Κεφάλαιο εικοσιτρία

2.8K 145 8
                                    

Περπάτησα γύρω στο χώρο τακτοποιώντας και τις τελευταίες εκρεμμότητες πριν δώσουμε και επίσημα τα χέρια. Είχα προσέξει και φτιάξει μέχρι και την παραμικρή λεπτομέρεια έτσι ώστε να είναι όλα τέλεια απόψε για την βραδινή έκθεση. Ίσιωσα και το τελευταίο κάδρο πριν πλησιάσω τον Θεοδώρου για την υπογραφή του συμβολαίου.

Μόλις με είδε, χαμογέλασε διάπλατα καθώς έστρωσε το μανίκι του κουστουμιού του. Αναρωτιόμουν πως με τόση ζέστη μπορούσε και φορούσε μακρύ πουκάμισο και σακάκι. Εγώ στην θέση του δεν θα άντεχα με τίποτα. Κοντοστάθηκα από δίπλα του ενώ αυτός έριχνε μια τελευταία ματιά στα χαρτιά. Αφού τελείωσε, χτύπησε ελαφρώς τις άκρες τους πάνω στο τραπέζι για να τα ισιώσει και μου παρέδωσε ένα στύλο.

«Υπόγραψε στην πρώτη σελίδα και στην τελευταία και θέλω στην δεύτερη να συμπληρώσεις και μερικά στοιχεία σου» με καθοδήγησε

«Εντάξει»

Έκανα όπως μου είπε και αφού έβαλα και την τελευταία υπογραφή του τα έδωσα πίσω. Αμέσως τα έβαλε στο χαρτοφύλακα του και έβγαλε από τη τσέπη του παντελονιού του τα κλειδιά.

«Εύχομαι να έχει μεγάλη επιτυχία η σημερινή έκθεση,συγχαρητήρια, είστε πλέον ο ιδιοκτήτης αυτής της υπεροχής γκαλερί» είπε και μου έσφιξε το χέρι

«Σας ευχαριστώ πολύ για την συνεργασία και που μου δώσατε την ευκαιρία να την αγοράσω.»

«Μα τι λέτε, χαρά μου να ενθαρρύνω τους νέους καλλιτέχνες, στο κάτω κάτω η δουλειά σας είναι εξαιρετική όπως και τα μοντέλα που απεικονίζονται στις εικόνες σας»

«Λυπάμαι που θα σας απογοητεύσω αλλά δεν είναι μοντέλα. Είναι φίλοι»

«Τότε επιτρέψτε μου να σας πω πως έχετε ιδιαιτέρως γοητευτική παρέα»

«Σας ευχαριστώ»

«Λοιπόν η δουλειά μου τελείωσε εδώ, καλύτερα να πηγαίνω, σας εύχομαι να έχετε ένα υπέροχο απόγευμα»

«Και εσείς επίσης»

Κάναμε ένα τελευταίο χαιρετισμό και στην συνέχεια έφυγε από το μαγαζί. Μετά από λίγη ώρα ήρθε και η υπεύθυνη του κέτερινγκ που είχα προσλάβει και με την βοήθεια μου στήσαμε τους μπουφέδες σε μια γωνία της γκαλερί. Οι βοηθοί της φέρανε τα φαγητά και μέσα σε λίγα λεπτά γέμισαν όλα τα πιάτα και τις πιατέλες με μοσχομυριστά και φρεσκοψημένα τρόφιμα. Δοκίμασα λίγο από το κάθε πιάτο για να βεβαιωθώ πως ήταν σωστά μαγειρεμένα και αφού τελείωσα, πλήρωσα για τις υπηρεσίες τους. Όταν άδειασε ξανά το μέρος μπόρεσα επιτέλους να κάτσω σε ένα από τους καναπέδες που υπήρχαν μπροστά από τους τοίχους.

Το κορίτσι που αγάπησα Donde viven las historias. Descúbrelo ahora