Mister Unknown

💌•13

"Het is een jongen die mij in de maling neemt", spuug ik uit.

"Wat?", zegt Ciska.

"Nee what the fack Remon dat is niet wat wij zeiden. Wij zeiden dat een jongen je leuk vind. Geen streken uithaalt, maar een crush op je heeft", zegt ze expres heel sloom. Een jongen? Een jongen heeft een crush op mij?

"Dat is gay", is het enige wat ik kan zeggen. Hoe moet ik hier nou op reageren? Dacht ik dat ik een serieuze relatie kon aangaan, blijkt dat een jongen mij brieven stuurt?

"Ben je een homofoob of zo?", vraagt Ciska en haalt haar ene wenkbrauw op. Hoe ik altijd had gewenst dat ik dat ook kon.

"Nee dat is het niet ", zeg ik. "Jongens zijn gewoon niet mijn ding".

"Geef hem in ieder geval een kans. Zoek uit wie het is en ga gewoon op een date. Kijk hoe het gaat. Misschien werkt het wel uit", zegt Cato met een glimlach op haar gezicht.

"Ik zeg toch ook niet tegen jou dat je op date met Ciska moet gaan, omdat het misschien wel wat wordt", zeg ik en Cato knijpt haar ogen samen.

"Doe niet zo onredelijk!"

"Hij heeft misschien wel een punt", zegt Ciska en haalt haar schouders op. "We kunnen hem niet dwingen."

"Precies", mompel ik en loop naar beneden naar de kantine en de meiden volgen mij. Zoals verwacht zit iedereen er al en ik ga zoals altijd naast Leon zitten. Ik kijk voor mij uit en zie de snuiter, Wouter, zitten. Cato en Ciska nemen plaats en even is het stil.

"En heb je een date met meisje", zegt en hij geeft mij een knipoog.

"Ja man wie is het eigenlijk?", vraagt Marnick en ik kijk hem aan. De blauwe plek op zijn wang is nog steeds heftig aanwezig.

"Nee", mompel ik.

"Nee?", herhaalt Marnick.

"Wat? Is het meisje niet goed genoeg voor je of zo?", mengt Rens zich in het gesprek.

"D-dat is het niet", mompel ik. Ik ben niet gay. Ik wil niet dat deze jongen mij brieven blijft sturen. Alhoewel ik wel nieuwsgierig ben wie die gast eigenlijk is.

"Het is geen meisje", zeg ik en kijk op maar mijn vriendengroep plus Wouter.

"Is het een jongen dan?", vraagt Wouter nieuwsgierig.

"Nee een eend nou goed", zeg ik en rol mijn ogen.

"Ik wil de ringen uitdelen", zegt Leon blij en legt zijn arm losjes over mijn schouders.

"Iedereen weet dat je dat al mocht doen. Die taak is gereserveerd voor jou", zeg ik. Leon is soms zo traag van begrip.

"Echt?"

"Je bent m'n beste vriend man, tuurlijk", zeg ik en Leon begint harder te glimlachen, maar zijn glimlach reikt niet tot zijn ogen merk ik op. Misschien is hij nog steeds een beetje moe of zoiets.

"Dus wow wacht wat? Een jongen vind jou leuk?", vraagt Rens.

"Ja slome", zeg ik en Rens begint te grijnzen.

"Nu gaat Leon gay grappen over jou maken in plaats van mij", zeg ik blijk.

"Ik zou nooit stoppen om gay opmerkingen te maken over jou en Marnick", zegt Leon met een grijns en Rens gezichtsuitstraling gaat van vrolijk naar geïrriteerd.

"Halleluja", zegt Rens en pakt zijn telefoon terwijl Marnick naar buiten staart.

"Wat denk je er eigenlijk van?", vraagt Leon serieus. "Van dat een jongen je.."

"Niet geweldig", antwoord ik eerlijk. Ik keek er echt naar uit om met een meisje op date te gaan, films te kijken knuffelend op de bank en samen naar pretparken gaan. Bij elkaar in de pauzes zitten. Alles.

"Oh", zegt Leon en valt stil. "Waarom?"

