- Մերի, արագացրու, թե չէ կուշանաս առաջին իսկ օրով։
- Մամ, սպասի, դեռ հագնվում եմ։
- Արդե՞ն մեկ ժամ։
- Մամուլիկ, սպասի։ Իսկ հիմա ասա, ինչպիսի՞ն է իմ տեսքը։
- Մերի, մի հատ էդ վիճակիցդ դուրս արի ու գնա փոխվի։
- Մամա, բա ի՞նչ հագնեմ։
- Նորմալ հագուստ, դասական։
- Մամ, ի՞նչ դասական։ Դու լավ գիտես, որ ես չեմ ուզում այստեղ գնայի դասի։ Թույլ տուր հագնեմ այն, ինչ ուզում եմ։
- Ասացի, գնա փոխվիր։10 րոպե անց, թթված դեմքով սենյակից դուրս է գալիս մի աղջիկ, գեղեցիկ հագնված։
- Այ սա ուրիշ բան։ Հիմա արի գնացինք։
Ես' Մերին եմ, աղջիկ, ով չի սիրում դասականը։ Կապ չունի դասական հագուստ է, թե երաժշտություն։ Բայց չի էլ կարող միշտ հագնել սև։ Սիրում եմ նման հագուստը։ Ուղղակի պարզապես սիրում եմ։ Մի քիչ գեղեցիկ չի առաջին իսկ օրով հագնել այդպիսի։ Երբ ստիպված տեղափոխվեցինք ուրիշ քաղաք, ստիպված էի նաև փոխել դպրոցս։ Դա ինձ համար շատ ստրեսային էր։ Այնտեղ էի թողնում ամեն ինչ ու գալիս նոր միջավայր։ Չէի ուզում մտածել կգտնեմ արդյոք նոր ընկերներ, թե'ոչ։
Ու այսպես։ Առաջին օրը է և ես գնում եմ նոր դպրոց։ Ուսուցչուհին ներկայացնում ա ինձ։ Նա շատ բարի արտաքինով, կեղծավորություններից զուրկ կին էր, մոտ 55 տարեկան։
- Երեխաներ, ծանոթացեք մեր նոր աշակերտուհու հետ։ Հույս ունեմ դուք կսիրեք ու կընկերանաք նրա հետ։
- Բարև ձեզ։ Ես Մերին եմ։
- Նստիր, աղջիկս, որտեղ ցանկանում ես։
ВЫ ЧИТАЕТЕ
Խորտակված հույսեր
RomanceԶզվանքով տեղափոխվելով ուրիշ դպրոց հերոսուհին չէր պատկերացնում, որ կարող էր մտերմանալ ինչ-որ մեկի հետ, առավել ևս սիրել։Սովորելով միևնույն դասարանում' հերոսները սիրահարվում են միմյանց։ Սկսում են շփվել իրար հետ, բայց բազմաթիվ վեճերից հետո բաժանվում են։...