BÜŞRA'NIN AĞZINDAN

23 3 0
                                    

Bir aylık ders çalışma rutininin ardından okula tekrar başlamam gerekiyordu. Buna her öğrencinin üzüldüğü gibi ben de üzülüyordum ama üzüntüm kadar sevincim de vardı. Murat ile aynı okulda olmak bile beni mutlu ediyordu. Ben düşüncelerime dalıp giderken alarmın deli eden sesini duydum, Sabah namazından sonra Uykum gelmemişti Okula gitmek için sabırsızlanıyorum vakit çabuk geçsin diye düşüncelere dalmıştım taa ki alarm beni sinir edene kadar.
🖋
🖋
Daha fazla yatıp kalmadım hemen kalkıp dişlerimi fırçaladım, formamı giydim, şalımı taktım ve tam zamanında annemin sesi ile kahvaltının hazır olduğunu işittim son olarak güneş kremini sürdüm ve odamdan çıkıp mutfağa yöneldim güzelce kahvaltımızı yaptık ve servis saatimin yaklaşması bahanesiyle kapıya çıkıp servisi beklemeye koyuldum servise bindiğimde en sevdiğim şarkılardan biri çalıyordu mutluluk hormonun bir anda tavan yapmıştı hemen aklıma o gelmişti yerime otururken gülümsüyordum resmen, oturdum başımı Pencereye dayadım ve kendimi hayallerimim eline teslim ettim.
okula girdiğimde yine her zamanki kalabalık karşılamıştı beni kızların mini etekleri ve gömlek yakaları havada olması tam bir keko görüntüsüydü iğrenç görüldüklerinin farkında değillerdi onlara daha fazla bakarak sinirimi bozmadım ve Gizem ile buluşma mekanımıza gittim. Gizem daha gelmemişti bende oyalanma adına kulaklığı mı kulağıma takıp bu aralar En sevdiğimm şarkıyı açtım ( Cevher Bizim Şarkımız) henüz şarkı bitmemişti ki kankam geldi kısaca çaplı günaydın fasılının ardından Gizem'in koluna girdim ve sınıfımıza doğru adımlamaya başladık. Bugün okul güzel ve eğlenceli geçmişti tek bir buruk yanım vardı; Murat'ı hiç göremedim, son derste olmama rağmen belki çıkışta görürüm umuduyla dersin bitmesini bekliyordum kiii zil çaldı.
🖋
🖋
Gizem'le vedalaştık  ve uçarak çıktım onu görebilmek adına Ama hiç bir yerde göremiyorum işte onu galiba okula gelmedi diyerek Ümidimi yitirdim servise doğru ilerlemeye karar verdim ...
Eve geldiğimde bir gariplik vardı sanki zile defalarca basmama rağmen kapı açılmamıştı. Aslında çantamda anahtarım vardı fakat onu çok fazla kullanmıyordum sadece annem evde olmadığında kullanırım annem bana haber vermeden hiçbir yere gitmezdi meraklandım doğrusu, hemen annemi aradım ulaşılamıyor du kardeşlerim bu saatte okulda olmalıydılar.
Babamı aramaya karar verdim ama ilk önce çantamdan anahtarımı çıkartıp kapıyı açtım. Aman Allah'ım ne olmuş burada ev darmadağın televizyon yere düşmüş sehpalar sanki yere çalınarak kırılmış ve gaz kokusu evet ev gaz kokuyordu koşarak mutfağa gittim ocak açık kalmış onu kapattım anne! anne! neredesin?
çığlıklarım ile annemi aramaya başladım salonda yok, oturma odasında yok, hiçbir yerde yoktu hemen odasına koştum belki oradadır diye ama hayır işte burada da yoktu hemen babamı aramalıydım ev üzerime üzerime geliyordu bahçeye çıktım ve bu sırada babamı aradım _"efendim kızım. "
_"Baba neredesin? dedim korktuğumu onu hissettirmeye çalışarak."
_"işteyim yavrum, bir şey mi oldu? Sesin kötü geliyor. "
_"Evet baba bir şey oldu." (babamı bir şekilde eve çağırmam gerekiyordu ama her şeyi olduğu gibi anlatırsam hız yapar Allah korusun kaza yapar) diye düşünürken, babam tekrar sordu _"Kızım ne oldu? "
_"Baba Eve geldim ben ama servisten inerken Ayağım burkuldu çok ağrıyor Beni doktora götürür müsün?"
_"Kızım neden dikkat etmiyorsun ayağının üzerine basma geliyorum hemen. "
diyerek telefonu kapattı ben ise ağlamaya başladım ve olduğum yere oturuverdim.
Annem nerede? eve ne olmuş olabilir? 🤕Kafamda Deli Sorular beni esir almıştı ki evin önüne bir servis durdu kardeşim Kerem 4. sınıfa giden en küçüğümüz eve gelmişti hemen gözyaşlarımı silip ayağa kalktım eve girmemesi gerekiyor. O benden daha çok etkilenir daha çok üzülür...
