GENTLEMAN'S QUEEN #10: Selena (COMPLETED)

Uno_8

PAGMULAT NG MGA MATA KO. Purong puti ang nakikita ko ngayon sa buong paligid. As in puting-puti, walang kahit na anong makikita sa buong paligid.

"Glad you're awake Selena," boses iyon ng aking ama.

Kahit hindi ko ilibot ang paningin ko alam ko wala siya sa tabi ko. I know this place, I've been in this place many times already.

Nakatulala lang ako, hindi ko gustong kumilos o magsalita man lang. Malinaw pa sa akin ang lahat, halos hindi maalis sa imahinasyon ko ang mukha ni Evgeni.

"Are you back on your senses Selena?" ani Daddy na hindi ko pinansin.

Kahatimikan, nakabibinging katahimikan ang sumunod na namayani. Mababaliw ako sa katahimikang namamayani sa buong paligiran ko.

Kumurap-kurap ako bago nagpilit na bumangon. But I failed, I failed to get up because I was tied up again in this bed. I'm here again in the island, the island of hell as I called it that way.

"Let me go, father." mababa pero puno ng diin kong utos.

Narinig kong tumawa nang malakas si daddy. Nag-e-echo sa buong kwarto ang tawa niya, after a minute or two bumukas ang pintuan.

Pumasok ang limang lalaki, isa sa kanila naka-lab gown at may hawak na hiringgilya.

Ayoko ng pumalag, there's no used avoiding it. In the first place I was tied up, both my hands and feet are all tied up. Ramdam ko pa nga na maging ang katawan ko nakatali rin.

"I'll never do the same mistake I've made when I let you go my dear daughter," ani daddy.

"Petrov is dead, what is the use of keeping me tied up here anyway?" buo kong sagot.

"To get rid that monster Petrov implanted to you," ani Daddy na ikinalito ko.

Doon para akong nagkalakas para manlaban ng hawakan ako ng mga lalaki sa mga kamay at paa ko. Nang maiangat ko ng bahagya ang aking ulo laking gulat ko ng mapansin ko ang umbok sa aking tiyan.

I look at the man who is wearing the lab gown.

"How long have I've been asleep?" pinanlalakihan ko siya ng mata habang nagsasalita ako.

Hindi niya ako sinagot bagkus lumapit na siya sa akin at inihanda na ang dala-dala niyang syringe.

"Daddy! Tell me how long have I been asleep!" sigaw ko habang nagpupumiglas ako.

"Long enough to see how the monster grow in you Selena!" sigaw din ni Daddy.

Naiyak ako, buong akala ko kahapon lang nangyari ang lahat. Bakit? Papaanong nangyari na matagal akong nakatulog?

Evgeni...

Natigilan ang mga lalaking nakahawak sa akin. Marahil ngayon lang nila ako nakitang umiyak ng ganito. Oo nasasaktan ako noon kapag hinahawakan nila ako. Sisigaw lang ako na nahihirapan na ako pero hindi ang iiyak ako sa harapan nila.

"Let me out! Let go of me! Untied me here!" pagwawala ko.

Kahit na anong tali nila sa akin malakas pa rin akong nakakapagpumiglas sa kanila.

"Just give her the dosage," narinig kong utos ng ama ko.

"No no no! Don't you dare put that thing on me. I'll kill you if you do. Trust me I'll gonna lose on here and I'll kill all of you that is in here!" babala ko sa kanila.

Natigilan sila pero hindi rin napigilan ng babala ko ang plano nilang gawin sa akin.

Nagsisisigaw ako ng tuluyan nilang naiturok sa akin ang kung ano mang bagay na iyon.