Darkness Desired

Chapter 9

Kietlyn POV's:

Tahimik akong umiiyak dito sa upuan at hindi ko alam kung ilang oras ako sa ganoon. Tahimik lang din si Clienton na nagmamaneho pero nakikita ko ang kanyang sulyap. Hanggang sa mapansin kong papasok ang kanyang sasakyan sa isang malawak na bakuran na napapaligiran ng mga tanim at sa unahan ay may malaking bahay. Maganda at moderno ang pagkakagawa.

Lumabas siya ng sasakyan at kumabila sa gilid ko. Binuksan niya ang pinto at marahas akong kinaladkad palabas. Pilit ko naman tinatanggal ang kamay ko sa hawak niya pero lalo lang din dumiin ang kapit niya at napapasunod ako sa hakbang niya.

"Pakiusap! Iuwi mo na ako!" Walang tigil na naman ang mga luha ko. Hindi siya nagsasalita hanggang sa makaakyat kami sa itaas at pumasok sa isang silid.

Agad niya akong itinulak sa kama kaya napahiga ako. Kita ko naman na naghuhubad siya ng kanyang damit na nagpatakot sakin. Akma na akong aalis ng mabilis niya akong naihiga muli at marahas na hinalikan ang bibig ko. Pilit kong iniiwas ang mukha ko sa halik niya at pinagpapalo ko ang likod niya. Pero walang silbi ang mga ginagawa ko dahil malakas siya sakin at malaki ang katawan niya.

"H-huwag!" Hiyaw ko ng marahas niyang nasira ang suot kong uniform. Pati panloob ko ay kanya din sinira. Umiiyak ako at nagmamakaawa sa kanya pero tila bingi siya at patuloy akong hinahalikan.

Bawat halik niya sa katawan ko ay marahas. Bawat pisil ng mga kamay niya ay walang pag-iingat. Ramdam na ramdam ko ang galit niya sakin. Pinapadama niya kung gaano siya kagalit sakin.

"Aaahhh!!" Daing ko sa nararamdaman kong sakit sa gitnang hita ko ng marahas siyang pumasok sa loob ko. Bigla bigla ang paggalaw niya sa ibabaw ko. Ubod diin din niyang pinipiga ang mga dibdib ko na lalong nagpahiyaw sakin sa sakit. Sinasampal niya pa ako kapag nagpupumiglas ako.

Ibang- ibang Clienton ang siyang umaangkin sakin ngayon. Isang Clienton na demonyo at walang pakiramdam. Isang Clienton na malayo sa inaasahan ko. Isang Clienton na humahalay sakin ngayon. Isang Clienton na kaya akong saktan at pagmalupitan.

"Akin ka lang Kietlyn! Tandaan mo iyan!"  Madilim at walang emosyon ang kanyang mga mata habang paulit ulit niya akong hinahalay. Walang tigil din ang mga luha ko na lumalandas sa mukha ko.

Hindi niya ako nirespeto. Walang bahid ng pag-iingat ang kanyang pag-angkin sakin. Labag ito sa kalooban ko. Kahit unti unti na siyang nagkapuwang sa puso ko ay hindi ko magawang patawarin siya sa nagawa niya.

Paulit ulit ang marahas niyang pag-angkin sakin. Paulit ulit ko din naranasan ang sakit sa puso ko. Ang sakit na dulot sakin ng taong natutunan ko nang mahalin ng lihim.

Matapos ang hindi mabilang na paggamit niya sakin ay sa wakas tumigil siyang napasubsob sa leeg ko. Pawisan ang buo niyang katawan na humalo sakin. Marahas ang paghinga niya dala ng pagod. Nang mahupa ang nararamdaman niya ay umalis siya sa ibabaw ko at padapang napasubsob sa kama at ang isa niyang kamay ay napayapos sa tiyan ko.

Ilang sandali lang ay ramdam ko na ang malalim niyang paghinga tanda na nasa malalim na siyang pagtulog.

Maingat kong kinuha ang kamay niya sa tiyan ko at nang maalis ko iyon ay pilit akong bumangon paalis ng kama. Napapadaing ako sa sakit ng katawan at sa gitnang hita ko. Namamanhid ang mga hita ko. Paika ika kong kinuha ang mga damit ko at kahit wasak na ang damit ko ay isinuot ko parin iyon. Kinuha ko nalang ang jacket na nasa ibabaw ng lamesa at sinuot iyon para matakpan man lang ang katawan ko. Kinuha ko din ang bag ko na nasa sahig.

Napatingin ako sa kanya sa huling pagkakataon bago lumabas ng silid na paika ika ang lakad ko at nangungunyapit lang sa pader para kumuha ng suporta.