Always and Forever

Kabanata Pito

Pagkatapos naming magkape ni Julia napagdesisyunan na namin maghiwalay dahil may kanya kanya pa kaming mga lakad.

*Kriiiiiiiiing* *Kriiiiiiiiiing*

Hinanap ko ang cellphone kong nagriring para tingnan kung sino ang tumatawag.

Lee's calling ...

Hello Lee?

Georginaaaa!

Yes Lee? Natatawa kong sagot sobrang hyper talaga ng taong to kaya masarap kasama e.

Labas tayo, i miss you so much Georgina.

Georgina ang tawag nya saken , ang panget daw kase ng Georgie .

O diba masyadong pasmado ang bunganga ng lalakeng yan.

Ewan ko ba sa abnormalan na yan at naging kaibigan ko.

Nagsimula ang pagiging magkaibigan namin nung panahong wala na kami ni Red at wala na siya dito sa Pilipinas.

Nakita nya ko sa isang bench na umiiyak at inabutan nya ko ng panyo.

(Flashback 3 yrs ago)

Nasa park ako kung saan lagi kami pumupunta ni Red para magpahinga o magrelax .

Kapag feeling namin e stress na stress kami . Dito talaga kami pumupunta sa park na ito dahil sa sobrang ganda ng view at ambiance talagang makapagrerelax ka ng maayos.

Pero , bakit nga ba ako nandito ngayon?

Simple lang , Ngayon kase ang ikatlong taon ng pagpapaalis ko kay Red.

Dito rin sa mismong lugar na ito ko sya sinaktan.

Dito kung saan kami bumuo ng isa sa mga pinakamagandang alaala na mayroo kami ko sya winasak.

Habang inaalala ang nakaraan , bigla na lamang nagsituluan ang masaganang luha saking mga mata .

Hindi ko rin namalayan ang paglapit ng isang tao na may dalang panyong bulaklakin na nakalahad ang mga kamay saakin upang iabot ang panyo.

Unti-unti kong inabot ang panyo at nagpasalamat sakanya.

Miss , okay ka lang ba? Ano yang pinapanood mo at grabe ka makaiyak? Dalang dala ka e . Natatawa nyang sambit habang nakatingin sa langit.

Napatingin ako sa cellphone kong may larawan ni Jared at tinago na lang ito sa bulsa ko. At saka tumayo para ibalik ang panyo ng lalaking nag abot saakin ng panyo.

Heto , maraming salamat sa pagpapahiram ng panyo.

At iniwan ko syang nakatulala sa bench na kinauupuan ko kanina.

At doon nagsimula ang pangungulit nya saakin hanggang sa di ko na namalayan na naging close na kami

End of flashback.

Wait. Nag aaya ka? Are you in the Philippines na?

Yes ! Nasa airport nako.

Bakit di mo kaya ako salubungin? Hahaha.

Natatawa nyang sagot sa kabilang linya.

Aish! Osge susunduin na kita 20minutes I'll be there okay?

Yes honey, I love you.

Labyutu.

Yes, nagsasabihan kami ng i love you at i miss you pero alam naming pareho kung ano lang kami.

Sobrang sweet din namin sa isat-isa to the point na lagi kaming pinagkakamalang magjowa.

Kaya hindi ko rin masisi si Julia na kung minsan e pinagkakamalang kami na ni Liam.

Airport

Georginaaaaaa, rinig kong sigaw ni Lee habang nasa malayo pa ako. Hayop din sa lakas ng boses ang isang to e eksena lagi ang gusto. Nangingiti kong bulong sa sarili.

I waved and smiled at him when our gaze met.

He hugged me so tight, until i cough.

Hooooy tama na nasasakal nako.

Bwiset ka may balak ka bang patayin akoo?

Patayin? Oo patayin sa pagmamahal ko and the he wink at me.

Sinapak ko nga, naabno na naman e. Haynako Lee, so what's brought you here? Bakit biglaan naman ang uwi mo sa Ph?