Multimedya:Mihri ve elbisesi
Neden hayatımızı sürekli bir şeyleri umut ederek yaşıyorduk? Ya da mutlu olmaya çalışmak zorunda mıydık? Tabii ki değildik. Ruhumu ve bedenimi Mutlu etmek zorunda değildim ama buna ihtiyacım vardı. Kendimi mutlu hissedemiyordum, arkadaşlarımla aram berbattı, kopuk olduğum babam vardı ve o gece beni öpmemiş gibi davranan Mert vardı...
Hepsi canımı çok fazla yakıyordu ve ben sadece ders çalışıyordum.Belki yanlış yapıyordum ama Alp'le de konuşuyorduk ama arkadaştan öteye gitmek istemiyordum.
"Mihri,orada mısın?"dedi hoca önümde bir şeyler anlatırken.
"Ha,pardon hocam dalmışım"dedim ve hoca daha önceden de bildiğim TYT fiziği halletmek için konuların üstünden geçiyordu.Ders kısa bir süre sonra bittiğinde hoca saati dolduğu an fişek gibi toparlanıp evden ayrıldı, ben de defterlerimi toparlayıp odama çıktım. Arkadaşlarımı özlüyordum ama burunları sürtsün istiyordum. Mert'ten nefret ediyordum çünkü hiçbir şey olmamış ve biz çok yakın arkadaşmışız gibi davranıyordu.Kardeşi ile cuma günü tanışmıştım ve 'yakın arkadaşım'demişti.Bana yakın arkadaş ya bana.Ben hiç yakın arkadaşını öpen arkadaş görmemiştim,yani bir tane odun ilk öpücüğümü almıştı ve bu beni çok üzüyordu. Onunla da çok görüşmeyi istemiyordum yani, ararsa açmıyordum mesajlarına da saatler sonra cevap veriyordum çünkü onunla arkadaş olmak istemiyordum.
Günlerdir toplamadığım odamı temizlemeye -tarihte bir ilk- karar vermiştim.Bütün eşyalarımı toplayıp usta becerilerimle odamı temizlemiştim ama hala canım sıkılıyordu, yani kim yazın ortasında evde oturmak isterdi ki. Babam bile arkadaşlarıyla dışarıda eğleniyordu. O Yeliz'i ve Duru'yu o kadar çok dövmek istiyordum ki iki tane deli hayatımı boka çeviriyorlardı.
Telefonum çaldığında ayağa kalkıp telefonumu elime aldım. Sera arıyor... Düşünmeden aramayı cevapladım. "Mihri bak hemen kapatma tamam suçluyuz ama bir şey söylemem lazım."dedi
"Söyle Sera"dedim donuk bir ifadeyle.
"Yarın Dolunay'ın doğum günü partisi var gelmezsen çok kırılır, sana adresi mesaj atacağım lütfen gel ve seni seviyorum."dedi.
"Bakarız"dedim ve telefonu kapattım.
Tabii ki gidecektim ama hevesli görünmek istemiyordum ama elbise almam gerekiyordu çünkü yazlık hoş elbisem yoktu. Yalnız alışverişe gitmek şimdi ölüm gibiydi ama kimle gidebilirdim. Aklıma Alp gelince onu aramıştım ama hat meşguldü ben de umutsuzca yalnız gideceğim alışveriş için hazırlandım. Tamamen hazırlandıktan sonra çantamı da alıp odadan ayrıldım. Merdivenlerden insan gibi indikten sonra Ela teyzeye bakmak için mutfağa girdim ama mutfakta kek tıkınan Mert'i görünce Ela teyzeye dönüp 'Bu niye burada' bakışlarımı attığımda 'Bilmiyorum' dercesine omuz silkti. O bana bakmayınca ben de onu takmayarak su içtikten sonra "Ela teyze benim biraz işim var arkadaşımla falan buluşacağım çok geç gelmem"dedim ve yine Mert'i takmadan evden ayrıldım.
Evin önünde beklerken telefonum çalınca çantamdan uzun uğraşlar sonucu telefonumu çıkarttım. Alp arıyor... "Efendim Alp."dedim aramayı açar açmaz.Kulağımda hissettiğim baskıyla kafamı çevirdiğimde Mert'in kulağını telefonuma dayadığını gördüm.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yıldızlar Şahidim
Teen FictionHikâyemizin esas kızı annesinden kaçmak uğruna babasıyla yeni bir şehre taşınır ve orada başta babası zorlandığı için tanıştığı Toprak ve sera olmak üzere bir çok arkadaş edinir. Arkadaşları dışında bir de aşık olduğunu fark etmediği Mert vardır ve...
