Love is . . . . .

02 (ကြ်န္ေတာ့္ အေႀကာင္း)

ကြ်န္ေတာ့္နာမည္ ေရွာင္းက်န္႕ သူငယ္ခ်င္းေတြ ႀကားထဲမွာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္က စပ္စလူးနတ္ပူး တစ္ေကာင္ေပါ့။ အစအေနာက္သန္လို႔ တခ်ိဳ႕ဆိုနာမည္ေတာင္မေခါ္ဘဲ စပ္စလူး လို႔ ေခါ္က်တယ္။

ကြ်န္ေတာ့မိဘေတြကေတာ့ မရွိက်ေတာ့ဘူး။ ကြ်န္ေတာ္အလယ္တန္း ေလာက္ကပဲ ကား accident နဲ႔ ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ဆံုးသြားက်တယ္။ တကယ္ဆိုကြ်န္ေတာ္လဲ တခါထဲေသရမွာ မွန္ေပမဲ့ကားတိုက္မႈဒဏ္ေႀကာင့္ ထိခိုက္သြားတဲ့ နွလံုးေနရာမွာ ပါးပါး နွလံုးကိုေန႔ခ်င္းညခ်င္း အစားထိုးလိုက္ရတယ္။ သူမ်ားေတြကေတာ့ေျပာက်တယ္ သားေလးကံေကာင္းတယ္တဲ့ က်ြန္ေတာ္ေမးခ်င္တာက တေကာင္ႀကြက္ျဖစ္သြားတဲ့ ကြ်န္ေတာ္က ဘယ္လိုကံေကာင္းေနတာလဲ/ ကို႔ခႏၶာထဲမွာ အေဖတစ္ေယာက္လံုးရဲ႕နွလံုးသားနဲ႕ အသက္ဆက္ရွင္ေနရတာကိုကံေကာင္းတယ္ေျပာတာလား။ ဒါဆိုေလာကႀကီးက မတရားရယ္။

ႏွလံုးခြဲစိတ္ ေပးခဲ့တဲ့ဆရာဝန္ႀကီးကေတာ့ေျပာတယ္ ''မင္းနွလံုးက အစားထိုးထားတာ
ျဖစ္လို႔ ဘယ္လိုမွ နဂိုမူလလို အေကာင္းမျဖစ္နိုင္ဘူးတဲ့ အသက္ရွည္ရွည္ေနခ်င္ရင္ ေပ်ာ္ေအာင္ေနရမယ္။ ၿဖစ္နိုင္ရင္ ကမ႓ာေပါ္မွာအေပ်ာ္ဆံုး လူတစ္ေယာက္လိုမ်ိဳးေနရမယ္။ အဲဒါတနည္းအားျဖင့္ မင္းကို နလံုးသားအစားထိုးေပးခဲ့တဲ့ မင္းအေဖကို ေက်းဇူးဆပ္တဲ့အေနနဲ႕ မင္းအသက္ ရွည္ရွည္ေနရမယ္'' လို႔ေျပာတယ္။ စစခ်င္းတုန္းက ကြ်န္ေတာ္လဲ ပါပါးတို႔ ေနာက္လိုက္သြားမယ္ဆိုျပီး ကို႔ကိုယ္သတ္ေသဖို႔အႀကိမ္ႀကိမ္ ႀကိဳးစားႀကည့္တယ္ ဆရာဝန္ေတြရဲ႕ ထိန္းခ်ဳပ္မႈေအာက္မွာ မေအာင္ျမင္ခဲ့ဘူး။ ေနာက္ဆံုးကြ်န္ေတာ္ ရင္ကြဲစြာနဲ႕လက္ေလ့်ာခဲ့တယ္။ ''ဟုတ္တယ္ ငါ့ပါပါး မားမားက သူတို႔ အသက္နဲ႕ ရင္းျပီး ေနာက္ခႏၶာကို အစိတ္အပိုင္းကို ငါ့ကိုေပးသြားတာ ငါတန္ဖိုးထားရမယ္ ငါ့အေပါ္မွာထားတဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြကို အသက္ရွင္သန္ျခင္းကသာ အေကာင္းမြန္ဆံုး ေက်းဇူးျပန္ဆက္မႈလို႔ ကြ်န္ေတာ္ခံယူလိုက္တယ္။ ဒါေႀကာင့္လဲ ေန႔စဥ္နဲ႕အမွ် ကြ်န္ေတာ့္ကို ကြ်န္ေတာ္ေပ်ာ္ေအာင္ေနတယ္။ တခါတေလဆို မ်က္နွာရႈးလို႔ေတာင္ အေျပာခံရတယ္။