Resim Ege :)
-----
*Sana kavuşmanın mutluluğuyla uyandım rüyamdan. Gözlerimde heyecan, kalbimde huzur, yüzümde ise kocaman bir gülümseme...
Sonra sana sadece rüyamda kavuşabileceğimi anladım. Ama ben, heyecanı, huzuru ve o kocaman gülümsememi asla kaybetmedim.*
-----
Ege: O gün babam hastaneye gelmemi istedi. Babamla birlikte gittiğimde bana seni anlattı. Bende seninle arkadaş olup biraz olsun kafanı dağıtmak istedim. Babam sizin hastaneye geldiğiniz günden sonra garip davranışlar sergilemeye başladı. Sürekli aklı başka yerlerdeydi. Ona seslenince bizi duymuyordu. Sana o haberi verdiğim gün babam çok kızgındı. Ameliyata girecekti ve yanında tıp öğrencilerini götürmüştü. Ameliyattan çıkınca beni yanına çağırdı. Sonra sana o haberi verdim işte.
Ben: Hepsi bu mu?
Ege: Evet.
Ben: Sana güvenmeli miyim, bilmiyorum.
Ege: Gerçekten bu kadar Irmak.
Ben: Peki sonra konuşalım.
Ege: Peki :(
Telefonu kenara koydum ve annemin yanına gittim. Ona Ege'den bahsettim. Bana söylediği ilk cümle "o çocukla çok sıkı olmuyorsun Irmak" oldu.
"Ama anne o benim sınıf arkadaşım. Ayrıca bize yardım bile edecek"
"Zamanında sana gelip babanın ölüm haberini veren bir çocuk mu sana yardım edecek Irmak?"
"Anne o da o zamanlar ben gibi çocuktu ama şu an aklı başında biri"
"Nereden biliyorsun sana yalan söylemediğini kızım? Sen ne ara herkese bu kadar güvenir oldun?"
"Anne bak çocuğu görsen sende benimle aynı fikirde olursun. Bana o gün yaşadıklarını anlattı zaten. Ayrıca düşündüğün kadar çok sıkı bir ilişkimiz olmaz. Biz sadece arkadaş olarak kalmak istiyoruz. Bu kadar öngörü ile yaklaşma"
"Irmak sen hala gelmiş bana o çocuğu savunuyorsun. Bunun farkında mısın? Sadece bir gün konuştuğun bir çocuğu koruyorsun. Ve bu sana babanın ölüm haberi veren çocuk."
"Anne tamam. Ben odama gidiyorum!"
Biraz önce resmen Ege'yi savunmuştum. Ama annem ona karşı çok ön yargılı konuşmuştu. Bu sinirimi bozmuştu. Annemin konuşmasından sonra Ege'ye olan güvenim sarsılmıştı. Ona güvenmek istiyordum sebepsizce.
Ege (çevrimiçi)
Ben: Ege sana gerçekten güvenebilir miyim?
Ege: Ben şu an evet dersem içine çok sineceğini düşünmüyorum. Sonuçta bunca şey yaşamışsın. Ama gerçekten geçmişinin açıklığa kovuşmasını en az senin kadar istiyorum. Buna emin olabilirsin.
Ben: Bana yardım etmek istiyorsun ama ya yalan söylersen?
Ege: Bu en son yapacağım şey olur :)
Ben: Şimdi annemle konuştuk ve ona senden bahsettim. Fakat seninle çok konuşmamı istemiyor.
Ege: Anneni anlayabiliyorum. Benim çocuğum da böyle bir şey yaşasaydı aynı tavrı gösterirdim.
Ben: Hep böyle anlayışlı mısın?
Ege: Sadece empati kuruyorum o kadar
Ben: Sakın herkes gibi olma tamam mı?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ege'ye Dökülen Irmak (YARI TEXTİNG)
Novela JuvenilNe güzel bir isim Ege... Ve ne kadar çok yakışmış bir isim bir insana. Acaba bende bir gün ismimin en güzel anlamını taşıyıp Ege'ye dökülebilir miyim? Acaba bende bir gün Ege'ye dökülüp Irmak olmaktan çıkabilir miyim? Koskocaman Ege'yi kendi ırmağım...
