Το πρωί δεν άργησε να έρθει και όταν ο ήλιος υψώθηκε στον ουρανό, η μέρα με βρήκε ξαπλωμένο στο κρεβάτι να κοιτάζω το ταβάνι. Οι μέρες περνούσαν ταχύτατα και αργά ή γρήγορα θα έπρεπε να παντρευτώ αν δεν έκανα κάτι για αυτό. Κοίταξα το ξυπνητήρι πάνω στο κομοδίνο και παρατήρησα πως η ώρα είχε πάει δέκα και μισή. Αμέσως πετάχτηκα από το κρεβάτι και άρχισα να ντύνομαι για να μην την στήσω. Μόλις έβαλα και το παντελόνι έτρεξα προς την είσοδο και αφού έβαλα παπούτσια, πήρα βιαστικά τα κλειδιά πάνω από το τραπέζι και βγήκα έξω.
Κλείδωσα την πόρτα και αγνοώντας το ασανσέρ κατέβηκα κάτω από τις σκάλες. Αποχώρησα από το κτήριο και καβάλησα την μηχανή μου βάζοντας την μπροστά με κατεύθυνση το μαγαζί που βρισκόταν στην άλλη άκρη της πόλης. Μετά από είκοσι λεπτά οδήγησης επιτέλους έφτασα έξω από το γνωστό ζαχαροπλαστείο. Εκεί βρήκα την ελευθερία να με περιμένει, χτυπώντας το πόδι της νευρικά στο πεζοδρόμιο.
«Άργησες» είπε αυστηρά
«Συγγνώμη έπεσα σε κίνηση, πάμε μέσα τώρα;»
«Πάμε» απάντησε με ένα ξεφύσημα ανοίγοντας την πόρτα
Μπήκαμε μέσα και ένας εύσωμος κύριος με άσπρα μαλλιά και ποδιά μας υποδέχτηκε.
«Καλώς ήρθατε στο κατάστημα μου, εσείς πρέπει να είσαι ο κύριος και η μέλλουσα κυρία Κωνσταντίνου. Τι ταιριαστό ζευγάρι που είστε» είπε με ένα χαμόγελο
«Βασικά μόνο ο κύριος Κωνσταντίνου» διέκοψε η ελευθερία «εγώ δεν είμαι η μέλλουσα νύφη, είμαι η κουμπάρα» συνέχισε με ένα αμήχανο χαμόγελο
«Α με συγχωρείτε για την παρεξήγηση, παρακαλώ περάστε»
Έκανε ένα βήμα προς στα δεξιά αφήνοντας μας να τον προσπεράσουμε και στην συνέχεια μας οδήγησε σε ένα τραπέζι που είχε μια πληθώρα από πιάτα με κομμάτια τουρτών. Κάτσαμε στις καρέκλες και ένα ένα μας εξήγησε τι ήταν.
«Αυτή εδώ είναι με γέμιση κάστανο και σιρόπι μελιού, αυτή είναι εμπλουτισμένη με ινδοκάρυδο και φρέσκα βατόμουρα, αυτή είναι με φρούτα εποχής και σοκολάτα, αυτή είναι με μπισκότα και μαρμελάδα βερίκοκου και τέλος αυτή είναι με συνδυασμό λευκής σοκολάτας και φουντούκια Μαδαγασκάρης» είπε καθώς μας έδωσε από ένα πιρούνι
«Φαίνονται όλα υπέροχα» σχολίασα
«Σας αφήνω να δοκιμάσετε και μόλις τελειώσετε, φωνάξτε με για να με ενημερώσετε σχετικά με την επιλογή σας»
YOU ARE READING
Το κορίτσι που αγάπησα
RomanceΔεύτερο βιβλιο. «Αλέξη;» Μια γνώριμη φωνή με σταμάτησε στην μέση του δρόμου. Μια φωνή που είχα χρόνια να ακούσω και δεν ήξερα αν ηταν αλήθεια ή απλά η ζωηρή φαντασία μου. Η καρδιά μου σφίχτηκε σαν άκουσα την γλυκιά μελωδία της χροιάς της. Δεν μπορ...
