eighteen

986 91 28
                                    

O sabah ani bir kararla kamp yapmaya karar vermiştik ve şimdi de bizim evin önünde duruyorduk.

"Bir dakika bir dakika, yanlış duymadım değil mi? Siz şimdi hepimizi alacak büyüklükte araba ayarlamadık mı dediniz?"

Olaya son anda dahil ettiğimiz üç kişiden biri olan Chan hyung şaşkın bir şekilde konuştuğunda organizasyonu neden Jisung'a bıraktığımızı sorguladım.

Dokuz kişi salak gibi evin önünde çantalarla dikiliyorduk şimdi.

"Hayır yani kamp için gerekli gereksiz ne varsa aldık ve en önemli şeyi, aracı unuttuk öyle mi?"

Minho hyung hafif kızgınlıkla Jisung'a ithafen konuştu.

Alışverişe gittiğimizde sırf indirimde diye palet aldığı için gönderme yapıyordu.

Saçmaydı evet ama çok fazla üzerine gidilmesini de istemiyordum.

"Biraz sakin olun. Madem araba yok, kamp yerine birimizin evinde kalalım bugün."

Ortamı yatıştırmak için konuştuğumda herkes ikna olmuşa benziyordu.

"Kime gideceğiz peki?"

Taejoo hyung sorduğunda Chan hyung bunu bekliyormuş gibi atıldı.

"Benim evim müsait, hem geniş de. Jeongin'le ikimiz kalıyoruz sadece. Ebeveyn derdi de olmaz."

Herkes onayladığında onun evine doğru yürümeye başladık.

Otobüse binmeyi düşündük fakat biraz yürüyüş iyi gelebilirdi.

Hemen yanı başımda duran Hyunjin'e baktım. Hiç konuşmamıştı.

Tuttuğum elini hafifçe sıktım. Dikkatini bana verdiğinde konuştum.

"Neden sessizsin? Sıkılıyor musun yoksa?"

Omuzlarını dikleştirip bana baktı.
Ellerimizi ayırıp kolunu omzuma attı.

Kendine iyice çektikten sonra başımın üzerine neredeyse hissedemediğim bir öpücük bıraktı.

"Aksine, seninleyken hiç sıkılmıyorum. Sadece sürekli tekrarlanan ailevi bir döngü var ve ben bu döngünün içinde kaybolup gitmekten korkuyorum."

Derin düşüncelerini dile getiren biri değildi pek. Cidden kafasına taktığı bir şeyler olmalıydı.

Arkada kalmamızı umursamadan adımlarımızı durdurdum.

"Bak, istersen hiç oraya gitmeyip biraz başbaşa kalalım. Sen de bana neler olduğunu anlatırsın."

Kafasını iki yana salladı. Biraz daha iyi gözüküyordu şimdi.

"Kafamı dağıtmak için kalabalık bir ortama ihtiyacım var. Gidelim, akşam anlatırım."

Elini tekrar omzuma attı ve aramıza uzun bir mesafe koyan arkadaşlarımıza doğru yürümeye başladık.

Onun kafasına takılan şey şimdi de benim içimi yiyip bitiriyordu.

Onun üzülmesini istemiyordum. Konunun ne olduğunu da bilmiyordum ve bu beni daha da meraklandırıyordu.

Sakin yürüyüşümüzün vermiş olduğu hisle konuştum.

"Hyunjin, ben hep yanındayım bunu unutma tamam mı?"

Bilmiyorum belki çok klişeydi ama başka ne denirdi ki?

Onun uzun süredir neşeli olmasına alışmıştım.

Birden durgunlaşması beni de durgun hale getirmişti.

Birlikte değilken üzgün olduğunu gördüğümde kalbim acırdı. En çok da elimden bir şey gelmediği için.

Fakat şuan ona yardımcı olabilir, somut anlamda sorunlarını çözemesem de tüm kalbimle yanında durabilirdim.

"Biliyorum sevgilim."

Gülümsedim.

Ne ara geldiğimizi anlamadığım eve bakıyordum şimdi de.

Biz arkada kaldığımız için en son girmiştik. Herkes çoktan koltuklara yayılmıştı.

Sanki günlerdir çölde yürüyorduk da daha yeni dinlenme fırsatı bulmuşuz gibi davranan arkadaşlarıma baktım.

"Odalara nasıl yerleşeceğiz?"

Felix mantıklı bir soru sorduğunda herkes gözlerini Chan hyunga dikti.

"Odam hariç istediğiniz yerde yatın."

Açıkçası benim koltukta yatmak gibi bir düşüncem yoktu.

"Bir odayı daha gözden çıkarın çünkü Hyunjin'le ben kalacağız."

Tam itiraz edeceklerdi ki, elimi havaya kaldırdım.

"İtiraz kabul etmiyorum. Burası Chan hyungun evi ve şansa bakın ki sevgilim onun arkadaşı. Yani hakimiyet bizim."

Biz Hyunjinle beşlik çakarken diğerlerinin suratlarındaki ifade görülmeye değerdi.

Minho hyung ayaklandı.

"Kahrolası emperyalizm!"

Büyük bir hışımla nereye gittiğini bilmeden koridora adımladı.

"Hyung nereye gidiyorsun?"

Sorduğum soru onu durdurdu ve Chan hyunga dönüp büyük bir ciddiyetle sordu.

"İnsanın dışkısıyla idrarını boşalttığı yer nerede acaba?"








Saçma bir son kabul skshgsfskshjshs

Biliyorum yazın devam edeceğim ama bir kerelik bu fice bölüm atmak istedim.

Kesin unutmuşsunuzdur, üzgünüm bunun için :(

Hala okuyan varsa buradan kocaman öpücükler ♡♡

concert • hyunminHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin