Kitabın yeni ismi ve kapağiyla ilgili düşüncelerinizi, kitapta sevdiğiniz ve sevmediğiniz şeyleri yazarsanız kesinlikle dikkate alıcam. Şimdiden teşekkürler.
sesler biranda kesilmisti. Koltuktan yavaşça kalkıp kapıya doğru ilerledim.
Herneyse o ses fena halde korkutmustu beni.
Vücudum titrerken kapının kulbunu asagi indiriyordum ki gelen sesle kaskatı kesildim.
- Nereye Sevgilim?
♡♡♡♡♡♡
Alaz Mirza ubeyli' den devam
-abi en son bu kameralara takılıyo ondan sonrası yok.
- nasıl olmaz ya çıldırıca-
-abi! Abi ! Dur bi görüntü daha buldum. Emre atmış.
Bilgisayardaki görüntüyü izlemeye başlamıştık ki ekrana soner girdi . Siyah kiyafetleriyle anlasilmasada pek , vücut yapısından belliydi.
Tedirginliği yoktu.
Korkusuzca ve gayet rahat bi tavırla uzun yolda ilerledi.
Plakasız arabaya binip hızla uzaklasmaya başladı.
- hangi yola çıkıyor bu sokak ?
- abi bu şile yoluna çıkıyor.
- şile yolu mu?..
-ev-
- hangi saatin görüntüleri bunlar ?
- abi bi sakin ol yarım saat önceki görüntüymüş.
Hızla elime aldığım telefonla duruyu ararken aynı zamanda evden çıkmış aşağıya iniyordum.
Arabanın kilidini açıp içine yerleştikten sonra gazı kökledim.
Lanet olsun! Duru aç şu telefonu deliricem şimdi.
Lütfen seni bulamamis olsun. Lütfen.
Aklıma gelen le kapının önüne koyduğum korumalardan birini aradım.
Biraz çaldıktan sonra açan adamla derin bi nefes verdim.
- alo abi hayırdır
- can değişik bişey var mi ?
- yok abi
- sen yinede eve gidip bi duru napıyo diye baksana aslanım.
- tamam abi gidiyorum.
Canın kapıya vurma sesinden sonra bekledim. Elimle ritim tuttuğum direksiyona sıkıntıyla bi yumruk geçirdim.
- biraz hızlı vur duysun!
- açıyor abi
- tamam telefonu ona ver.
-Tamam abi. Al yenge telefon sana.
- alo çiçeğim..
-efendim?
- iyisin dimi bi sorun yok.
- yok.. bi sorun yok. Ama çabuk gel özledim.
- tamam güzelim biraz daha dayan geliyorum .
Telefonu kapatıp gaza daha çok kökledim.
Duru asla soyleyemezdi özlediğini utanirdi . Ama kesin bi dille söylemişti ki buda demek oluyor ki biseyler yolunda gitmiyor.
Bende ona anlaması için dayan geliyorum dedim. Anlaması gerekeni anlamıştı. Akıllı sevgilim.
Dağ evinin yokuslu yoluna gelince sonerin plakasız arabasına takıldı gözüm . Pezevenk nasıl bulmuştu burayı.
Evin önüne gelince yavaşça inip kapıyı da aynı yavaşlikta kapattım.
Eve dogru ilerleyip anahtarımi geçirip kapıyı açtım.
Fakat ortada ne soner vardı ne de duru.
-duru!
Merdivenlerden hızlıca çıkıp kıyık olan yatak odasından içeriye girdim.
Duru yatakta gözlerini biyere dikmiş öylece yatarken odada soner yoktu.
Hemen yanına ilerleyip dizlerimin üzerine çöktüm.
Elim saçlarına giderken icimdeki korku gittikce büyüyordu.
Gözleri bi türlü benimkini bulmazken konuştum.
- güzelim.. iyi misin?
-..
- duru.. yavrum bişey söyle . Soner buradaydı. Ne yaptı bişey mi yaptı bisey mi söyledi.?
