" ေဟး မင္းတို႔ၾကားၿပီးၿပီလား "
" ဘာလဲ "
ၿမိဳ႕အစြန္က ႐ြာေလးတစ္႐ြာ၏ လဖက္ရည္ဆိုင္ေလးတြင္ ႐ြာသားေတြ စုကာ စကားေျပာေနၾကျခင္း ..
" ႐ြာထိပ္က ညီအစ္ကိုေတြေလ "
" ေအး ဘာျဖစ္လို႔တုန္း "
" သူတို႔အမ်ိဳးသမီးေတြ ကေလးရေနၿပီဆိုပဲ "
" ဟာ တကယ္လား "
" တကယ္တဲ့ "
" တကယ္သာဆို ေကာင္းတာေပါ့ .. ပိုက္ဆံေတြခ်မ္းသာၿပီး အေမြခံကေလးမရွိတဲ့ ညီအစ္ကိုေတြ အခုေတာ့ ... "
" အင္း ကံေကာင္းသလား မေကာင္းဘူးလားေတာ့မသိဘူး .. "
" ဘာလို႔အဲ့လိုေျပာရတာလဲ "
" ေဆာင္းတြင္းမေရာက္ေသးပဲ နွင္းေတြက်ေနတယ္ေလ "
" ေအးေနာ္ "
" ညဘက္ေတြအရမ္းခ်မ္းလာတာပဲ "
" ဂရုစိုက္ၾကဦးေဟ့ "
ၿငိမ္သြားၾကၿပီးတဲ့ေနာက္ အသံတစ္ခုက ထြက္အံလာျပန္သည္..
" ဟိုညီအစ္ကိုေတြ ကေလးရမွ ဒီလိုျဖစ္လာတာႀကီးကေတာ့ တစ္မ်ိဳးႀကီးပဲေဟ့ "
" ေအးေနာ္ "
အသံတို႔ကြၽတ္စီကြၽတ္စီျဖင့္ ေျပာေနသမ်ွ ေစ်းဝယ္ေနေသာ သူအကုန္ၾကားေနရသည္...
နွင္းက်တယ္တဲ့လား ...
တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ဒီေန႔က သူဝိဥာဥ္ေျဖလႊတ္ေပးလိုက္တဲ့ တစ္လျပည့္ေလ ..
ဝယ္ရန္ျပင္ထားတဲ့ မုန္လာဥေလးကို ျပန္ခ်ရင္း အသံတို႔နားစြင့္ေနမိျပန္သည္...
' ရွင္းခ်န္ ... တကယ္ပဲ ..မင္းလား '
............................
၅နွစ္ၾကာၿပီးေနာက္ ...........
..........................
" ငယ္ေသးတာကိုကြယ္ ဘာလို႔ သိုင္းသင္ခိုင္းမွာလဲ "
" ငယ္ေပမဲ့လည္း ခ်မ္းသာတယ္ေလ .. ေၾသာ္ သူတို႔အျပင္ ႐ြာထဲက ကေလးေတြလည္းပါတယ္တဲ့ "
" အင္း မဆိုးပါဘူး .. သင္ေပးမဲ့ဆရာကေတာ့ စိတ္ညစ္မွာပဲ "
" သိၿပီးၿပီလား သင္ေပးမဲ့သူက တို႔ ၿမိဳ႕စြန္က သူေတာ္ေလ "
YOU ARE READING
ျပန္ဆံုမဲ့ဖူးစာ ( ပြန်ဆုံမဲ့ဖူးစာ ) (Completed)
FanfictionThe Untamedနဲ႔ MoDaoZuShi ( Grandmaster of Demonic Cultivation ) Fanfiction ေလးပါ မူရင္းဆရာမရဲ႕ ဇာတ္လမ္းကို ဖ်က္လိုစိတ္လံုးဝမရွိပါဘူးခင္ဗ်ာ စိတ္ကူယဥ္နဲ႔ဖန္တီးမဲ့ ဇာတ္လမ္းေလးပါ ေက်းဇူးျပဳၿပီး နားလည္ေပးဖို႔ ေမတၱာရပ္ခံပါတယ္ For Unicode The Untamedနဲ့...
