Bölüm 2
"Sonum ne olacak Hyung?"
Odada sabırsızca oradan oraya yürüyen azrail, ne yapacağını veya ne yapması gerektiği hakkında en ufak bir fikri dahi yoktu.
Yemini ettikten sonra ruhu görevli meleklere teslim etmiş ve mecburen minik bebeğin yanına gitmişti. Olayın üstünden neredeyse 2 saat geçmiş ve olayın ciddiyetini yeni kavramıştı.
Eğer yemini bozarsa başına neler geleceğini biliyordu fakat eğer bu olay başka birisinin kulağına giderse başına daha kötü bir şey gelebilirdi. Düşünceleri arasında adeta hapsolmuşken Seok Jin'in ağlamasıyla işler daha da berbatlaşmıştı.
Azrail neden ağladığını öğrenmek için yanına gideceği sırada kapı aniden açılmış ve içeri yetimhane'de çalışan görevlilerden birisi girmişti.
"Hey, neden ağlıyosun! Yeni gelmene rağmen senden bıktım pislik şey."
Bebeğe yaklaşıp göz ucuyla baktıktan sonra tekrar bağırmaya başlamıştı.
"Bak son kez uyarıyorum sus yoksa kötü olur."
Azrail sinirle güldü. Karşısındaki beyin yoksunu insan, bebeğe sanki onu anlıyormuşcasına bağırıyordu. Sinirleniyordu... çünkü bu insanın cırtlak bir şekilde bağırması sinirini bozuyordu.
Sinirini yatıştırmaya çalışırken kadının yapmaya çalıştığı şey ile daha çok sinirlenmişti. Minik Seok Jin'e annesi bile bir şey olacak korkusuyla dokunurken, bu kadın ona vurmaya çalışıyordu.
Kadın vurmak için elini kaldırdığı sırada azrail elini havaya kaldırdı ve kadının bedenini ele geçirip bir kukla edasıyla onu odadan çıkarıp kapının önüne atmıştı.
Normalde zorda kalmadığı sürece böyle bir şey yapmak yasaktı lakin kimse görmediği ve kadının bunu hatırlamayacağı için sıkıntı yoktu.
Taehyung, bebeğe yaklaştı ve sorunun ne olduğunu anlamaya çalıştı. Kısa bir süre düşündükten sonra bebeğin acıktığı kararına varıp dolapta olan mama kutusunu alıp incelemeye başladı.
Bunu insanların nasıl yaptığını istemsizce izlemişti. Ruhunu almak için gittiği bir kadın bu mamayı torunu için yapıyordu. Tuhaf.. bunun bir gün işine yarayacağını hiç düşünmemişti.
Arkasındaki masada duran sütü aldı ve mamayı yapmaya başladı. Mamayı ve sütü biberona doldururken dışarı taşmasını pek önemsemiyor sadece işini yapmaya odaklanıyordu.
Sonunda mamayı hazırladığında duraksadı. Bunu neden yapıyordu ki? O bir azraildi. Bebek bakıcısı falan değil. Bir an önce bu yeminden kurtulmanın yolunu bulmalıydı.
Mamayı sertçe masanın üstüne koydu ve bebeğin ağlamasını umursamadan kapıdan dışarı çıktı. Kapının dışarısına attığı kadın koltukta uzanıp telefonuyla ilgileniyordu. Kadına iğrenerek bakıyordu adeta Taehyung. Bunu gibi bir kadın nasıl olur da yetimhanede çalışan olabilmişti.
Sinirlendiğini hissettiğinde oradan uzaklaştı ve etraftaki görevlileri izlemeye başladı. İlla ki birileri bebek seviyordur diye geçirdi içinden. Sonra küçük bir çocukla oynayan birisi takıldı gözüne. Çok güzel bir genç adamdı. Uzaktan bakıldığında kolaylıkla fark edilebilecek yakışıklılığı ve gülüşü vardı.
Ona yaklaştı ve yaka kartındaki adına baktı.
Kim Namjoon...
Belki de bu adam onu işine yarayabilirdi. Taehyung, Namjoon'un kulağına eğildi ve bir şeyler fısıldadı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
I Will Protect You▪TaeJin
Fanfiction"Umarım benim azrail olduğumu öğrendiğinde de bugünkü gibi sarılırsın bana."
