Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Giriyorum."
Seok Jin küçüğünden ses çıkmayınca kapıyı yavaşça açtı ve kendi yatağında bacaklarını kendine çekmiş, sürekli burnunu çeken Jungkook'u görünce iç çekti. Onu böyle görmeye alışkın değildi. Jungkook her zaman güçlü bir çocuk olmuştu ve mahvolmuş bu halini gördükçe içi parçalanmıştı.
Yatağın boş kısmına oturup elini Jungkook'un saçlarına attığında iç çekmişti küçüğü. Hyungu ne olursa olsun, ne yaparsa yapsın hep şefkat gösteriyordu Jungkook'a
"Daha iyi misin?" demişti yumuşak sesiyle. Jungkook kafasını olumlu anlamda salladığında Jin gülümsemişti. O kadar özlemişti ki bu çocuğu.. kardeşinden farksızdı ve bu kadar uzun süre görmediğinden çok özlemişti. Onu rahatlatmak için bütün gün birlikte yataktan çıkmamak istiyordu ama salonda sinir küpüne dönmüş, asla yerinde durmayıp etrafta volta atan Taehyung aklına gelince konuşmanın zamanı geldiğini düşündü.
"Konuşmamız lazım Kook. Buraya nasıl bulduğunu, nasıl geldiğini ve Jimin'in niye burada olduğunu düşündüğünü söylemelisin."
Jungkook gözlerini hyunguna çevirdiğinde tekrar ağlamaya başlamak istedi ama tuttu kendini. Sevgilisinin bulunmasını istiyorsa konuşmalıydı. Uslu bir çocuk edasıyla kafasını salladığında dizleri üstündeki kafasını kaldırdı ve oturduğu yataktan Seok Jin'in yardımıyla kalktıktan sonra salona gittiler.
Taehyung ikiliyi fark ettiğinde durarak bütün dikkatini onlara verdi. Çıldıracakmış gibi hissediyordu. Önce Yoongi, ardından Jimin'in ortadan kaybolması hiç ama hiç normal değildi. Yoongi'nin başına eğer Jimin yüzünden kötü bir şey gelmişse onu mahvedecekti.
"Konuş Jungkook! Lanet olsun konuş artık!"
"Sakin ol hyung."
"Nasıl sakin olayım Jin?! Bu çocuk aniden elini kolunu sallaya sallaya eve geliyor ve sen bana sakin ol diyorsun!"
"Hey! Bunu bağırarak çözemeyiz. Sakince oturup konuşalım."
Namjoon Taehyung'a gözüyle oturduğu koltuğu işaret ettiğinde Taehyung "Ah!" diye sinirle bağırmış ve çatık kaşları, sinirden sık sık aldığı nefeslerle birlikte koltuğa oturmuştu. Tartışma başladığından beri sessizce göz yaşı akıtan Jungkook da koltuklardan birine oturmuştu.
"Hadi Kook neler olduğunu anlat." demişti Namjoon. Jungkook göz yaşlarını silmiş ve kafasını sallayıp her şeyi başlamıştı anlatmaya.
"Sen gittiğinden beri Jimin çok tuhaf davranmaya başlamıştı. Sürekli işim var diyerek okuldan erken çıkıyor, her zaman gülen yüzü gülmüyordu. Seok Jin hyung gitti diye böyledir dedim. Onu rahat bıraksam daha iyi olur diye düşündüm ama daha sonra gece dışarı çıkmalar başladı. Ben uyuduğumu düşündüğü anda hızlıca giyiniyor ve bir yere gidiyordu. Başta.. beni aldattığını sandım. Bu yüzden takip ettim onu. Buraya gelip yolun karşısında bekledi ve iç çekip durdu. Bir sonraki gece yine takip ettim onu ve bir sonraki gece de.. Sürekli buraya geliyor, iki saat durup gidiyordu. Bu yüzden burdadır diye düşündüm. Ne ile karşılaşacağımı bilmiyordum buraya geldiğimde. Fakat tek istediğim ne olursa olsun Jimin'i sapa sağlam burada bulabilmekti."