"Dudes zijn niet bepaald mijn type, Le", zeg ik en Leon knikt. "Ik snap je bro, mijne ook niet", zegt hij met een grijns. "Maar Rens en Marnick daarentegen".

"Oh fuck off", zegt Rens en steekt zijn middelvinger uit naar Leon.

"Ik doe het nog liever met een vuilnisbak", zegt Marnick opeens en gij grijnst onder zijn hoodie vandaan.

"Excuse me?", zegt Rens en legt zijn telefoon op tafel. "Ik zou een geweldig vriendje zijn!"

"Mmhm vast", zegt Marnick. En wacht even. Daar komt Leon met zijn o zo geweldige opmerkingen.

"Er is maar een manier om daar achter te komen", zegt Leon en Rens krijgt wat kleur op zijn gezicht.

"Shut up!", roept Rens.

"Jij zit wel de hele tijd opmerkingen over ons te maken", zegt Marnick als hij naar zichzelf wijst en naar Rens. "Maar kijk is wie er hier nu met zijn arm over Remons schouders zit".

"Goeie", zegt Rens tegen Marnick. Ik kijk verward naar Marnick. Vervolgens naar Leon die ook wat kleur erbij heeft gekregen op zijn wangen.

"W-whatever", zegt Leon en haalt zijn arm weg van mijn schouders en kijkt naar buiten.

"Dit moeten we vaker doen", zegt Marnick tegen Rens en hij begint te lachen.

"Dat moeten we zeker", zegt Rens.

Ik schud glimlachen mijn hoofd. Ik heb nogal vreemde vrienden. De rest van de dag ging zoals gewoonlijk. Ik kon weer wat beter opletten ook al ben ik er nog niet helemaal bij met mijn koppie. Ik hield Leon wakker en zorgde dat hij de notities overnam en ik zorgde ervoor dat hij zijn huiswerk maakte. Daarna fietste ik naar huis om rechtstreeks naar de chips te gaan. Heb ik wel verdiend al zeg ik het zelf.

"Mag ik nu wel hardop praten?", zegt Isette om mij te plagen.

"Ja", zeg ik met een glimlach en prop de chips in mijn mond.

"Hey hey hey", zegt ze. "Geen chips op een doordeweekse dag", zegt ze en pakt de schaal met chips van mij af.

"Ik heb een goede reden."

"En wat mag dan wel niet zijn?"

"Ik heb het verdiend."

"En waarom is dat?"

"Ik ben erachter wie het is, die de brieven schreef", zeg ik eerlijk tegen Isette.

"Oh, wat spannend", zegt ze en trekt me mee op de bank. "Wie is het!"

"Dat is het hem nou juist. Ik weet het niet."

"Maar net zei je-"

"Het is een jongen", kap ik haar af.

"Oh", zegt ze en ik ben bang voor haar reactie. "En je weet nog niet wie het is?", vraagt ze.

"Nope."

"Oh. Ik hoop dat het die Leon is, hij is lief!"

"Wat? Mam nee!", roep ik en geef haar een duw.

"Schat, mij maakt het niet uit met wie je thuis komt: een meisje, een jongen, een no gender persoon. Je blijft mijn kleine schat", zegt ze.

"Ik ben niet gay", zeg ik.

"En dat hoeft ook niet", zegt en en wrijft door mijn haar. "Tegenwoordig heb je allemaal labels en als je jezelf niet wilt labelen dan doe je dat niet. Niemand verplicht je".

"Ik ben alsnog straight", zeg ok voor de duidelijkheid. Of ik het nu voor haar duidelijk maak of voor mezelf weet ik even niet. Het was een hectische dag en ik wil er gewoon even niet aan denken.

"Mag ik de chips?", vraag ik.

"Op één voorwaarde", zegt ze. "Eigenlijk twee".

"En dat zijn?"

"Leon komt een keer eten".

"Ise-"

"Ten tweede mag je alleen de chips als je het met mij deelt en we samen een film kijken", zegt ze. Ik glimlach en pak de afstandbediening. Isette en haar ideeën ook altijd.

ЖЖЖ

☯︎