Bahçe kapısına doğru ilerledim gülümsemeye çalışarak birkaç ev ileride teyzelerin evi olmasına hiç bu kadar sevinmemiştim. Keremi bir şekilde ikna edip oraya gönderdim ve ben seni almaya geleceğim sen yalnız sakın eve gelme diye tekrar tekrar söyledikten sonra onu teyzemlere uğurladım.
Neyse ki bir şey hissetmemişti beş dakika geçmeden babamın arabasının sesi kulağıma ilişkisi bahçe kapısının önüne park etmiş arabadan iniyordu babamı görünce duygularıma hakim olamayarak ağlamaklı ses tonuyla babaa diyerek babama koştum ona sımsıkı sarıldım, babam sinirlenmişcesine
_" Büşra ayağını incittiğini söylemiştin ama koşabiliyorsun hayırdır inşallah. "
hiçbir şey söylemeden sadece elinden tutup evin içine doğru sürükledim babamı, o da bir şey söylemeden meraklı gözlerle beni takip etti babam hiçbir şeyden habersiz peşimde yürürken kapıyı ittim ve hazin gerçeği babam da öğrenmiş oldu beni kenara çekip içeriye girdi ve olanı biteni anlamaya çalışırcasına etrafına bakıyordu
_"Baba ne olmuş olabilir? "diye zor zekat sormuştum babama. _" bilmiyorum kızım bilmiyorum. "
dedi kükrercesine söylemişti adeta yerinde duramıyordu  çok sinirlendiği korktuğu her halinden belli oluyordu, evin içinde bir sağa bir sola gidip duruyordu ben ise yere oturmuş ağlamaklı gözlerle babamı izliyordum. sonra yerimden kalkıp pencereye doğru yaklaştım pencereyi açtım ve temiz oksijeni ciğerlerime doldurup kirli oksijeni içimden attım bir an gözlerimi kapattım ve tekrar derin nefes alıp verdim gözlerimi açtığımda bahçe kapısından içeri girmekte olan annemi gördüm bir an göz göze geldik.
Annem ne olduğunu anlamamış bir  halde şaşkın bakışlarla bana bakıyordu, kısa süreli bakışmanın ardından annem elindeki poşetleri olduğu yere atarak içeriye yanımıza doğru koşmaya başladı koşarkende Büşra! diye bağırmaktan kendini alamamıştı ben ise hemen arkamda bir oraya bir buraya gezip duran babama döndüm baba, annem geldi dedim ve hemen kapıya doğru koştum annemle kapıda karşılaştık ve sım sıkı sarıldık.
Ben annemi sapasağlam dimdik ayakta gördüğüm için mutluluktan ağlıyordum, annem ise korkudan gözyaşlarına hakim olamamıştı annemi biliyorum aynı benim gibi koktuğunda, sinirlendiğinde hatta bazen heyecanlandığında gözyaşlarına hakim olamaz.
_"Kızım ne oldu iyi misin? "dedi annem ağlamaklı ses tonuyla.
Ben _" iyiyim anne sen iyi misin? "
_" İyiyim yavrum ben markete gitmiştim biraz fazla oyalan mışım vakit nasıl geçti hiç fark etmedim. "
babam hemen yanımıza gelmişti annemi sağlam gördüğü için siniri biraz yatışmış şekilde bizi seyrediyordu, annem bir an durakladı içerinin halini görmüş olmalı beni kenara çekerek eve girdi ve etrafa Şaşkın gözlerle bakmaya başladı.
Bir anda korkulu ses tonu ile evin içinde keremi aramaya başladı odalara bakıp Kerem! Kerem! diye çılgınca bağırıp sesini Kerem'e duyurmaya çalışıyordu annemi, ne kadar tutmaya çalıştıysam sakin ol dediysem de dinletemedim sonra babam araya girerek annemi sakinleştirmeye başardı.
🖋
🖋
Annem daha fazla kafasından başka şeyler üretmesin diye annemi koltuğa oturtup olanları anlatmaya başladık babamla son cümlemizi de kurduktan sonra gözlerimizi anneme dikip ondan gelecek olan sözlere kulak kabarttık. Annem Kerem'e bir şey olmadığı için sevimdiğini ama ev için çok üzgün olduğunu böyle bir şeyi kim yaptı diye de düşündüğünü ama kimin yapmış olabileceğini kestiremediğini dile getirdi.
Babam bu sırada polisi arayıp bilgilendirmiş ti  kısa süre içinde Polisler geldi parmak izi aldılar, mahallenin başındaki kamera görüntüsünü alıp gittiler.
Ben de teyzemi arayıp kardeşimin orada kalması için izin istedim teyzeme de olayları kısaca anlattım ve Keremi bu gece orada kalmaya ikna ettim ardından annemle evi temizlemek için kolları sıvadık...

HER ŞEY GÜZEL OLACAK Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin