Genesis Avéne Zarukort, çağın en zeki cadısı olmaya aday bir genç kızdı fakat başında bir bela vardı: James Sirius Potter.
Potter, okuldaki favorisi olan Genesis ile birlikte, altıncı sınıf döneminde büyük bir tehlikeye atılacak ve Bakanlık'ın yenid...
dün yaptığım duyurudan sonra gelen istekleri de göz önünde bulundurdum ve yepyeni, bebek bir kurguya başladım. remus lupin kurgumuz hayırlı olsun! profilimdeki butterfly isimli kitaba dokunarak okumaya başlayabilirsiniz. ona da sevgi göstermeyi unutmayın.
iyi okumalar!
*******
bölüm şarkısı: 5sos - lie to me.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
is her soul too dark for you?
*******
Genesis, Albus'un omzuna daha rahat bir şekilde yerleştirdi kafasını. Gözlerini kapatmış, göl kenarında esmekte olan hafif rüzgarın tadını çıkarıyordu. Dört gün daha geçmişti aradan, turnuvanın başlamasına tam olarak bir ay kalmıştı. Bu kızı iyice strese sokuyor, gerginliğini bine katlıyordu.
Albus, gözleri kapalı, omzuna uzanmış olan kızın saçları ile oynamaya başladı. İkisi de sırtüstü çimlere uzanmış, gölün tam yanında yatıyorlardı. Bu hallerini garipseyen kimse yoktu, birinci sınıflar bile üst sınıflar sayesinde öğrenmişti ikisi arasındaki arkadaşlığı.
Saçları arasında gezinen parmaklarla beraber gülümsedi genç kız. İyice yerleşti çocuğun omzuna, mayışmış hissinin tadını çıkardı. Albus korkuyordu. Hem abisi hem de dostu için. Öyle ki, en çok hangisi için endişelendiğini seçemiyordu bile. James'in deli cesareti, Genesis'in ise gözü karalığı onu ürkütüyordu. Babasının yaşadıklarını yaşamalarını istemiyordu. Tehlikede içinde olmalarını, eğlence uğruna canlarından olmalarını istemiyordu. Aklını kurcalayan düşünceleri susturamıyordu Slytherinli çocuk. Tek yapabildiği dostuna sıkıca sarılmaktı.
Bu esnada Sofia, hızlı bir şekilde ilerliyordu Hogwarts koridorlarında. Aceleci tavrı birçok cadı ve büyücünün dikkatini çekse de, hiç birini önemsemeden ilerliyordu aynı hızla.
Xavier, sarışın kızın ardından adeta koşarcasına yürümeye başlamıştı. Kızın koridoru gördüğünü görünce adımlarını olabilirmiş gibi daha da hızlandırdı ve hemen ardından döndü. Kalabalığın dökülmediği boş koridorda yakaladı hızla kızın kolunu. Boştaki elini teslim olur gibi kaldırdı ve derin bir nefes alıp konuştu. "Bak, öyle söylemek istemedim, tamam mı? Kaç kez daha özür dilemem gerekiyor?" dedi pişmanlıkla. Sofia, sert bir şekilde kurtardı kolunu çocuğun parmakları arasından. Bir adım yaklaştı ve işaret parmağını göğsüne koyarak ittirdi. "Biliyor musun Xavier, adi herifin tekisin. Benden uzak dur!" diye haykırdı.
Aynı hızla yakaladı çocuk yeniden kolunu. Sinirle konuştu bu sefer, "Albus Potter'dan hoşlandığını itiraf dâhi edemiyorsun." diye tısladı.
