Miłość, zaufanie, rodzina...
To wszystko miał Michael aż do tego jednego dnia. Jednego dnia który zmienił jego życie o 180 stopni. Mała omega kompletnie nie była gotowa na zamiany jakie zajdą w jej życiu. Niespodziewała się odrzucenia alfy która ta...
- Gratulacje Michael - doktor wręczył my kawałek papieru - drugi miesiąc i silny dzidziuś
- C-co? To niemożliwe, zabezpieczamy się i...
- To nigdy nie jest stu procentowa pewność panie Clifford. Gratulacje
- Dziękuję, do widzenia
opuścił gabinet i wsiadł do swojego samochodu, tam dopiero obejrzał zdjęcia a jego oczy momentalnie się zaszkliły, nie był gotowy na dziecko, on i Tyler dopiero zaczynali wspólne życie, nawet się jeszcze nie połączyli a nagle mieli wychowywać małą osóbką. Odłożył wszystkie dokumenty na siedzenie obok i odpalił samochód. Po kilkunastu minutach podróży podjechał pod mieszkanie które dzielił z alfą. Chwilę siedział w samochodzie patrząc przed siebie. Z jednej strony bardzo się cieszył że przekaże mu tą cudowną informacje. Jednak z drugiej... Nie. Nie chciał nawet brać pod uwagę innej nie radosnej reakcji ze strony swojego ukochanego. Wysiadł z samochodu i wziął ze sobą wszystkie kartki, gdy tylko przekroczył próg mieszkania usłyszał krzątanie w kuchni, odwiesił swoją bluzę na wieszak i ruszył w tamtym kierunku
- Mike? - jego chłopak odwrócił się podchodząc i całując go w czoło - Gdzie byłeś?
- Musimy porozmawiać Tyler - wyjąkał cicho
- Co się stało? - zapytał zmartwiony łapiąc go za rękę - Jesteś zimny, chodź zrobię ci herbatę - wrócił do kuchni
- Dziękuję - usiadł przy wyspie kuchennej i pociągnął nosem - ale muszę ci coś powiedzieć
- Słucham, coś się stało? - podał mu ciepły kubek siadając na przeciw niego
- J-ja... - zaczął cicho - sam zobacz - podał mu zdjęcie USG i wyniki badań - J-jestem w ciąży
Zapanowała chwilowa cisza. Alfa wziął od niego kartkę a jego twarz przybrała kamienny wyraz
- Proszę powiedz coś - wyjąkał - w-wiem że to tak strasznie szybko i... Przepraszam - wymamrotał i wstał
- Mike... - zaczął kręcąc głową - T-to... Przecież się zabezpieczaliśmy
- Lekarz powiedział że to nie stu procentowa ochrona a dobrze wiesz że nie chcę brać tabletek
- T-to... Jesteś pewien że to... To moje dziecko?
- Nie jestem taki - wymamrotał - nie wiem jak mogłeś tak pomysleć
- To niemożliwe - wstał - Nie ma takiej opcji żeby... Zdradziłeś mnie
- Nigdy - jego oczy się zaszkliły patrząc na niego - myślałem że... Że mnie kochasz...
- Po odstawieniu czegoś takiego? N-nawet jeśli to... To nasze dziecko to... To to za wcześnie. O wiele za wczesnie
- To nasze dziecko, nie zdradziłem cię... I wiem ale już je kocham i... Nie usunę go
- Nie ma innej możliwości Mike - pokręcił głową - Pojadę po tabletki nikt się nie dowie
- A-ale... Nie mogę uśmiercić tej istoty, nie jest niczemu winne - wyjął z łzami w oczach
- Przecież on jeszcze nie żyje. Nie zabijesz go po prostu... To nie jest ten czas
- A-ale to nasz dziecko - wyjąkał - jak mogłeś tak pomysleć...
- Nie ma innego wyjścia Mike. Ono nie może przyjść na świat i koniec
- M-może i przyjdzie - jego warga zadrżała - z tobą albo bez ciebie
Wyszedł z kuchni i ruszył na piętro do ich sypialni, wyjął walizkę i zaczął pakować tam swoje najpotrzebniejsze ubrania
- Gdzie idziesz? - poszedł za nim
- Jeżeli nie możesz nas zaakceptować to nie mam zamiaru tu zostać
Spakował jeszcze kilka rzeczy i zamknął walizkę wycierając mokre oczy - masz mój numer w razie czego
- A mieszkanie? Kto będzie za nie płacił?
- Pojadę na jakiś czas do babci - wzruszył ramionami - później pomyśle o reszcie
- A co ze mną? Mam sam za wszytko płacić a ty wrócisz na gotowe?
- Nie wrócę - wymamrotał - masz o wiele lepszą pracę od mojej, poradzisz sobie. Nie będę mieszkał z kimś go nie wierzy że jestem wierny i nie akceptuje własnego dziecka
- Nigdzie nie pójdziesz - warknął zagradzając Michaelowi drogę do drzwi - Jakiś bachor jest ważniejszy ode mnie?!
- Nie będę mieszkał z kimś kto go nie akceptuje, to moje dziecko i mam zamiar je wychować. Chcesz z nami zostać to zostań ale jeśli nie to się przesuń
- Dobrze wynoś się tylko nie wracaj przepraszać - warknął i odszedł idąc na piętro
- Niby za co? Za to jaki nieczuły jesteś! - warknął i wziął swoją walizkę oraz klucze z samochodu, po czym wyszedł z mieszkania trzaskając drzwiami. Usiadł w samochodzie i zaczął płakać. Dotknął się swojego brzucha i pociągnął nosem - S-spokojnie maluszku. Nie usunę cię nigdy. Po chwili jednak odpalił samochód i ruszył odpalając nawigację, musiał teraz jechać do babci jakąś godzinę drogi od niego. Był zmęczony i źle się czuł. Nigdy nie spodziewał się takiego obrotu sprawy i takiego zachowania ze strony swojego chłopaka. Dopiero po półtorej godziny dojechał z powodu korków i już po chwili był w ramionach swojej babci
- M-mogę narazie tu zostać?
- Mikey kochanie - kobieta mocno go przytuliła i uśmiechnęła się - Co się stało? Co tutaj robisz
- J-ja... Jestem w ciąży i Tyler go nie akceptuje...
To jest oto nowe fanfiction na tym profilu i kurde, serio się stresuje że nie przyjmiecie tego rozdziału :(((
Ale yolo
Ogólnie dodajemy to ponieważ około 8 lat temu powstało 5sos i to chyba odpowiedni moment na nowe Powiem że jest niestandartowe, w sensie takiego jeszcze nie było i mam nadzieję że miło je przyjmiecie!
Miłego dzionka i tutaj notka od Emili:
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
