Sonsuz Rekabet (SAS-1) TAMAMLANDI

Bölüm -23-

Beni seviyorsunuz değil mi? Son bölümde ki yüzden fazla mesajlarınıza teşekkür bölümü. Öpüldünüz!!!

ATMACA PERİ İLE ORMANDA

Hüma bahçede ısınma hareketleri yaparken koşu yapmaya gelen tek bir öğrenci bile yoktu. Böyle erken gelmek onun daha da enerji dolu olmasını sağlıyordu. Herkesten önce yol almak ve bitirmek. Son senesini en iyi şekilde değerlendirecekti ve Rüya Kupasını aldıktan sonra gideceği takımda da buna devam edecekti.

Isınma egzersizlerini bitirdiğinde yanında ki arkadaşına baktı. Hüma dün gece için ona kızmış olabilirdi ama durumu anlattığında istemese de ona hak vermek zorunda kalmıştı. Genç kadın gerinirken gülümsedi. Onun bu mantıklı hareket edişlerine bayılıyordu. Bu sayede tartışma şansları en aza iniyordu. Ama ona da her şeyi anlatmamıştı. Hayatında ki en önemli sırrı genç adama verdiğine inanamıyordu. Tek umudu bu bilgi ile onun canını yakmamasıydı.

"Birini beklemiyorsan koşuya başlayalım mı?" diye sordu Nazlı alaycı bir sesle. Hüma kollarını esnetirken birden kala kaldı.

"Kimseyi beklemiyorum bunu da nereden çıkardın?" diye sordu hayretle.

Nazlı gülerek koşuya başlayan insanları işaret etti. "Dakikalardır durmadan ısınma hareketleri yapıyorsun. Bizden sonra gelen adamlar koşuya başladı. Biz hala başlamadık. Söylesene Bulut ile o kadar mı harika vakit geçirdiniz?"

Hüma yanakları kızarmaya başladığında lanet etti. Herhangi bir tensel temas olmamıştı. Gerçi istemediğinden değil ama olmamıştı. Fakat paylaştıkları tüm o özel anılar, duygular gerçekten çok özeldi.

"Aramızda düşündüğün gibi bir şey olmadı," dedi kendini toparlayarak. Bulut ile bir şey olacağı yoktu. Birbirine sırlar vermiş iki insan olarak kalmaya devam edeceklerdi. Birde Hüma kalbine söz geçirebilirse her şey iyi olacaktı. Tam o anda gece kadar siyah olan saçları gördü. Bulut ilerisinde bir noktada ısınma hareketleri yapıyordu ve yanında iki tane kız vardı. İşte yeniden Atmaca ortaya çıkmıştı. Hüma içinde bir şeylerin kaynadığını hissetti. Hemen arkadaşına döndü.

"Haydi koşmaya başlayalım," dedi ve arkadaşını arkasında bırakarak koşu alanına doğru ilerledi. Bulut ile paylaştıkları anın neden onların ilişkisinde bir şeyleri değiştireceğini düşünmüştü ki zaten. Adam hiçbir şeyden geri kalmıyordu. Hemen yanına başka kızlar bulmayı başarmıştı.

"Hüma ne olduğunu bilmiyorum ama umarım kendini hazırlamışsındır."

Genç kadın kaşlarını çatarak arkadaşına döndü. Onun ne demek istediğini anlamamıştı. "Neye hazırımdır?"

Nazlı gülümserken başıyla arkayı işaret etti ve Hüma baktığında Bulut'un bakışlarını ona dikerek hızla koştuğunu gördü.

"Senin baktığını gördükten sonra kızların yanından bir hışımla ayrıldı ve hareketlerine bakılırsa buraya geliyor."

Hüma arkadaşına cevap veremeden Bulut'un artık onlara daha yakın olduğunu gördü. Gözlerini ona dikmişti ve hafif gülümsemesi bir an tökezlemesine neden oldu. Hemen önüne dönmesine rağmen genç adamın kahkahası kulağına kadar geldi ve yanaklarının kızardığını hissetti.

******

Bulut sabah kalktığında uyguladığı buz sayesinde bileğinde ki şişin indiğini gördü. Yatağında uzanırken elini kaldırıp parmaklarını oynattı ama o an gördüğü manzara o değil Hüma'nın hüzünlü gülümsemesiydi. Dün gece yaşadıkları an kesinlikle çok özeldi ve onu düşündükçe gülümsemesine engel olamıyordu. Onca yılın ardından şimdi ikisi de duvarlarını indirmiş ve gerçek kişiliklerini gün yüzüne sermişlerdi. Bulut birden onu görmek istedi. Acaba gece ki konuşmadan pişman mıydı bunu bilmek istiyordu. Yatağından fırladığında Mehmet'in de yatağında oturduğunu gördü.