Supernatural

κεφάλαιο 15

Το φως μπαίνει μέσα από το παράθυρο στο δωμάτιο μου και μουγκριζω.
<<Σιγααα, αγελάδα>> ακούγεται μια αντρική φωνή και ανοίγω σιγά σιγά τα μάτια μου μπερδεμενη. Τα τρίβω. <<Τι στο κ->> πάω να μιλήσω όταν βλέπω τον αδερφό μου να κάθεται δίπλα από το παράθυρο.

Γουρλωνω κατευθειαν τα μάτια μου <<Ν-νικο;>> λεω καθως τον παρατηρω απο κατω εως πάνω.

Ο Νίκος ειναι ο μεγάλος μου αδερφός, στην ηλικία των 18 και πέρυσι είχε φύγει από το σπιτι για έναν λόγο που δεν γνωριζα και ούτε γνωριζω. Γενικά ήταν περίεργος.

Αμέσως σηκώνομαι από το κρεβάτι και πηδάω στην αγκαλιά του <<Μου έλειψες τόσο πολύ>> του λέω καθώς τον σφίγγω. Δεν συνηθίζαμε γλυκόλογα κλπ απλώς σήμερα ήταν διαφορετικα. Είχα να τον δω ένα χρόνο και παραπανω οπότε δικαιολογημένα. <<Και εμένα μικρή>> είπε καθως με χάιδευε στην πλάτη.

<<Τα μωρά μου αγκαλιάζονται>> λέει η μητέρα μου βάζοντας το χέρι της στην καρδιά της δείχνοντας ότι συγκινήθηκε.

Χαμογελάμε.

<<Αντριάννα έλα εδώ>> φωναζει και στριφογυρίζω τα μάτια μου. <<Ντροπή σου μαμα>> λέω και με κοιτάζει. <<Ειναι δυνατόν; Θα την ενοχλήσεις από το pubg που παίζει εδώ και μια εβδομάδα χωρίς να πηγαίνει καν τουαλέτα;>> λέω και χαμογελάει <<θα την στρώσω εγώ>>

<<Τι θέλετε;>> ήρθε νευριασμενη και σταύρωσε τα χέρια της.
<<Πορωμένο>> μουρμούρισα γυρίζοντας στο κρεβάτι μου να ξαπλώσω.

<<Τι; Αυτό ήταν;>> ρώτησε ο Νίκος.
<<Γιατί, θες κι άλλο;>> είπα σηκώνοντας τους ώμους μου. Στριφογυρίζει τα μάτια του και φεύγει από το δωμάτιο μαζί με τους υπόλοιπους. <<Έλα για πρωινό σε λίγο>> φωνάζει η μαμά και γνέφω. Χωρίς να είναι καν εκει για να με δει αλλα και πάλι, βαριόμουν να της απαντήσω.

-Βόδι

Καλημέρα και σε σενα.

-Είναι 3 ηωρα λοβ, τι καλημέρα;

Μπα, πρωί ειναι

-Καλά και πάλι δεν την βλέπω καλή.

Γιατι μωρε;

-Αφού θα συναντήσεις τον Hardin.

Στην θύμηση του ονόματος του κατσουφιαζω..

Ε και;

-Τι ε και μωρε, θα πιάσω δουλειά σήμερα

Τι δουλειά;