BabyChangbin: Hayır ya dur lütfen dur yine başlama
Seung: Ben aşık oldum hyung
BabyChangbin: Seungmin bir şey sormak istiyorum, sen bu dünyaya beni sınamak için mi geldin?
Seung: Hyung üzülüyorum bak
BabyChangbin: KIT BEYİNLİ ZATEN 6 YILDIR AYNI ÇOCUĞA AŞIKSIN ARTIK YAZMA BANA
Seung: Niye öyle diyorsunuz beyefendi alındım, gücendim
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
BabyChangbin: İki şey diliyorum kendime sabır sana da akıl hadi kaçtım ben numaramı sil
Seung: Öyle bir şey olmayacağını hepimiz biliyoruz hyung
İletildi.
Seung: Hyung
(Bu mesaj gönderilemedi.)
Seung: Hay senin ben
(Bu mesaj gönderilemedi.)
"Herife bak ya resmen engelledi beni."
Kahvemden bir yudum alıp dışardaki insanları izledim bir süre.
Hafif çiseleyen yağmurla zihnindeki düşüncelerle bütünleştim.
Burada yalnız oturuyor olmak istemezdim, özellikle de bugün.
Hyunjin'le beraber bir şeyler yapmak istemiştim fakat tüm gün akademide olacağını söylemişti.
Birinci yıl dönümümüz olmasaydı elbette üzgün hissetmezdim. Ama öyleydi ve üzülüyordum.
Diğer insanlar gibi her ayını her yaptıkları şeyi kutlamıyorduk, saçma geliyordu ikimize de.
Fakat koca bir yılı bitirmek, her şeyin başladığı günü hatırlayıp birlikte vakit geçirmek güzel olmalıydı.
Kendimi bildim bileli Hyunjin'i seviyordum. Yıl olarak farkında olsam da ne zaman başladığına dair bir fikrim yoktu.
İlk aşkımdı. İlk ilişkim onunlaydı. İlk kez birine sevgilim diyordum. Her şeyin ilkiydi benim için.
Kahvem bitmişti, daha fazla içmek istemediğim icin hesabı ödeyip kafeden ayrıldım.
Yapacak bir şeyim yoktu, hemen eve gitmek istemiyordum. Gidersem düşüncelerim daha çok meşgul edecekti beni.
Yürümek istedim. Kulaklığımı taktım.
Finding Hope - Love
Ellerimi cebime koydum. Kapüşonumu kafama geçirdim. Ve yürüdüm.
Ne zamandır yürüyordum bilmiyorum ama havanın kararmasına az kaldığını gökyüzüne bakınca fark ettim.
Karışık bir şekilde çalmaya devam eden şarkılardan memnun kalmayınca durdurdum ve kulaklığımı çıkardım.
"Aferin sana Hyunjin sayende zaman kavramını da yitirdim."
Üzüntüm yerini kızgınlığa bırakmıştı.
Görsem anında yumuşayacağımı da biliyordum fakat şu an kızgındım.
Yürüdüğüm yolun tersine yürümeye başladım.
İçimdeki kızgınlıkla hızlıca yürümeye devam ederken yanımdan geçen motorun üzerimi ıslatmasıyla öfkem arşa çıktı ve bağırdım.
"DÜZGÜN SÜRSENE ŞUNU HAYVAN HERİF."
Motor çok ilerlemeden durdu ve geri geri yanıma kadar sürdü.
"Ben çok çok özür dilerim beyefendi a- Sevgilim?"
Kaskının şeffaf kısmını yukarı kaldırıp şaşkınca bana baktı.
Şaşkınlığını bir kenara atan ben oldum ve yaklaşıp koluna vurmaya başladım.
"Salaksın Hyunjin. Salağın tekisin. Beni yalnız bıraktığın yetmiyormuş gibi bir de üzerimi ıslattın. Gerizekalı."
Vurmaya devam ederken Hyunjin kollarımdan tuttu.
"Hayatım dur biraz sakinleş bir nedenim var-"
"Dinlemek istemiyorum Hyunjin çekil eve gidiyorum ben."
Sadece demekle kalmıştım çünkü gidemeden Hyunjin beni kucağına alıp motora yerleştirmişti.
Kafama kaskı geçirmeden önce dudaklarıma öpücük kondurdu.
Lanet olası. Yumuşayacaktım.
Kaskı taktıktan sonra ayakta dikilmeye devam etti. Tam neden binmiyorsun diye soracaktım ki konuşmaya başladı.
"Benimle Day6 konserine gelmek ister misin?"
Bir şey diyemedim. Kısa süre içinde o kadar çok duyguyu bir arada yaşamıştım ki kafam bulanmıştı.
"Bunu evet olarak kabul ediyorum, yarım saate orada oluruz. Sıkı tutun."
Kollarımı iyice beline sarıp kafamı sırtına yasladım. Dejavu yaşıyor gibiydim. Fakat bu biraz farklıydı.
Konser alanına gelmiş yerlerimize oturmuştuk.
Bu beraber geldiğimiz ikinci konserdi.
Kenetlenmiş ellerimize baktım. Üzgün ve kızgın başlayan günün sonunda yine onun yanındaydım, mutluydum.
"Demek başından beri planın buydu."
Kafa salladı şirince.
"Evine gidiyordum ki şans eseri yolda karşılaştık. Tekrardan özür dilerim hayatım."
Kafamı omzuna koymadan önce yanağına ufak bir öpücük bıraktım.
"Boşver şimdi bunu. I like you çalmaya başladı."
Kafasını kafama yasladı.
"Birinci yılımız kutlu olsun sevgilim."
Eveeet sonundabunu final yapmayı başardım. Çokgüzelolmadı ama artık kenarda durup çürümesini istemedim. Bu zamana kadaraklıma yazacak birşeygelmedi. Ne yazacağımı bilemedim ama bugün bir şekilde bitirdim. Final yaptığım ilk fic olarak tarihe geçsin sjdhsjekd
Okuyan, oy veren, yorum yapan, bana ve bu fice katlanan herkese çok teşekkür ederim hepinizi kocaman öpüyorum seviliyorsunuz 🤍
