D.R.E.A.M

breathing for him

Lisa;

"Hayatımda yediğim en güzel lazanya, ellerine sağlık May."

"Beğendin mi? Lazanyam en iyisidir."

"Her şeyin en iyisi."

Peter içtiği suyu püskürtürken ben gülmemek için kendimi zor tutmuştum. Happy ve May delicesine flörtleşiyordu. May utanarak tabak getirme bahanesiyle mutfağa gittiğinde bakışlarımı Happy'nin üzerine çevirdim. Oturduğu yerde rahatsızca kıpırdandığında kıkırtımı tutamamıştım.

"Az önce ne oldu?" Peter öksürük krizinden kurtulup konuşmaya başladığında kahkahamı daha fazla tutamamıştım. "Happy hunharca May'e yürüdü. Pek mühim bir şey değil."

"Ne? Ne? Dur biraz halama mı asılıyorsun?"

"Asılmak ne biçim kelime Peter. İltifat ettim."

"Elbisesinin de yeni olduğunu fark etmiştin! Halamda gözün mü var senin?"

"Üff Peter koca insanların işine karışma."

Tam bir şey diyecekti ki May'in geldiğini görüp onu dürtüklemiştim. O da durumu anlayıp sesini kesmişti. Nihayet.

"Ee Lisa, beğendin mi? Yani muhtemelen sen her zaman en iyi yerden en pahalı lazanyayı yiyorsundur ama benimki de fena sayılmaz değil mi?"

"Aslında bakarsanız uzun zamandır ilk kez sıcak bir lazanya yiyorum. Yemek şirketleri getirene kadar hep soğurdu ve mikrodalga da ilk pişirildiği gibi hissettirmiyor. Ve yediğim en iyi lazanya olabilir. O en pahalılarından bile iyiydi."

"Beğenmene çok sevdim! İçine sevgini katınca en iyi yemek oluveriyor."

İçine sevgi katılmış yemek. Benim için çok uç bir şeydi. Hayatımda evimde yemek yapan birisi olmamıştı hiç. Hem de sevgi ile. May'e gülümsedikten sonra arkama yaslandım. Yemek faslı bitmişti. May masayı toplamaya başladığında Peter da kalkıp ona yardım etmeye başladı. Başlarda bunda bir sorun görmemiştim ama sonra kendimi rahatsız hissettim. Ben de yardım etsem daha iyi olabilirdi. Kalkıp masadan boş salata tabağını aldığımda May yüksek sesle itiraz etti.

"Sen otur, lütfen! Biz hallederiz."

"Yardım etmek istiyorum."

Kafasını salladı ve yardım etmeme izin verdi. Tüm masayı topladıktan sonra bulaşık işini Peter'a bırakmıştı. Peter ise bu durumdan hiç memnun değilmiş gibi duruyordu. "May sen Happy ile otursana. Biz burayı hallederiz, değil mi Peter?"

"Sen de otur onlarla!"

Birden çıkış yaptığında May şaşırmıştı. "Aman canım yaşlılarla ne işim var, burada arkadaşımla kalmak daha iyi."

Sinsice gülümserken Peter'ın bana ettiği küfürleri tahmin edebiliyordum. May mutfaktan çıktığında tezgaha yaklaşıp onun yanında dikildim.

"Ne yapmam gerekiyor? Bulaşık nasıl yıkanır bilmiyorum."

Bana tuhaf bir bakış attığında somurttum. "Bakma bana öyle, ben zenginim. Bulaşık yıkamam, kullandığım tabakları çöpe atıyorum."

"Bulaşık yıkamayı bile bilmiyorsun. Hayatlarımız çok farklı, gerçekten."

"Evet, farklı. Sen seni seven biriyle aynı evde kalıyorsun. Ben ise tek başıma, sevgisiz."

Birden yükselmemden dolayı şaşırmıştı ve söylediklerimden sonra da üzülmüştü. Üzülmesini veya acımasını istemiyordum. "Bana yapacağımı söyle, Parker."