Supernatural

κεφάλαιο 10

Καθώς περπατάω στον δρόμο για το σπίτι, ακούω βήματα απο πίσω μου. Γυρνάω τόσο γρήγορα το κεφάλι μου που παραλίγο να σπάσω τον λαιμό μου, αλήθεια.

Κανείς.

Άρχισα να τρέμω. Αύξησα τον ρυθμο βημάτων μου από τον φόβο μου και μετά κατέληξα να τρέχω. Ήμουν τόσο σίγουρη πως ένιωθα κάποιον από πίσω μου, και το επιβεβαίωσε η σκιά στο έδαφος από τον ήλιο. Τοτε ήταν που άρχισα να τσιριζω..

Όμως όχι για πολύ, αφου με τράβηξε από το χέρι και έπεσα στο στήθος του. <<Ει ηρεμησε, εγώ είμαι>> ακουστηκε η απαλή φωνή του Hardin. Κατευθείαν ανακουφίστηκα και αφησα μια ανάσα που κρατούσα, ενώ εκείνος άρχισε να γελάει. Ήθελα τόσο πολύ να τον βρίσω που με τρόμαξε έτσι και να τον χτυπήσω αλλά αντιθέτως, τον έσφιξα στην αγκαλιά μου κλαίγοντας όπως αυτός εμένα.

<<Συγνώμη συγνώμη δεν ήθελα να σε τρομάξω τόσο μωρό μου συγνώμη>> είναι τόσο γλυκός και φυσικά δεν του κράτησα κακία..

<<Δεν πειράζει.>> του απάντησα βυθισμένη στην αγκαλιά του.<<Με έκανες να νιώσω ήδη ασφαλής>> του είπα δαγκώνοντας το κάτω χείλος μου και χαμογέλασα καθώς τον έσφιξα περισσότερο.

Τότε θυμήθηκα ότι δεν ήρθε στο μάθημα. Απομακρύνθηκα κατευθείαν. <<Γιατί δεν ήρθες σήμερα;>> Ρώτησα σταυρώνοντας τα χέρια μου αλλά κακή επιλογή, αφού τα μάτια του πήγαν κατευθείαν εκεί.. αμέσως τα κατέβασα. <<Μπουμπούνα>> μουρμούρισα.

Γελασε. <Με πήρε ο ύπνος>>

<<Ανησύχησα..>> μουρμούρισα αλλά όπως φαίνεται το άκουσε.
<<Δεν χρειάζεται να ανησυχείς για εμένα μωρο μου>> απαντησε και τον κοιτάω. <<Εγώ πρέπει για εσένα>> ολοκληρώνει και όχι πάλι..

<<Hardin..>> πήγα να πω αλλά με διέκοψε. <<Λυδία, ξέρεις ότι έχω δίκιο.>> λέει και βάζω μια τούφα των μαλλιών μου πίσω από το αυτί μου. <<Κινδυνεύεις μαζί μου>>

<<Hardin, κινδυνεύω χωρίς εσένα, όχι με εσένα.>> του απαντάω κοιτώντας το κενό.
<<Έλα εδώ χαζούλα..>> λέει και ανοίγει τα χέρια του για να μπω στην αγκαλιά του. <<Μην με άφησες ποτέ>> μου ψιθυρίζει. <<Ποτέ>> του ψυθυριζω.

(...)

<<Χελλο γκερλ>> ακούω μια γνωστή φωνή και γυρνάω να δω την.... καλέ δεν ξέρω το όνομα της. Τέλος πάντων, την κοπέλα που χτες κάθισα μαζί της.

<<Γεια σου>> απάντησα καθώς πλησίαζα το θρανίο μου. Μόνο που η τσάντα δεν είναι του Hardin. <<Εεμ..>> πήγα να μιλήσω αλλά με διεκοψε.