Love is . . . . .

20 (ငို​ေန​ေသာက​ေလးငယ္​)

ဒီ​ေန႔တ​ေနကုန္​ ည​ေရာက္​ တဲ့အထိ မနားတမ္​း​ေျပးလိုက္​လႊားလိုက္​နဲ႔ ညစာမ​ေျပာနဲ႔ ​ေန႔လည္​စာ​ေတာင္​​ေကာင္​း​ေကာင္​းမစားရ​ေသး​ေပ။ နဲနဲ​ေလးမွ​ေတာင္​မၿငီးျငဴရဲ​ေပ။ ​ေတာ္​ၾကာလူ​ေ႐ွ႕ သူ​ေ႐ွ႕မ​ေ႐ွာင္​ ​ေအာ္​​ေငါက္​ခံရမွ အ႐ွက္​ဟက္​တက္​ကြဲမည္​့ အျဖစ္​​ေပမို႔ အခုလဲ yibo meeting ၀င္​​ေနတုန္​း မိမိကိုအျပင္​မွာ​ေစာင္​့​ေနခိုင္​းထားသည္​။ နာရီကိုၾကည္​့​ေတာ့ ည 9:30 ​ေတာင္​႐ွိ​ေနၿပီ လူက​ေနႏိုင္​​ေပမဲ့ အလိုက္​မသိတဲ့ ဗိုက္​က​ေတာ့မ​ေနႏိုင္​​ေပ ဆႏၵ​ေတြလဲအ​ေတာ္​ျပ​ေနၿပီ အစာမစားရ​ေသး၍ ဒီ​ေန႔အဖို႔ႏွလံုးအား​ေဆးလဲ မ​ေသာက္​ရ​ေသး​ေသာအျဖစ္​။ ပထမဆံုး အလုပ္​စ၀င္​တဲ့ရက္​ ဒီ​ေလာက္​​ေမာင္​း ဖို႔လိုလို႔လား မဟုတ္​မွလြဲ​ေရာ မိမိကို တမင္​လုပ္​ျပ​ေနသလား​ေတာင္​ထင္​ရသည္​။

"ဒီ​ေန႔ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔​ေတြ႔လိုက္​တာမွန္​သ​ြားတယ္​ ဘယ္​ဆိုးလို႔လဲ yibo ကလူငယ္​​ေပမဲ့ wang သူ​ေဌးႀကီးရဲ႕ ​ေျခရာကိုနင္​းႏိုင္​တာပဲ။ လုပ္​ငန္​းအတြက္​​ေ႐ွ႕ဆက္​ လုပ္​​ေဆာင္​ဖို႔ ​ေဆြး​ေႏြးျပသြားတာ​ေတြကသိပ္​​ေကာင္​းတယ္​ အကြက္​လဲ​ေစ့တယ္​ အထင္​ႀကီး​ေလာက္​ပါ​ေပတယ္​။ ဒီပံုစံအတိုင္​းဆိုရင္​​ေတာ့ yibo နားမွာသမီး႐ွင္​​ေတြ​ေတာ့၀ိုင္​း​ေန​ေတာ့မွာပဲ။ သတင္​း​ေကာင္​း႐ွိရင္​ဦးတို႔ကိုလဲ အသ္ိ​ေပးအုန္​း​ေနာ္​"

"ဟာဦးကလဲ မ​ေနာက္​ပါနဲ႔ ကြၽန္​​ေတာ္​အခုမွႀကိဳးစား​ေနတုန္​းအဆင္​့ပဲ႐ွိပါ​ေသးတယ္​။ ပါးပါး ​ေျခရာမွီဖို႔က အ​ေ၀းႀကီးပဲလိုပါ​ေသးတယ္​"

"​ေအးပါ​ေအးပါ.....ကဲစကား​ေကာင္​း​ေနတာနဲ႔​ေနာက္​​ေတာင္​က်​ေနၿပီ။ ဒါဆိုဦးတို႔ ျပန္​လိုက္​အုန္​းမယ္​ ​ေနာက္​မွ​ေတြ႔မယ္​ yibo ​မင္​းအ​ေဖကိုလဲ ​ေမးတယ္​​ေျပာလိုက္​ပါအုန္​း"

"ဟုတ္​ကဲ့ပါ ဦး"

"​ေအး..... ​ေအး...."

ဧည္​မ်ားအသီးသီးျပန္​သြားက်သည္​ႏွင္​့ ခုဏကျပံဳး​ေန​ေသာ yibo မ်က္​ႏွာခ်က္​ျခင္​း တည္​သြားကာ အ​ေအးဓာတ္​မ်ားထုတ္​လႊတ္​​ေန​ေသာ ကိုယ္​​ေရာင္​ကို၀ါတို႔ ျပန္​လႊမ္​းျခံဳသြားသည္​။