Love is . . . . .

08 ( အိမ္မက္ ရွာပံုေတာ္ ၁ )

          ေနာက္တပတ္ ေရာက္ေတာ့ သူစေနလို
ေက်ာင္းပိတ္ရက္ကို တမင္ေရြးျပီး သြားျပရမဲ့ ဆရာဝန္နဲ႕ ခ်ိန္းဆိုလိုက္သည္။ လိုက္ခ်င္သူမ်ားလဲ ေက်ာင္းသင္ခန္းစာအခ်ိန္ မျဖတ္ပဲ လိုက္ရအဆင္ေျပေအာင္ ဒီေန႔ကိုတမင္ေရြးလိုက္ျခင္း
ျဖစ္သည္။

ေရွာင္းက်န္႔

'' ကဲဒီေန႕  ငါဆရာဝန္သြားျပဖို႔ရွိတယ္ မင္းတို႔
လိုက္မယ္မလား။ အဆင္သင့္ျဖစ္ရင္သြားရ
ေအာင္ ငါေဆာင္ေအာက္က ပန္းျခံေလးမွာ
ေစာင့္ေနမယ္။ မင္းတို႔ျပီးရင္ဆင္းလာခဲ့ေနာ္ ''

          ဒီေနရာေလးကို မေရာက္တာေတာင္
ႀကာျပီ ေသေသခ်ာခ်ာတြက္ႀကည့္မယ္ဆို
2 ပတ္ေလာက္ရွိျပီ။ ဒီရက္ပိုင္း ေဆးခန္းျပ
လိုက္ ေက်ာင္းကေပးတဲ့ project ေတြနဲ႕
လံုးပန္းလိုက္နဲ႕ သူ႔ခႏၶာကိုယ္ေလး နဲနဲပိန္သြားသည္။ ပန္းျခံေလးကို ေရာက္တာနဲ႕ သူ႔မသိစိတ္က ေတာင္ႀကည့္ေျမာက္ႀကည့္နဲ႕  အရိပ္ေလး တခုကို ရွာေဖြမိသည္။ မေတြ႔ေတာ့မွ ဒန္းခံုေလးတစ္ခုကို ဝင္ထိုင္ကာစဥ္းစားမိသည္။ (ငါ့မွာလဲ
ပန္းျခံလိုေနရာမ်ိဳးမွာ ေကာင္မေလး
တစ္ေယာက္နဲ႕ အမွတ္တရရွိရမဲ့ အစား၊
ဘယ့္နွယ္ ေယာက္က်ၤားတစ္ေယာက္နဲ႕ျဖစ္ဘူး
တဲ့အမွတ္တရကိုျပန္စဥ္းစားမိတာပါလိမ့္။ မ Ro လိုက္တာ။ ျပီးေတာ့လဲ တဘက္လူနဲ႕ ျပသနာ
တတ္တာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္သနားဖို႔
ေကာင္းတဲ့ ငါေလးလဲ) သူစဥ္းစားေနတုန္း
စစ္ေကြ်းက အကိုလူစံုျပီ သြားရေအာင္ဟုေျပာ
ကာသူ႔အားလက္ယက္ေခါ္ေနသည္။

          ေဆးခန္းတစ္ခုရဲ႕ အေပါ္ဝေရာက္ေတာ့
ဝမ္နင္က '' ဒါဒါ ဒါက ကြ်န္ေတာ့္မမ ေဆးခန္းပဲ။ Zhan Ge ကအခုဒီကိုလာတာလား
'' ေအးဟုတ္တယ္ေလကြာ။ ငါ့ဆရာဝန္ေပး
လိုက္တဲ့လိပ္စာအတိုင္းဆို ဒီလိပ္စာပဲေလ။ ဒါက မင္းအမ ေဆးခန္းလား'' ကြ်န္ေတာ္ ဝမ္နင္
ပုခံုး ကိုပုတ္ျပီး '' မင္းမွာ အမရွိတယ္လို႔ ေျပာတာမႀကားမိ ပါဘူး။ မင္းက လွ်ိဳထားတာေပါ့''

ဝမ္းနင္

'' အဲဒီလိုလဲ မဟုတ္ပါဘူး Zhan Ge ကလဲ ဒီလိုပဲစကား မတိုက္ဆိုင္လို႔ မေျပာျဖစ္တာပါ  ''

သူတို႕အုပ္စု စကားေျပာေနစဥ္ ခပ္ေခ်ာေခ်ာ
မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ သူတို႔စီ ကို
တည့္တည့္ေလွ်ာက္လာကာနုတ္ဆက္စကားဆိုလာသည္။