Love is . . . . .

10 (လမ္းစရွာျခင္း 1)

သူတကၠသိုလ္ေက်ာင္းဝန္းအတြင္းေျခခ်ခ်ျခင္း ''Wang Yibo ကိုေတြ႔မိလား။
Wang Yibo ကိုေတြ႔မိလား '' နဲ႕ အရူးတစ္
ေယာက္လို ျမင္သမွ်လူကိုလိုက္ေမးေတာ့သည္။

ေက်ာင္းသား '' ေတြ႔မိတယ္အကို သူစာႀကည့္တိုက္ထဲမွာရွိတယ္''

ေရွာင္းက်န္႔ '' ေက်းဇူးပဲကြာ ငါ့ညီ'' ဟုဆိုကာအေျပးတပိုင္းနွင့္စာႀကည့္တိုက္ရွိရာစီ . . . . .

စာႀကည့္တိုက္ရဲ႕ စာအုပ္စဥ္ရွိရာပတ္ရွာရင္း ေတြ႔ပါျပီ တိတ္ဆိတ္တဲ့ ေဒါင့္တေနရာမွာ
စာအုပ္ထိုင္ဖတ္ေနတဲ့ Wang Yibo။
ေရွာင္းက်န္႔ ဝမ္းသာအားရေျပးဖတ္ဖို႔ ေျခလွမ္း
တို႔ျပင္ျပီးကာမွ အသိစိတ္ရဲ႕ ေစ့ေဆာ္မႈေႀကာင့္
သတိဝင္လာကာ '' ငါသူ႔စီ သြားျပီးဘာေျပာမွာလဲ။ ငါမင္းကို ေနာက္ဆံုးေတာ့ရွာေတြ႔သြားျပီ ငါ့အိမ္မက္ထဲက မင္းသာေလး။ မင္းက ငါ့အတိတ္ဘဝတုန္းက ခ်စ္ရသူပါလို႔သြားေျပာမလို႔လား။ ငါ့ကိုယ္ ငါေတာင္ ဒီျဖစ္ရပ္ကို ေတာ္ေတာ္ နဲ႕
လက္မခံနိုင္ခဲ့တာ။ သူ႔လို မာနႀကီးတဲ့ သူက ငါေျပာတာကိုဘယ္လိုစိတ္နဲ႕မ်ားယံုံုႀကည္ေပးမွာတဲ့လဲ။ အင္းအခ်ိန္ ေတြအမ်ားႀကီး က်န္ပါေသးတယ္ ေရွာင္းက်န္႔ မင္း ႀကိဳးစားဖို႔ အခ်ိန္ေတြအမ်ားႀကီးရွိပါေသးတယ္'' ေပ်ာ္ရႊင္ ဝမ္းနည္းမႈနဲ႕အတူေဝ့တတ္လာတဲ့ မ်က္ရည္စတို႕ကို ေရွာင္းက်န္႔ခက္ျပင္းျပင္း သုတ္ကာ စာအုပ္စဥ္ေနာက္မွာပံုးရင္း အရင္ဘဝက သူ႔ကို အရမ္းခ်စ္ျပီး ႀကင္နာခဲ့ေသာ သူကလဲ အရာအားလံုးထက္ပိုခ်စ္ရ
ေသာသူ
'' လန္က်န္ံ​​း ငါမင္းစီ ေရာက္ေအာင္လာခဲ့မယ္။
ဘယ္လိုအခက္ခဲရွိ ရွိငါစြန္႔လႊတ္ျပီး မင္းစီျပန္လာခဲ့မယ္'' ဟုစိတ္ထဲက ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္
ေတြးရင္း ႀကည္နူးမိေတာ့သည္။

wang yibo ဒီေန႔စာႀကည့္တိုက္မွာ
အေတာ္ေနာက္က်သည္အထိ စာဖတ္မိသည္။ ဖတ္ျပီးသြားသည္နွင့္ အေဆာင္သို႔တိုက္ရိုက္
လမ္းေလွ်ာက္ကာျပန္ခဲ့သည္။ အေဆာင္ျပန္တဲ့လမ္းတေလွ်ာက္ လူတစ္ေယာက္ သူ႔အေနာက္ကေနလိုက္လာတဲ့ခံစားခ်က္ မ်ိဳးရမိသည္နွင့္ေနာက္လွည့္ႀကည့္မိ သည္။ ဘယ္သူ႔ကိုမွမေတြ႔။ သူ႔စိတ္ထင္ေနတာပဲျဖစ္မွာပါဟုဆိုကာ
အေဆာင္ကိုသာျပန္ခဲ့သည္။