Söylediklerime cevap vermezken beni iyice korkutuyordu.
- bisey olmuş. Ne oldu söyle bana hadi yavrum. Hadi güzelim.
- konuşmak istemiyorum.
Ses tonunda soğukluk kanımı dondurmustu. Ellerim ve gözlerimle vücudunu taradım fiziksel bişey yoktu öyle duruyordu.
Allah'a şükür.
Fakat neden böyleydi. Soner ona ne söylemişti de duru bu hale gelmişti.
Ayağa kalkıp ellerimi saçlarımdan geçirdim. Sıkıntıyla verdiģim nefesten sonra.
Göz yaşları akmaya başlayan küçük kızı kucağıma alıp odadan çıktım.
Göz yaşları hızla akmaya devam ediyordu. Kollarini boynuma dolayınca alnına bi öpücük kondurdum. O piç her ne yaptıysa her ne söylediyse onları ona yediricem. Ölümü benim elimden olacak!
Duruyu Arabanin yan koltuğuna oturttum. Sürücü koltuğuna geçtiğim sırada ağlaması hıçkırıklara dönüşmüştü. O ağladikca benim içimden kopanlar neydi.
Aldığım peceteyle gözyaşlarını sildikten sonra gözlerine baktım. O kadar kötüydü ki uzun süredir ağladığı belliydi.
- yapma duru. Sebebini bana söylemeyip bu şekilde ağlama yanımda.
Bana bişey söyle. Bana bişey soyle duru. Ne yaptı o şerefsiz sana ne söyledi. Bana bişey söyle. Sana ne söyledi o şerefsiz de hiç bişey söylemiyorsun bana.
Koltuğa kendimi bırakıp kafamı geriye yasladım. Gözlerim kapalıyken derin nefesler alıp aynı hızla geri açtım. Gaza yüklendikçe ağlaması artıyodu. Gerildikce gerilmistim.
Sinir küpünden farksızdım.
Üstüne gitmemeye çalışsamda deliricektim. Aklıma bin tane şey geliyordu. Fakat konuşmamayı seçiyordu. Zaten korktuğu için bişey demiyim diyordum ama benimde bi sınırım vardı.
O benim herseyimdi. Onun saçının teline zarar gelse yakardım bu dünyayı .
Arabayı park edip aşağıya indim.
Arabanın etrafından dolanıp durunun olduğu tarafa geçtim
Bu sürede aşağıya inmek gibi bi girişimde bulunmamıştı.
Kapısını açıp inmesini bekledim. Ama gelmemekte ısrar ediyordu resmen.
Eve bi girsek illaki konusturacaktım fakat dışarda insanlar vardı üstelik kalbini kırmak üstüne gitmek istemiyorum.
Kolundan tutup aşağıya indirdim. Hâlâ gözlerime bakmazken arabayla kendi aramda sıkıştırdım.
Gözleri gözlerimi bulduğunda kıpkırmızı kan çanağına dönmüş olan gözler beklemiyordum. Istemsizce kaşlarım çatılmıştı.
- bitanem. Ömrüm. Söyle hadi ne oldu ? Senin derdini çözeyim ki o iti bulup öldürmeye gidicem. O şerefsiz pezevenk bişeymi yaptı.. bişey mi söyledi. Tehdit mi etti. Canını mı yaktı. Söyle bitanem senin ayağına taş deyse benim canım bin parçaya bölünüyor. Canımdan öte can.. söyle yarim hadi.
O an gözleri gözlerimi buldu . Gözleri kırmızının en koyu tonunu alırken Dilinden dökülen zehir zemberek sözler geceye yıldırım gibi düşmüştü.
- 'ben ayrılmak istiyorum.
Daha fazla seninle devam edemicem.
Özür dilerim..'
Bölümü nasıl buldunuz ballarım.?
Fikirlerinizi de alayım..💕
