HERMINIO: Honey? Nag-i-stay ka Lang ba sa'kin para mabigyan ng complete family ang anak natin? O nag-i-stay ka Lang dahil Alam mong mawawalay ka sa anak kapag nagkahiwalay Tayo? O nag-stay ka dahil Mahal mo ako?
REGINA: Ano ba?! Pinagsasabi mo ha? *😭* Hinihiwalayan mo na ba ako? *😭* Siyempre dahil Mahal kita!! *😭😪*
HERMINIO: Eh Kung sa iba ka sasaya? Edi papakawalan na kita? Alangan na ako pa ang balakid sa kasiyahan mo?
REGINA: Ano ba?! Tumigil ka na nga?! Hindi nga ako masaya sa iba?! Kayo Lang ang kasiyahan ko?! Ikaw Lang!! *😭*
HERMINIO: *Nilapitan si Regina* It's a prank Honey?! *Bulong nito*um
REGINA: Gagoo! Gago 'to ah!? *Sabay palo*
HERMINIO: Oh tumigil ka nga sa kakaiyak mo? Magagawa ba kitang pakawalan? Eh Mahal na Mahal kita? *Pinunasan ang luha ni Regina*
REGINA: Gago ka! Pinaiyak pa ako eh? Alam mo namang Hindi ko kakayaning mawala ka, kayo sa buhay ko eh? *Sabay Palo ulit*
HERMINIO: Oh asan na pala ang anak mo? Anong Oras na ah? Bakit di pa siya lumalabas ng kwarto? Magtatanghalian na ah?
REGINA: *umiyak*
HERMINIO: Oh bakit ka umiiyak? Huwag mong sabihing nakay Manang na Naman 'yung anak mo?
REGINA: Yan kase eh? Mas inuna mo pa pagseselos mo kesa sa paghahanap ng anak mo? Pinagalitan mo na nga kase? Sinaktan mo pa braso Niya?!
HERMINIO: Oh bakit ako na Naman?! Hindi ko Naman siya napapagalitan Kung Hindi ka naiyak eh? Iiyak iyak kase eh? Tas ako pa sisisihin ngayon?
REGINA: Eh sorry na?! *😭*
HERMINIO: Nasaan ba kase anak mo? Bakit ka na Naman umiiyak?
REGINA: Hindi mo ba Alam na umalis na Naman siya? Lumayo daw siya para matupad na ang kahilingan Kong magkaroon ng lalaking anak? Maging Mommy sa magiging anak nating lalaki? Gusto niyang bumuo ulit Tayo, baka sakali raw na maging lalaki na ito? At Kung mabubuntis daw ako, hihilingin daw niyang maging lalaki para nga matupad na ang hinihiling Kong magkaroon ng lalaking anak? *😭😭*
HERMINIO: Bakit Naman siya lumayo? Eh Mahal Naman natin siya? Na okay Lang Naman sa atin na Babae ang maging anak natin? Tanggap Naman natin na Babae ang naging bunga ng pagmamahalan natin?
REGINA: Naalala mo noon? Di ba muntik ko na siyang ipalaglag? Dahil ang akala ko eh Hindi mo ako papanagutan? Pero no'ng nalaman kong papanagutan mo kami at kinausap niyo ako ni Manang, Hindi ko itinuloy ang pagpapalaglag sa kaniya. At tinanggap ko siya ng buong puso ko? Nalaman Niya ang lahat ng iyon? *😭😪* Sana no'n pa Lang ay sinabi na natin ang lahat?!
HERMINIO: Ano!! Paano?! Kailan?! Saan?!
REGINA: Siguro kagabi? Hindi ko Alam kung kanino o Kung saan Niya nalaman ang lahat ng ito? *😭*
HERMINIO: Tahan na nga?! Nagkausap na nga kayo diba? At ano nga Pala napag-usapan niyo?
REGINA: Yun nga yung mga sinabi Niya at Hindi daw Niya Alam kung babalik pa siya dito. At ayaw Kong mawalay sa kaniya?! Hindi ko kakayanin? *😭* Kaya binigyan ko siya ng isang linggong palugit para umuwi dito at Kung Hindi siya makakauwi dito sa ika-pitong araw ay magpapakamatay ako?! *😭😪*
HERMINIO: Anong magpapakamatay ang pinagsasabi mo?! Walang magpapakamatay?! Ayokong may mangyaring masama sa isa sa inyo?!
REGINA: Hindi ko nga kayang mawala siya! Kaya Kung Hindi ko siya makakasama? Mas mabuting mamatay na Lang ako?!
HERMINIO: Anong magpapakamatay?! *😤* Hindi pwede! *😤*
REGINA: Kung 'yun Lang ang paraan edi gagawin ko?! *😭*
YOU ARE READING
Nathania Jane Life's Journey
FanfictionThis story is for entertainment only. Read at your own risk. Kung sensitibo ka at hindi malawak ang imahinasyon. This story might not be the best for you to read.