Söylediği şeyle kafamdan vurulmuş a döndüm. Ne demişti o .. 'ayrılalım' .
Soner iti neyle korkutmustuki bu kadar soğuktu ve uzakta sevdiği adama..
- duru .. ne dediğini bilmiyorsun güzelim. Gel evde konuşalım hadi.
Bi umutla uzattığım elimi tutmamıştı. Gitmek te kararlıydı. Evet gerçekten kararlıydı.
Söylerken onun canı yanmamışmıydi..
- çiçeğim gel yapma hadi evimizde konuşalım.. tamam mı..?
Yeniden kırmızının en koyu tonunu alan gözleri bu defa benimkilere kenetlendi. Onunda canı yanıyordu işte..
Lafımdan anlamadığı bariz belliydi. Ama ben bi itin sözüyle sevdiğim kadını bırakıcak değilim gerekirse kralı gelsin alamaz elimden kimse bu kadını.
- gelmiyor musun sen şimdi benimle ?
Gözleri kaçırarak cevap verdi.
- gelmiyorum..
Ani hareketimle omzuma attığım gibi eve götürmeye başladım.
- ya ne yapıyorsun mirza.indir beni. Kime diyorum ya. Bıraksana.
- sana demedim mi! Sana demedim mi benden gidemezsin diye.! Benden uzaklaşamazsın! Siktiğimin piçi sana ne dedi bilmiyorum ama benden gitmeyi aklının ucundan bile geciremezsin kadın!
-Ya bırak beni lütfen gideyim.
- o güzel sesini biraz daha yükseltirsen ve inadıma inadima gidersen.. iyi şeyler olmaz hatun.
Evin kapısını açıp içeriye girdikten sonra duruyu da indirdim. Kızarmış gözlerini gözlerimden kaçırıyordu. Konusmamaya yemin etmiş gibiydi.
Kapıyı kitleyip anahtari cebime koydum. Peşimden gelmeyip öylece durmaya devam etti .
-duru.. bak zorlama beni. Hadi güzelim soyle ne oldu?
Ne oldu da gitmek istiyorsun çıldıricam. Bak benim seni bırakmicağimi biliyorsun. Sende benden gitmek istemiyorsun biliyorum. Seni senden iyi tanıyorum. Ama bana anlat. Bana anlat ki birlikte çözelim.
- beni bırakman lazım. Lütfen. Bırak beni gideyim. Senin yanında kalmak istemiyorum benim gitmem lazim.
- nereye gitmen lazım mesela?
- kararımı değiştirdim ben. Seninle kalmak istemiyorum.
Bunları söylerken ağlamasi beni çıldırtıcak raddeye getirmişti. Tüm iyi niyetimi kullanmistim. Sınırlarımı aşıyordum sesimi yükseltmemek için fakat zorlanmaya başlamıştım.
- soner. Sana. Ne. Söyledi.?
Bak bana eğer doğrusuyla bunu söylersen seni gerçekten bırakıcam.
Istediğin yere gidersin .
Şimdi söyle bakalım ne oldu?
Bırakıcam derken boğazıma oturan yumruyu zor göndermiştim.
- annem.! Soner onu almış götürmüş ne yaptığı belli değil.! Anneme zarar verirse ben ne yaparım?.
Eğer onunla gidersem annemi bırakıcakmis-
- sikerim öyle işi! Sen hiç biyere gitmiyorsun. Ağzından bidaha duymicam gitmek istiyorum lafını. Yemin ederim zor tutuyorum zaten kendimi. Ben şimdi alp i arıyorum gidiyor o pezevengin arkasından sonrada ben düşüyorum onun peşin e anne ne zarar gelmeden alıyorum onu . Ve Sonra da seninle şu söylediklerini konusuyoruz!..
-olmaz! Vakit kaybından başka degil .
Ben gidip annemi alırım! kimseye ihtiyacım yok tamam mı! Birilerinin zarar görmesini istemiyorum artık benim yüzümden.
- bak beni delirtme! Kafayı yicem şimdi.! Sen o itin tehtidiyle onunla gitmeyi nasıl göze alırsın!
Birilerini değil önce kendini düşünüceksin!
Şimdi gidiyorum anneni o itin elinden alıp onu da gebertiyorum.! Ama bu konu burda kapanmadi duru!
Kapıya doğru yürüyüp cebimdeki anahtarla kilidi açtım. Tam çıkacaktım ki aklıma gelen le duruyu kolundan tutup peşimden arabaya götürdüm..
- napıyosun?
- sende geliyosun.
Benim ardımdan soner itine teslim olacağını biliyordum. Bu kızın yüreğini kendiminki kadar iyi tanıyordum.
Arabaya binmemizle direk gaza bastım saniyeler bile önemliydi.
- ben sonerin yerini biliyorum..
Tırnaklarıyla oynayarak yüzünü önüne indirmiş bi şekilde mırıldandıgi şey şoka girmeme neden olmuştu.
- ne demek biliyorum?
- sen beni biraksaydin oraya gidicektim ve annemi kurtarıcaktım.
- neresi şu sikik yer?
- buraya yarım saat uzaklıkta sanırım
'...... caddesinde
Gazı kökleyip dediği caddeye 15 dakika da varmıştım.
- sen arabada bekliyorsun ben gidiyorum.
- hayır. Bende gelicem.
- Arabada. Kal.
- gelicem.
- burda oturup beni bekliceksin.
- bende gelicem.
- duru.
- ordaki benim annem tamam mı. O gerizakalida beni istiyor.
O yüzden sen kal. Çünkü ben gidiyorum.
Sinirden boğazımdaki damar atmaya başlamıştı. Ellerim direksiyonu sıkmaktan kıpkırmızı olmuştu.
Arabadan inişine baktım. Inatçının tekiydi. Aynı zamanda bende arabadan inip kitledim. Hızlı hızlı bi eve yürüyordu. Koşarak yetiştim.
Kolundan tutup kendime çevirdigimde ani hızla kollarıma düşmüştü.
Korkuyla bedenime sarılan ellerine baktım.
- ne zaman ayağın takılırsa ve düşücek olursan . Ben hep seni tutmak için yanında olucam. Bunu hiç unutma.
Elinden sıkıca tutup önünde olduğumuz evin kapısına ilerledik. Içerde bizi ne bekliyordu bilmiyorduk.
Fakat ne olursa olsun bu eli asla bırakmicaktım.
Bastığım zilden sonra icerden gelen tok ayak sesleriyle kapının açılmasını bekledik.
Elimin içinde titreyen eli sıkıca tuttum.
Biz burdan yine el ele çıkacaktık.
El ele ve daha güçlü.
bölümü nasıl buldunuz canlar?
Sizce nasil devam etmeliyim?
Mirzayla duruyu biraz ayırıp araya özlem mi soksam?
Yoksa biraz mutluluklarini mi okusak?
