Ege'ye Dökülen Irmak (YARI TEXTİNG)

13.Bölüm: Tesadüf

*Dünyanın bu kadar küçük olmasından mı tüm bu tesadüfler?*

-----

   Sabah yine annemin beni kaldırmasıyla uyandım. Allah'tan bu sefer üstüme su falan dökmemişti. Okul için yavaş yavaş hazırlandım. Bundan sonra acelem yoktu nasılsa. Baran'ı görmeme gerek yoktu çünkü hayatımda artık Baran diye biri yoktu. Onun ne yaptığı artık umurumda bile değildi. 

   Aşağıya kahvaltı yapmak için indiğimde annemin çoktan işe gittiğini gördüm. Birkaç yudum bir şey yedikten sonra giyindim. Çantamı da sırtıma attım ve kapıyı kapatıp servise bindim. Okul kapısının önüne gelince derin bir iç çekerek yoluma devam ettim. Hayattan bezmiş bir şekilde sınıfa girdim, bizimkilerin yanına oturdum. Onlarsa bizim yanımızdaki sıraya bakıp duruyorlardı. Bende o tarafa doğru baktığımda yeni gelen çocuğu gördüm. O an göz göze geldik. Hemen gözlerimi masaya odakladım.  Bizimkiler ise bu olayı fark etmiş olacaklar ki benden gözlerini ayırmıyorlardı. 

Gamze: "İsmini cinsini sormayacak mısın kızım?"

Irmak: "Zamanla öğreniriz boşver"

Yasin: "Kanka çocuk hala sana bakıyor ve hatta şu an yanımıza geldi desem?"

"Merhaba. Okula dün geldim. Sen yoktun, sende mi yeni geldin?"

Irmak: "Yok hayır. Sadece kendimi iyi hissetmediğim için gelmedim"

"Anladım. Gamze ve Yasin ile senin hakkında konuşmuştuk. Adın Irmak sanırım."

Irmak: "Evet"

"Ben de Ege tanıştığımıza memnun oldum"

Irmak: "Bende"

   Bir adet zoraki gülümsememi de sergiledikten sonra Ege kendi yerine gitti. Ama sürekli gözleri üzerimdeydi. Yakışıklıydı da doğru söylemek gerekirse. Tüm ders boyunca olayları sindirmeye çalıştım. Teneffüste ise Ege yine yanımızdaydı. 

Irmak: "Anlatsana kendini biraz."

Yasin: "Daha diğer teneffüs zamanla öğreniriz demiştin Irmak?"

Gamze: "Öylesine sordu abisi"

Irmak: "Herkes sorar canım ne gülüyorsunuz ya"

Ege: "Adım Ege. Babaannemi ve dedemi hiç görmedim. Hiçbir zaman bir dedem olmadı yani. Şükür annem ve babam hayatta. Birilerine söylemezseniz sevinirim bu arada."

Irmak: "Aynı durumdayız kısmen. Benim de ailemden biri yok."

Yasin: "Söylemeyiz kanka merak etme sen"

Irmak: "Ne ara kanka oldunuz siz?"

Ege: "Bende yeni öğrendim desem"

Gamze: "Çocuk ilkokuldan bu yana bizimle, bırak da erkek kanka bulsun kendine Irmak"

Ege: "Çok uzun zamandır arkadaşsınız o zaman. Nasıl tanıştınız ki?"

Gamze: "O iş biraz karışık işte"

Irmak: "Hastanede tanıştık. Biz bir trafik kazası geçirmiştik. Gamze ve Yasin'in de arkadaşı o zaman bisikletten düşmüştü. Aynı odadaydık. Öyle tanıştık. Bende babamı o kazada kaybettim işte"

Ege: "Ya öyle mi? Çok üzüldüm gerçekten"

Yasin: "Irmak sen ilk kez tanıştığın birine bunları anlatır mıydın?"

Irmak: "Anlatmazdım ama neredeyse aynı durumdayız baksana. Sadece kanım çabuk kaynadı"

Gamze: "İyi bakalım"