"Biz geldiiiiik!"
Aşağıdan gelen gürültüyle yatağından hızla kalkan Lea aşağıya indi. Carmen henüz bavullarını taşıyan büyüyü bozmuştu ki arkadaşını görünce heyecanla ona sarıldı.
"Lea! Seni çok özledim! Başka perilerle de tanıştık, gittiğimiz yerde büyülü bir kaplıca bile vardı inanabiliyor musun?"
Lea Carmen'den ayrıldığında gülümsedi, "Siz yokken burası çok sıkıcıydı. Bu akşam kesinlikle bir şeyler yapıyoruz, itiraf istemiyorum."
Carmen Ash'e bakıp güldü, "Tabi ki, partilemeyeli uzun zaman olmuştu."
Lea ona bir kez daha sarıldıktan sonra kendi bavullarıyla uğraşan Ash'e yardım etmek adına bavullarını sihirle odalarına gönderdi.
"Tam da akşam yemeğine yetiştiniz." dedi Dimitri mutfaktan çıkıp. Üzerinde bordo bir şef önlüğü vardı ve yemeği eline yüzüne bulaştırmış gibi görünüyordu. Yine de Lea onun harika bir aşçı olduğunu biliyordu.
"Leonard nasıl?" dedi Carmen merakla,
Lea duraksadı, "İyi" diyebildi sadece, "Isaac'den haber aldınız mı?"
Carmen biraz panikledi, "Yok canım, niye alalım, oğlanla beş kelime konuşmuşluğum bile yok ahahaha"
Bu şüpheli yanıtın ardından Lea ve Dimitri ona doğru tehditkar bir kaç adım attılar.
"Hay bin cadı avcısı..." Carmen Ash'e baktı, "Bana sır vermeyin demiştim."
"Carmen" dedi Lea merakla, "Yoksa nerede olduğunu biliyor musun?"
Carmen suçunu itiraf etti, "Mahremiyetine saygı göstermek adına yer bulma büyüsü yapmayacağımıza karar verdiğimiz günü hatırlıyor musun? Şey, ben çoktan yapmıştım bile."
Lea gözlerini devirdi, "Olan olmuş artık, neredeler peki? Belki bir şeye ihtiyacı vardır."
Carmen tekrar Ash'e kaçamak bir bakış attı, "Lea, hayatım, bence bunu çok karıştırmasak iyi olur. Yani yalnız kalmak için sebepleri var sonuçta."
Lea sinirlendi, "Neden bu kadar rahatsınız? Astrid benim yüzümden bu halde ona yardım etmek istiyorum, ayrıca kim olduğunu bilmediğimiz bir bebekle yaşıyoruz bunun farkında olan var mı?"
"Sahi bebek nerede? Az seveyim." dedi Ash, herkes ona ters bir bakış fırlattı.
"Carmen" diye yineledi Lea,
"Off! Tamam tamam, şu kamp yapmaya gittiğimiz, güçlerimizin çalışmadığı yeri hatırlıyor musun?"
"Evet" dedi Lea, "Isaac oraya sık gittiğini söylemişti."
"En son orada hissettim fakat büyüyü yapalı uzun zaman oldu. Yeri değişmiş olabilir."
"Neyse" dedi Lea daha fazla burnu sokmayarak, "Yemeğe otursak iyi olur, acıkmışsınızdır."
Carmen ve Ash ışık hızında odalarına gidip daha rahat bir şeyler giydikten sonra aşağıya indiler. Bu sefer yanlarında Leonard da vardı.
"Nasıl hissediyorsun Leonard?" diye sordu Carmen damdan düşercesine,
Leonard ani gelen soruyla biraz irkilmiş olsa da çaktırmadı, "İyiyim işte, turnuvayı düşünüyor-"
"Leonard!" dedi Lea, "Dimitri'nin yaptığı tatlıları getirmeye ne dersin? Buzdolabındalar"
Leonard ani bir refleksle parmaklarını şıklattı fakat ortalık hüzünlü bir sessizliğe boğuldu.
"Pardon" dedi cılız bir sesle, "Ara sıra oluyor."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Doğaüstü Oda Arkadaşlarım
FantasyPeriler aleminden kaçtıktan sonra sonunda normal bir hayat yaşama fırsatı bulan Leah, kazandığı üniversitenin öğrenci evindeki oda arkadaşlarının pek de normal olmadığını keşfettiğinde bu yılın oldukça farklı geçeceğini anlamıştır. Birbirlerinin doğ...