"12"

300 12 6
                                    

p.o.v Luke

Ik open de deur en zie daar de andere jongens op de grond zitten. De vrouw daarin tegen staat tegen de muur geleund.

'en?' vraagt ze zodra ik buiten kom. 'Ik heb gewoon wat met haar gepraat en een liedje voor haar gespeeld. Ik weet het niet. Een gesprek met haar voeren heeft toch geen zin dus dat ga ik niet eens proberen' antwoord ik. De vrouw knikt en loopt dan de kamer weer in.

'Riley. Je hebt je koffer al klaar staan, dus je moet nu wel echt met ze mee. Ze zullen je niks doen'. Ik hoor de vrouw praten tegen Riley terwijl ze geen reactie terug krijgt. 'Wil je dat we je oppakken en zo meenemen?'.

Dat is de zin die er voor mij uitspringt. Gebruiken ze dit echt tegen haar? Dat is best wel zielig. Misschien kan ze er wel niks aan doen dat ze zo bang is voor aanrakingen en dan wordt het gewoon tegen haar gebruikt zodat ze wel moet doen wat er gezegd wordt. Gemeen dit.

Zachte snikken komen uit de kamer en ik weet zeker dat die niet van de vrouw zijn. Waarom huilt Riley? 'je moet nu echt meekomen want ik ga er zo iemand bij halen. Je kan hier niet blijven zitten'.

Riley begint alleen maar harder te huilen en eigenlijk heb ik ontzettend veel medelijden met haar. Dit is een grote tweestrijd. Natuurlijk wil ik super graag dat ze met ons mee gaat, maar ik wil niet dat het op deze manier wordt gedaan. Ik wil dat ze vrijwillig mee gaat. Anders wordt het er niet beter op.

Maar hun zullen weten wat ze doen toch? Wij kennen haar immers niet en hun hebben haar al een tijdje hier. Maar toch betwijfel ik of dat dit de goede manier van aanpak is. En als ik dan nog een keer hoor hoe er wordt gezegd dat ze haar nu gaan oppakken knapt er iets in mij.

Ik sta op en loop de kamer in waar ik Riley helemaal in een hoekje gedrukt zie zitten terwijl de vrouw haar hand naar Riley toe beweegt. Arme meid. 'wacht even' zeg ik. De vrouw kijkt me verbaast aan en haalt haar arm terug. Riley haalt diep adem, klemt haar knuffel goed vast en kijkt dan weer naar beneden toe.

Hoe kan een meisje zo zijn getraumatiseerd? Dit is gewoon meer dan zielig. Ik wil haar zo graag helpen, hoe lang het ook duurt. 'ik wil nog even met haar praten. Haar gaan vertellen dat ze wordt opgepakt heeft denk ik ook geen zin dus ik wil gewoon nog even praten'.

De vrouw kijkt me wat verbaast aan maar loopt gelukkig toch weg. Ik sluit de deur en haal mijn telefoon uit mijn zak. Riley kijkt nog steeds naar beneden en ergens vind ik het wel jammer. Het oogcontact van net voelde als een grote stap die ze had overwonnen. Ik ga naar mijn galerij en ga dan naar het mapje ''huis''.

'ik snap dat het spannend is om ineens met 4 rare jongens mee te gaan. En ook al heb je wat over ons kunnen lezen en veel van ons kunnen zien, toch zal je het spannend vinden. Dat snap ik, echt waar. Ook al zal ik me nooit in jou situatie kunnen verplaatsen, toch probeer ik me wel een beetje voor te stellen hoe jij je moet voelen. En angst is het enige wat je zal voelen. Ook dat snap ik dat jou zeggen dat je niet bang hoeft te zijn voor ons heeft geen zin.

Toch zeg ik het wel. Wij zijn hele lieve jongens die graag voor een kindje willen zorgen. Maar om misschien wat spanning weg te nemen heb ik hier foto's van het huis. Je kan kijken en misschien voel je je er wel wat beter bij. Ik denk dat je jou kamer er heel makkelijk uit kan halen. We hebben echt ons best gedaan'.

Ze kijkt me niet aan, maar aan haar houding kan ik zien dat ze luistert. Ik leg mijn telefoon op haar bed en zet een paar stappen achteruit. Ze zal mijn telefoon niet uit mijn hand pakken dus ik hoop dat ze hem zo wel pakt. En het lukt.

Ze pakt de telefoon, gaat op haar buik liggen en bekijkt de foto's op mijn telefoon. Bij een foto kijkt ze me kort aan en legt de telefoon op de rand van haar bed. Ik pak mijn telefoon en kijk naar de foto. Het is de foto van haar kamer.

'dat is je kamer. Maar ik denk wel dat je dat kon raden door je naam boven het bed. We hebben niet voor roze gekozen omdat we je daar niet echt een meisje voor vonden dus hebben we een meer neutrale kleur gekozen'.

Ik leg de telefoon weer terug en zo pakt Riley hem weer. Na alle foto's te hebben bekeken legt ze de telefoon terug en pak ik hem. 'ik hoop gewoon echt dat je met ons mee komt zodat we kunnen bewijzen dat we je goed zullen behandelen. En als je na een tijdje nog steeds vind dat we niet te vertrouwen zijn of je niet goed behandelen kun je dat aangeven en brengen we je terug. Maar geef ons op zijn minst een kans zodat we kunnen bewijzen dat we je echt graag willen helpen'.

Weer kijkt ze me heel even aan maar dan kijkt ze weer weg. Ik heb mijn best gedaan. Meer kan ik echt niet doen. Daarom besluit ik ook de kamer te verlaten. 'oke, ik heb mijn best gedaan. Meer dan dit kan ik echt niet doen'. Radeloos zak ik tegen de muur omlaag.

Ik wil net mijn hoofd in mijn handen leggen als ik een deur hoor open gaan. Ik kijk verbaast naar achter en zie daar Riley staan. Heeft het gewerkt? Dat had ik echt niet gedacht. Holy Damn, het werkte gewoon. Met een grote glimlach sta ik op.

'bedankt dat je ons een kans geeft Riley. Dat waardeer ik heel erg. En zoals ik al heb gezegd, als je na een tijdje nog steeds vind dat we niet te vertrouwen zijn geef je het aan en brengen we je terug'.

Ze knikt terwijl ze naar beneden blijft kijken. 'oke, Riley. Ga je koffer beneden maar in de auto leggen. Als je weg loopt heb je een groot probleem dus blijf alsjeblieft gewoon bij de auto'.

Heeft deze vrouw last van stemmingswisselingen ofzo? Dit heeft echt geen zin. Haar 'bedreigen' maakt haar alleen nog maar angstiger. 'of je zegt het wat aardiger' mompel ik.

De vrouw geeft me een boze blik en loopt dan snel door achter Riley aan. Ook de jongens en ik lopen er achteraan. Ik kan nog steeds niet geloven dat het is gelukt. Ik heb haar van haar bed af gekregen wat ik al een hele prestatie vind.

(Ik kan niet stoppen met kijken naar de film 'After'. Hardin Scott is gewoon zo knap...😍 Hij staat zeker in mijn top 3 knappe jongens😂 Ben ook het boek aan het lezen.

Zo gek trouwens dat ik voor een concert helemaal niks met bepaalde nummers heb en na het concert de liedjes super leuk vond

Dat was mijn levensupdate weer.)

Thanks to my bullies ✔️Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu