Τα βλέμματα τους στράφηκαν προς τα εμένα καθώς την ελευθέρωσε από την λαβή του και απομακρύνθηκε από τον τοίχο στον οποίο την είχε στριμώξει. Εκείνη αμήχανα σήκωσε την τιράντα του μπλουζάκι της που είχε κυλήσει στο ύψος των μπράτσων της και κοίταξε το πεζοδρόμιο αποφεύγοντας το αγριοκοίταγμα μου. Φαίνονταν και οι δυο ξαφνιασμένοι και ένοχοι και από τον τρόπο που προηγουμένως είχαν κολλήσει ο ένας πάνω στον άλλον, κάτι μου έλεγε πως δεν είναι η πρώτη φορά που βγήκαν.
Σιωπή επικράτησε μεταξύ μας σε συνδυασμό με κλέφτες ματιές. Τελικά, μετά από τουλάχιστον πέντε λεπτά ο Άρης αποφάσισε να μιλήσει. Η φωνή του βγήκε πιο αδύναμη και τραχιά από ότι συνήθως ενώ τα χέρια του κινήθηκαν στο αέρα άτσαλα.
«Κοίτα ξέρω πως σου φαίνεται άσχημο όλο αυτό αλλά να σου εξηγήσω»
«Τι ακριβώς να μου εξηγήσεις;; Μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις και από τις γλύκες που κάνατε, καταλαβαίνω πως είναι ακριβώς αυτό που νομίζω»
«Εντάξει έχεις δίκιο σε αυτό, με την Κατερίνα δεν είμαστε μαζί, τουλάχιστον όχι ακόμα αλλά μου αρέσει. Πολύ» μουρμούρισε, κοιτάζοντας την
«Και από πότε αρχίσατε να βγαίνετε;» Ρώτησα αυστηρά και αμέσως άρχισε να κομπιάζει
«Ε εμείς.. εννοώ εγώ την ζήτησα όταν,.. να εσείς είχατε προβλήματα και..» τραύλισε
«Τι; Μίλα!» Επέμεινα καθώς αύξησα ελαφρώς την ένταση του τόνου της φωνής μου
«Εδώ και ένα μήνα» είπε με ένα αναστεναγμό
Το μυαλό μου πάγωσε την ώρα που ξεστόμισε αυτή τη πρόταση. Εδώ και καιρό αυτοί οι δυο έβγαιναν πίσω από την πλάτη μου και με πρόδιδαν ανελλιπώς. Οργή με κατέβαλε όσο πιο πολύ το σκεφτόμουν και με μια κίνηση τον άρπαξα από το γιακά της μπλούζας και τον κόλλησα στο κρύο τοίχο ενός ετοιμόρροπου κτιρίου.
«Θες να μου πεις δηλαδή πως εδώ και καιρό με κεράτωνε μαζί σου και ενώ ήξερες πως νιώθω και πόσο ένοχος ένιωθα που είχα σχέση χωρίς έρωτα ,δεν μου είπες τίποτα;; Ούτε μια λέξη;!» Φώναξα
«Συγγνώμη» μουρμούρισε
«Τι συγγνώμη ρε;! Εγώ εδώ και καιρό βασανιζόμουν και πάλευα με τον εαυτό μου και εσυ απλά πήγαινες μαζί της!! Παραλίγο να την παντρευτώ!! Υποτίθεται πως ήσουν φίλους μου!»
«Μα είμαι φίλος σου!»
Η γροθιά μου συγκρούστηκε με το μάγουλο του κάνοντας τον να βογγήσει από το πόνο.
ESTÁS LEYENDO
Το κορίτσι που αγάπησα
RomanceΔεύτερο βιβλιο. «Αλέξη;» Μια γνώριμη φωνή με σταμάτησε στην μέση του δρόμου. Μια φωνή που είχα χρόνια να ακούσω και δεν ήξερα αν ηταν αλήθεια ή απλά η ζωηρή φαντασία μου. Η καρδιά μου σφίχτηκε σαν άκουσα την γλυκιά μελωδία της χροιάς της. Δεν μπορ...
