Thanks to my bullies ✔️

"33"

p.o.v Luke

Oke het is eruit. De fans weten nu dat we vaders zijn. 'het klinkt misschien heel raar maar we hebben een prachtig meisje geadopteerd met zijn 4e. We hebben ervoor gekozen de eerste tijd er voor haar te zijn en even ons werk aan de kant te leggen.

Maar nu dat we wat tijd met haar hebben doorgebracht gaan we het weer langzaam opbouwen. Natuurlijk zal het minder zijn dan eerst omdat we gewoon aan ons kindje moeten denken maar we laten de fans ook niet gelijk helemaal in de steek.

Op dit moment is de muziek gewoon niet meer ons nummer 1 ding. Ons meisje gaat voor en we doen echt alles wat nodig is om haar alles te geven wat ze nodig heeft'. Zo, ik ben klaar. Ashton neemt het van me over.

'je kan natuurlijk wel begrijpen dat een kind niet zomaar ter adoptie wordt gesteld dus dat er een hele geschiedenis aan vooraf gaat. Om die reden en om haar te beschermen tegen alles zullen we haar naam niet zeggen en geen foto's erop zetten de komende tijd.

Daarom vragen we jullie ook om dat alsjeblieft te respecteren. We willen geen foto's van haar op het internet van haar gezicht. We weten dat de paparazzi foto's van haar erop zal zetten maar doe dat dan alsjeblieft als ze een zonnebril ofzo op heeft.

Ze is nog zo jong en we willen gewoon niet dat ze nu al overal op het internet staat. Alsjeblieft respecteer onze keuze en haar privacy. Als we wat van haar willen delen doen we dat zelf wel'.

We praten nog wat met James over Riley maar natuurlijk wel beperkt. We mogen niet te veel over haar zeggen hebben we afgesproken. We doen nog een spelletje en dan zijn we weer klaar voor vandaag.

Ik gebaar naar Riley dat ze nog even moet blijven zitten. Samen met de jongens loop ik naar de kleedkamer waar ik me snel omkleed. Nog nooit ben ik zo snel geweest volgens mij. Ik zeg tegen de jongens dat ik terug naar de zaal ben en loop er dan naartoe.

In de zaal aangekomen zit Riley nog steeds op de stoel te wachten. 'hee lieverd. Kom je mee? Dan kunnen we lekker naar het hotel om te slapen'. Vermoeid knikt ze en staat op van de stoel. Ze valt echt bijna om zo moe is ze. Het is niet heel fijn om haar zo te zien.

Het punt is dat een babysitter niet werkt dus ze moet wel mee. En als ze nu in slaap valt is het probleem dat ze niet mee komt want ik mag haar niet oppakken. Dus dit is eigenlijk de enige oplossing. Dadelijk mag ze lekker naar bed toe.

'kom maar prinses. De jongens zijn bijna klaar. Dan gaan wij alvast naar de auto'. Ze mompelt wat en loopt dan achter me aan. Ik begeleid haar naar de auto. Ze gaat zitten en lijkt bijna gelijk in slaap te vallen. 'nog even wakker blijven prinses'.

De jongens komen een minuut later aangelopen en gaan in de auto zitten. We rijden naar het hotel terwijl Riley steeds weer in slaap valt. Ze moet echt wakker blijven want ik kan haar niet dragen. Als ze dan wakker wordt flipt ze hem helemaal. Dus ze moet echt even wakker blijven.

'Calum, rijd alsjeblieft door. Ze is echt heel erg moe' zucht ik. 'rustig man. Ik kan toch niet door die auto's heen rijden?!' zegt Calum geïrriteerd. Ik zucht geïrriteerd en sla mijn armen over elkaar heen.

Na een te lange autorit komen we eindelijk aan bij het hotel. Riley wankelt uit de auto maar blijft gelukkig wel staan. We lopen naar onze kamer toe. Iedereen wenst elkaar welterusten.

Samen met Riley loop ik naar haar kamer toe. Sinds kort vindt ze het echt fijn als ik haar even kom instoppen. Als haar dat opvrolijkt doe ik dat met plezier. 'Als jij je even gaat omkleden wacht ik hier buiten'. Ze knikt. Ik loop haar kamer uit en ga tegen de muur aan staan.

Na 2 minuutjes komt ze uit de kamer. Ze poetst haar tanden nog en dan gaan we naar haar bed. Ik leg de deken over haar heen en wil dan net weggaan als ik zie dat ze bedroeft kijkt. Of iniedergeval, ze kijkt anders dan normaal. Oke misschien maak ik mezelf te snel zorgen.

'gaat alles goed lieverd?'. Ze kijkt naar haar deken en geeft geen antwoord. 'morgen blijven we nog hier en dan gaan we in de avond weer naar huis. Dus we gaan bijna weer naar huis toe' vertel ik. Het lijkt haar niks te doen.
Nog steeds kijkt ze zo angstig/bedroefd naar de deken.

'wat is er lieverd? Je weet dat je alles kan vertellen'. Even is het helemaal stil en verlies ik de hoop dat ze ook maar iets gaat zeggen. Maar dan barst ze uit het niets in tranen uit. Eerlijk gezegd schrik ik er best van. Wat gebeurt hier nou weer?

Ik haal de deken van haar af en leg mijn hand op haar schouder. Maar ze heeft andere plannen en gaat op mijn schoot zitten. Ik sla mijn armen om haar heen en probeer haar gerust te stellen. Wat is er toch ineens aan de hand? Ze huilt uit en wordt langzaam weer wat rustiger.

'wat is er aan de hand prinses?'. Ze snikt nog een keer. 'ben bang'. Bang? Waarvoor? Dit heb ik serieus nog nooit meegemaakt. Ze is nog nooit bang geweest bij het slapen.

Zou het komen doordat ze nu in een hotel slaapt? Dat zou ik wel echt vervelend vinden. Bij onze baan is in een hotel slapen bijna een gewoonte. Misschien moet ze er gewoon een beetje aan wennen.

'hoe ben je minder bang?' vraag ik haar. 'bij jou'. Ahhw, is ze niet super schattig? Ik vind het zo mooi dat onze band zo snel is gegroeid. Ze vertrouwt me bijna blindelings.

'wil je bij mij in bed komen' vraag ik haar enigszins verbaast. Dit had ik nooit verwacht. En al helemaal niet zo snel. 'ja' snikt ze. 'kom maar dan'.

Ze stapt uit haar bed en samen lopen we naar mijn kamer toe. Goed dat ik toch altijd een pyjama meeneem. Ik denk niet dat ze het fijn vind ik als ik in mijn onderbroek slaap. 'ik ga me even omkleden en tanden poetsen. Daarna kom ik terug'.

Snel loop ik naar de badkamer waar ik mijn hele avondroutine doe. Daarna loop ik weer terug naar onze kamer en ga daar naast Riley in bed liggen.
'slaap lekker prinses'.

Ik voel haar kleine lichaampje wat tegen me aan komt liggen. Even ademt ze heel onregelmatig en snel maar daarna merk ik dat ze ligt te slapen. Dat geeft mij ook de rust om te kunnen gaan slapen.

(Ik heb een Shawn Mendes funko pop besteld. Ben zo blij)