Thanks to my bullies ✔️

"24"

p.o.v Luke

Bij de auto aangekomen gaat het wat minder. We gaan allemaal zitten, behalve Riley. Ze weigert te gaan zitten en ik weet dan ook echt niet wat ik met haar aan moet.

'Riley, je kan hier niet blijven staan. Wil je alsjeblieft mee komen?'. Ik smeek haar wat gelukkig werkt. Ze komt zitten maar drukt zichzelf wel helemaal tegen de deur aan. Nou ja, beter dan niet meegaan.

Snel rijden we naar huis toe. Daar aangekomen rent Riley uit de auto, het huis in. Oke, het gaat echt niet goed met haar. En dat alleen maar omdat we haar naar school moesten doen. We hadden haar thuis moeten laten om vertrouwen op te bouwen. Ik had moeten weten dat dit niet zou werken.

En kijk wat er nu van is gekomen. Een kind wat nog banger is dan dat ze al was. Ooit zal al haar vertrouwen op zijn en komt het niet meer terug. Ik moet het snel uitbereiden voordat er niks meer van over is.

De jongens en ik stappen ook uit de auto. Ik denk dat het beter is als ik haar wat meer met rust laat nu. Ze is zo bang en getraumatiseerd dat het echt geen zin heeft om de heletijd bij haar te zijn. Haar even laten denken zal nu het meest helpen denk ik.

Met zijn 4e gaan we in de woonkamer zitten waar niemand iets zegt. Allemaal zijn we denk ik geschrokken van vandaag. Maar gelukkig is ze weer terug bij ons. Ondanks dat het misschien niet leuk is gegaan ben ik wel blij dat ze terug is. Wat zou ik toch zonder haar moeten?

'en nu' vraagt Michael dan. 'haar met rust laten denk ik. Het zal even moeten bezinken'.

Ik vind het wel rot dat ik nu niet te veel bij haar kan gaan kijken. Ik was zo blij dat het goed ging. Dat is nu allemaal weer weg. En dat allemaal door die stomme school. Nu zal het wel even duren voordat we haar weer naar school zullen sturen.

Ik ga een afspraak maken dat ze eerst haar vertrouwen terug krijgt voordat ze überhaupt naar school toe gaat.

'jongens, misschien is dit iets'. Ashton draait zijn telefoon naar ons toe. ''kinderpsycholoog Wanders''. 'wat staat er over haar' vraagt Michael. 'ze heeft 30 jaar ervaring, kan met veel situaties omgaan. Heeft een of andere vervolgopleiding voor psychologen gehaald en is echt een expert. Er hangt wel een prijskaartje aan'.
'beter veel hiervoor betalen dan een of andere flut psycholoog die niks uithaalt'.

Ashton besluit een bericht naar haar te sturen. Hopen dat ze snel reageert zodat Riley haar herstel weer kan beginnen. 'zal ik wat boodschappen gaan doen? Kan ik gelijk die extra groentes en aardappels voor haar halen' stelt Calum voor. 'jaa, doe maar'. Hij doet zijn jas aan en vertrekt naar de winkel toe.

Ik besluit boven te kijken bij haar. Misschien wil ze wel wat drinken. Maar helaas, ze wil niks drinken. Toch besluit ik even naar binnen te gaan. Ik weet dat ik haar ruimte moet geven maar ik ben zo bang dat er iets gebeurd.

Voorzichtig open ik de deur waar ik Riley starend op haar bed zie zitten. Even staart ze nog door maar kijkt me dan een fractie van een seconde aan voordat ze snel weg kijkt.

'ik weet dat je het misschien niet wil horen maar als je iets kwijt wil kan je naar me toe komen. Ik zal ten aller tijde naar je luisteren'.

Het haalt niks uit om het te zeggen, maar het voelt goed om het haar te vertellen. Ik verwacht dat ze de hele tijd stil blijft zitten maar dan wijst ze naar de tekening op de tafel.

Ik loop er naartoe en pak hem op. Ik zie de tekening die ik al eerder had gezien. Toch doe ik alsof het de eerste keer is dat ik hem zie.

'wow, die is super mooi Riley. Ik weet zeker dat de jongens hem te gek gaan vinden. Ik zal hem gelijk aan ze laten zien. Je bent echt super getalenteerd, dat meen ik'.

Ze toont geen emotie. Dat was iets wat ze op het laatst soms toch deed. Ondanks dat ze het misschien niet wou zag ik soms een glimlach of blozende wangen. Maar dat is allemaal weg. Niks is aan haar af te lezen.

'ik hou van je prinses' zeg ik voordat ik de deur sluit en terug naar beneden loop.

(Ik kwam er dus achter dat al mijn verhalen over kinderen gaan. Dus ik wil echt een keer een boek zonder kinderen maken)