BÜŞRA'NIN AĞZINDAN

12 2 0
                                    

İçeriye girdiğimde Murat uyuyordu eli karnının üstünde duruyordu. Belli ki  yarısının üzerindeydi.
Buraya neden geldiğimi bilmiyordum. Aslında içimde bir şey beni 7 gündür kemirip durdu ve artık dayanamayıp kendimi burada bulmuştum. Ona doğru yaklaşıp uyandırmak için yavaşça omuzuna dokunup
"_Murat." dedim. Uyanmamıştı şansımı tekrar deneyip yine
"_Muraat." deyip omuzuna hafif bastırdım bu kez uyanmıştı mavi gözleriyle bana bakıyordu şaşkın şaşkın.
"_ İyi misin?" dedim nazik ve sakin ses tonumla bana öylece bakakalmıştı tepkisiz bir şekilde, rüya mı gerçek mi anlayamamıştı sanırsam. O öyle tepkisiz kalınca bende ne yapacağımı ne diyeceğimi bilememişim ona şiir yazmıştım ve bu şiir onu sevdiğimi anlatan bir şiirdi. Kısa süre sonra kendine gelip sağa sola baktı ve bana bakarak
"_Den gerçek misin?"dedi bende gülümseyerek
" _Evet gerçeğim, seni ziyarete geldim. "dedim 
" _ Senin Nereden haberin oldu ki. "demişti hafif doğrulurken.
" _Coşkun sosyal medya sayfasından paylaşmıştı orada gördüm, dayanamadım geldim. Sen iyi misin. " diye sordum tekrar" _İyiyim sağ ol seni görmek bana iyi geldi kaç gündür aynı insanların yüzünü görmekten sıkılmıştım. "dedi gülümseyerek böyle deyince kendime özgüven depolaması yapmıştım. Gelirken Çok tedirgin ve kararsızdım. Çünkü Murat onu sevdiğimi bilmiyordu ve doğru düzgün bir sohbetimiz bile olmamıştı, sadece okulda arada bir karşılaşıyorduk sadece bu kadardı. Konuyu değiştirmek için araya hemen başka laflar kattım ve "_Biliyor musun, sen  burda hasta yatarken ben evde boş duramadım sana her namazının ardından dualarımın arasına alıp dua ettim ve senin için bir şiir yazdım eğer kabul ederek vermek istiyorum.
" _Teşekkür ederim Büşra Çok sağ ol tabii ki kabul ederim. Şiiri sen okur musun?" demişti heyecandan kalbim ağzımdan çıkacak gibi oluyordu bu şekilde okumam mümkün değildi. "_Ben sana versem sen ben  gidince okusan olur mu? "Tamam olur sen bilirsin." demişti.  Gülümsüyordu gözlerinin içinde biraz acının kalıntısı biraz korku ve en çokta mutluluk seziyordum. Mutluluğun sebebi beni görmesi olabilir miydi acaba?
Muratla yaklaşık 1 saat kadar sohbet etmiştik ve odanın kapısından hemşire girip
" _Psikoloğunuz sizi bekliyor, buyurun gidelim." demişti Ben bunu duyar duymaz hemen oturduğum yerden kalkıp Murat'a döndüm ve ekledim
"_Benim de gitmem gerekiyordu zaten sonra yine görüşürüz inşallah." dedim gülümseyerek.
"_Büşra seninle konuşmak bana iyi geldi. İnşallah yine görüşürüz." demişti
"_İnşallah, Allah'a emanet ol." deyip ben çıktım odadan. Coşkun hala kapıdaydı aradan bir dakika geçmişti ki hemşire Murat'ın koluna girmiş yavaş yavaş odadan çıktılar ben henüz coşkunun yanındaydım murata doğru bakıp elimi kaldırıp güle güle manasında elimi salladım. O ise gülümseye devam ederken benim yaptığım gibi yapmıştı.
Coşkun Şaşkın şaşkın bana bakıp
"_Ne yaptın sen  Murat'a?" dedi.
"_Ne yapmışım??" dedim merakla.
"_Mutluluk hormonları tavan yapmış bunun. Yedi gündür suratı beş karıştı şaşırdım doğrusu." demişti Murat'ı öyle görünce, Coşkun da mutlu olmuştu her halinden belli oluyordu. Bu sözleri duyunca ben de çok mutlu olmuştum...

hepimiz mutlu mesut bir şekilde yollarımızı ayırmıştık. 😇

HER ŞEY GÜZEL OLACAK Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin