Nathania Jane Life's Journey

Chapter 57

REGINA'S POV:
It's been 2 weeks since nangyari ang pagkakabato ko ng vase sa anak ko. Hindi ko na din siya nakakausap at madalang na lang makita simula no’ng araw na iyon. Tila iniiwasan na niya ako, iniiwasan niyang ipakita sa akin ang mukha niya. Na kapag nakasalubong ko siya ay napapayoko ito. Hindi ko alam kung may natamo ba siyang sugat mula sa pagkakabato ko ng vase sa kaniya. May nakakapagsabi sa aking palagi daw siyang namamataan sa guidance office kasama si Lea. Hindi ko alam kung bakit siya palaging naroroon. Hindi naman siya palaaway na bata. Hindi din naman siya mabubully ng mga kaklase niya at mas lalong hindi niya kayang mambully. I got back to my senses when the bell rings, na naghuhudyat na tapos na ang klase.

REGINA: Read your notes and we will have an oral recitation tomorrow.

: Yes, Ma'am!

REGINA: You may go now. Good bye!

: Good bye Ma'am.

Nagsilabasan na sila kabilang si Regina

: Ma'am hindi pa ba kayo manananghalian?

REGINA: Hindi na muna. May kailangan pa akong gawin eh.

: Sige po Ma'am. Mauna na po ako.

REGINA: Sige.

- - -
LEA: Andyan na ang Mommy mo oh? Hindi mo ba kakausapin? It's been 2 weeks? Next week, Thursday graduation niyo na. Gusto mo bang magmartya na may kinikimkim diyan sa puso mo?

THANIA: It's hard, Tita. Can't you see this? She did this, Tita. And until now, hindi pa humihilom.

LEA: Pero sinabi naman na niya na hindi niya sinasadya at hindi niya nacontrol ang sarili niya di'ba anak?

THANIA: Tita? Why do you kept on defending Mommy?

LEA: Eh kase kaibigan ko siya. At alam kong may mga pagkakataon na nakakagawa kami ng mga bagay na hindi namin sinasadya. Ina din ako, anak. That's why I understand your Mom.

THANIA: Hindi ko pa kaya, Tita. I need more time to breath. It takes time to heal the wound she caused.

LEA: We understand. But you must settle this before your graduation, okay?

THANIA: I can't promise, Tita.

: So let's continue this session tomorrow? Thank you for being open and trusting us with your problem, Thania.

THANIA: I need to do this session, Miss para hindi lumala ang depression ko. I've been seeing psychiatrist a month now. And she advised me to do such this things. And I'm glad that you are helping me in dealing this.

: And we are always be here for you, to help you overcome that depression. It's already lunch time. Go ahead and eat. See you again tomorrow.

Lumabas na nga si Thania at Lea mula sa guidance room

LEA: Feeling better?

THANIA: A little, Tita.

LEA: Sasabay ka ba sa akin sa pagkain?

THANIA: I'm glad to, Tita. But someone is watching us and for sure she's jealous now. I'll just see you around, Tita. See you tomorrow at the session.

LEA: Go and eat your lunch now.

THANIA: Bye, Tita.

LEA: Saan ka nga pala kakain?

THANIA: Outside?

LEA: Sige. You take care, okay?

THANIA: Sure, Tita. I'll go ahead.

After 15 minutes