Kabanata Dalawampu

15 1 0
                                    


Georgia , naramdaman ko ang marahang pagtapik sa aking pisngi at nakita ko si Lee na malapit ang mukhang nakadungaw saakin. Napaayos agad siya ng tayo ng makitang nagmulat na ako ng mga mata.

'We're here , he gently said at me. Nandito na tayo sa condo mo. Hinatid na kita at sinabi ko na rin kay Julia na inuwi na kita dahil alam kong pagod kana. He smiled at me .

Thank you , i said at him weakly . Inalalayan naman nya ako sa pagbaba sa kanyang sasakyan.

Maraming salamat Lee ha? Naabala pa kita imbes na nagpapahinga kana ngayon sabi ko sakanya habang nanghihinang nakatingin sakanya.

Haynako Love , nang-aasar nyang biro kahit kailanman ay hindi ka naging abala sa akin and then he winked at me.

Napalabi nalang ako sa kanyang tinuran .

Oh sya , magpahinga kana. Alam kong pagod na pagod ka. Basta tawagan mo lang ako kapag may problema ha? Sabi niya habang nilalagay ang mga tikwas kong buhok sa likod nang aking tenga.

Opo , maraming salamat talaga Lee sagot ko habang yakap sya. Naramdaman ko namang hinalikan nya ang tuktok ng akong ulo. "Wala yon Georgia , bulong nya saakin. " Tiningala ko na lamang sya at kita ko sa kanyang mga mata ang lungkot na may halong sakit na agad rin napalitan ng isang ngiti. "Sige na magpahinga kana ng mabuti sagot nya habang kumakalas sa yakap ko. " Napatango nalang ako at kumaway sakanya bago tumalikod at naglakad na papunta sa aking unit.

Kinabukasan ay nagising na lamang ako dahil sa sakit ng ulo. Gosh , hang over napasabunot ako sa aking sarili at tumayo na upang makapaghilamos.

Sabado ngayon kaya nasa bahay ako . Dapat ay nasa opisina, kaya lang ay alam kong ganito ang mangyayari saakin pagkatapos ko mag inom kagabi. Bigla akong natauhan at agad-agad tiningnan ang guess room ng aking unit. Nakahinga ako ng maluwang nang nakita kong tulog na tulog sina Julia, Yna, Ara at Joy doon na magkakayakap pa. Kinuha ko ang aking cellphone at kinuhanan sila sa ganoong ayos. Cute! I said while biting my lips . Tinitigan kong mabuti ang kuha sa aking cellphone habang nakangiti, for sure mag aalaskahan nanaman ang mga ito kapag nakita ang litratong ito natatawa kong sambit bago sinarado muli ang pintuan ng guess room.

Nagluluto ako ng breakfast namin ng marinig ko na ang boses na papalapit.

'GoodMorningggg' sigaw nilang apat na halos ikagulat ko . Bwiset kayo bakit kayo sumisigaw muntik na tuloy matapon yung tinitimpla kong kape singhal ko kanilang apat. Nagtawanan lang sila at naupo na sa hapag kainan.

Well , bakit ka nawala kagabi ha? May pang-aakusang tanong ni Joy saakin.

"Sumakit kase bigla tiyan ko najejebs ako u know? Natatawa kong sagot habang palihim na sinulyapan si Julia saaking gilid na inismiran lamang ako at inikot ang mga mata.

Ay alam mo ba yung si Alex , nakita ko nagwalk out diko alam ano nangyare ron may pagtatakang sagot naman ni Ara.

Naramdaman ko naman sa aking peripheral vision na matiim na nakatitig sa akin si Yna kaya nilingon ko sya , tiningnan nya ko ng makahulugan at nagpatuloy na ulit sa pagkain. Napabuntong hininga na lamang ako at nakinig sa mga kwento ng aking mga kaibigan.

Kinabukasan, nagising na lamang ako dahil sa alarm clock ko.

It' s monday and i am going to the office to run some errands that i forgot to finish last week because of the incident thingy bout shrimp.

I am wearing a white bodycon dress with a pink blazer na pinatneran ko ng pink na 5inches heels. I wore light make up too to match my clothes and then im off .

I was about to call my bestfriend Julia to say that we are going to eat brunch, but to my dismay she's out of coverage. I sighed and touch my forehead that has bullet of sweats.

I will make a coffee , instead of having a brunch alone i smiled at my thought. When i am about to stand up and go to the pantry , i felt my body tensed and my eyes got blurry the excruciating pain in my head is too much! My tear duct moist because of the incoming tears . I'll try to sit again and relax for a bit to lessen the pain that i am feeling . For a couple of minutes the pain lessen , my headache is now bearable . Thanks God! I muttered sofly before fixing my things and decided immediately that i am not going to work today.  Instead of working i am going to the hospital and check my conditions.

Always and Forever Where stories live. Discover now