Mister Unknown

💌•4

"Eindelijk pauze! Het leek alsof er maar geen einde kwam aan die stomme leestoets", moppert Rens als we net het klaslokaal uitstappen richting de aula.

"Maar dat komt omdat je gewoon slecht bent in Engels", zegt Marnick met een lach. Rens geeft hem een harde tik op zijn schouder

"Guys, gaan jullie maar alvast een tafel claimen. Ik moet eerst even naar mijn kluis", zeg ik en krijg een paar oke's terug. Ik pak mijn kluissleuteltje uit mijn tas en open daarmee voorzichtig mijn kluis. Ik heb wel eens vaker gehad dat ik mijn kluis open deed en dat er boeken vielen op mijn hoofd, of een paar keer op die van iemand anders. Ik voelde me een beetje schuldig, maar het was vooral grappig. Gelukkig vallen er deze keer geen boeken uit met een noodgang.

Ik wissel mijn boeken en wil mijn kluisje dichtdoen. Ik zie iets wits onder een van mijn buiken uitsteken. Wat zou dat zijn? Ik kan me niet herinneringen dat ik een wit briefje in mijn kluisje gelegd hebt. Ik pak het voorzichtig onder mijn boek vandaan en vouw het open. Het is een tekst getypt op een computer en vervolgens uitgeprint. Ik kan mij dit echt niet herinneren. Dit lettertype gebruik ik ook nooit. Ik gebruikt altijd Comic Sans hoe saai het ook is, het is goed leesbaar. Dit persoon heeft een sierlijk lettertype gebruikt.

Als het regent, als het sneeuwt
als je smelt van de hitte
als je weg bent, als je hier bent
als de dagen even tegenzitten

als je boos bent, als je blij bent
als je gewoon niet meer weet hoe
als je gelukkig bent of verdrietig
als je ziek bent of moe

dan zal ik er voor je zijn
dan is mijn hart de jouwe
dat kun je niet veranderen
ik zal voor altijd van je houden

Dit kan maar een ding betekenen: Cato. Ze heeft al een lange tijd geen streken meer uitgehaald, dus het zat er al aan te komen. Ik zucht geïrriteerd en sla mijn kluis dicht en doe hem op slot. Terwijl ik richting de aula loop duw ik mijn kluissleuteltje in mijn rugzak. Ik was verbaasd. Ik had dit nog nooit gehad. Even voelde ik me speciaal en dan is het Cato die dit doet. Toen was het weg, dat speciale gevoel. weg het warme gevoel. Weg het tikkeltje blijheid dat ik had. Weg het gevoel dat ik, al was het maar even, speciaal was.

Ik storm de aula in en leg boos de brief op de tafel voor Cato's gezicht.

"Wat heeft dit nou weer te betekenen?!", zeg ik ietwat geïrriteerd. Cato kijkt verbaasd op en wilt het pakken, maar dan grist Leon het net voor haar weg.

"Wat is dit?", vraagt Leon en zijn ogen glijden van links naar rechts op het papier. "Cato heeft een crush op je!", zegt Leon blij en geeft mij een boks tegen mijn arm.

"Wat? Nee!", zegt Cato en pakt het papiertje uit Leons handen en leest het snel. "Ik heb dit niet gedaan, ik zweer het je", zegt ze en kijkt mij aan.

"En waarom zou ik je geloven? Je hebt zo vaak van zulke nare streken uitgehaald".

"Dit is laag, ik zou het veel beter aanpakken dan dit", zegt Cato en geeft het blaadje door een Ciska, Rens en Marnick die het ook maar al te graag willen lezen.

"Vast", zeg ik en vouw mijn armen over elkaar.

"Ja, in plaats van Unknown zou ik er een bekende naam onder schrijven", zegt ze met een grijns. "Zoals Ciska".

"Waarom mijn naam nou weer?", vraagt Ciska verbaasd.

"Jij kwam gisteren een halfuur te laten op onze afspraak. Ik had ook Rens zijn naam eronder kunnen schrijven en die van Marnick, want ik zag jullie wel mijn koekjes opeten gisteren", zegt ze boos en kijkt streng naar Marnick en Rens die awkward wegkijken met blosjes op hun wangen. Ik zou ook Leon op kunnen schrijven puur omdat hij irritant is", zegt Cato en Leon kijkt met een zelfvoldane grijns naar Cato.

"Was jij het dan Ciska?", vraag ik.

"Als ik het gedaan zou hebben had ik het ook beter gedaan dan dit", zegt ze. "Geleerd van de beste", zegt ze als ze knipoogt naar Cato.

"Maar als jullie dit niet gedaan hebben, wie dan wel?", vraag ik en pak het papiertje met tekst weer vast. "Wat betekend dit?".

"Dit betekend dat iemand een crush op je heeft".

ЖЖЖ

Dit gedicht is niet van mij. Het is ingezonden door Paul.

Dit hoofdstuk is kort, omdat ik er niet meer woorden aan vuil wilde maken. Soms is het kort en krachtig beter dan te veel woorden.

Groetjes Noki