıp sizlerle paylaşmayı umuyorum.
Ayrıca biliyorsunuz ki Mehtap Zengin isimli trans bir birey kendini Boğaziçi Köprüsü'nden atarak intihar etti. Bu beni ciddi anlamda üzdü. Bu konuyla ilgili birşeyler yazmak istiyorum.
İntihar etmeden önce çektiği videoyu izlediğimde gözlerimin dolmasını engellememin imkanı yoktu. "Birçok insan benim arkadaşım değilmiş. Herkesi vicdanı ile başbaşa bırakıyorum. Ben artık yapamıyorum, bunu öğrendim. Herkesin istediği gibi istediği şeyi yapıyorum. 24 yaşımda hayatımı sonlandırıyorum. Yapamadım, çünkü insanlar bana izin vermedi. Çalışamadım, birşeyler yapmak istedim ama yapamadım. Herkesi Allah ile başbaşa bırakıyorum ve şu an Boğaziçi Köprüsü'ne doğru gidiyorum. Yarın gazetelerin üçüncü, dördüncü veya birinci sayfalarında benim adımı duyacaksınız. Hepinizi öpüyorum Allah'a emanet olun."
Mehtap bunları ağlayarak söylüyor ve ardından ölüm haberini duyuyoruz. Geçen gün bu olayı arkadaşımla konuşurken başka bir arkadaşım söze katılıp "Ne yapalım yani o da öyle olmasaymış." dedi gülerek. Gerçekten böyle düşünebilen insanlar var. Eminim ki "İyi olmuş Dünya onlarsız daha iyi." diyen insanlar da var. Daha da kötüsü trans olsun biseksüel olsun homoseksüel olsun insanları dışlayabilecek; acı çekmelerini, kendilerinden nefret etmelerini sağlayabilecek insanlar var fakat bunları yapmaya hakları yok. Ben böyle bir dünyada yaşamaktan büyük utanç duyuyorum. Bilmem aynı hisleri paylaşıyor muyuz? Tek suçları(!) farklı olmaları olan insanlara acı çektirmeye hiç mi utanmıyorsunuz? Lütfen, biraz beyninizi kullanın. Biraz düşünün. İnsanlığın anlamını öğrenin ve öğretin bizlere.
Ölmeyi, acı çekmeyi hakeden Mehtap değil, ona bunları yaşatanlardır.
Mehtap, sen bizleri vicdanımızla başbaşa bıraktın fakat biz vicdanımızla başbaşa kalabilecek miyiz?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİR BİSEKSÜEL HİKAYESİ
Genç KurguBen de her liselinin yaşadığı türden bir hayat yaşıyordum. Ta ki en iyi arkadaşıma aşık olana kadar. Yarenden ayrıldığımda Aykut'u herzamanki gibi yanımda bulmuştum. Onu kardeşim gibi sevdiğimi sanıyordum ama durum hiç de öyle olmadı. Türkiye'de bis...
