'Zayn... I can't,' zeg ik zachtjes. We staan voor de deur van het appartement waar de jongens wonen. Onderweg heeft Zayn uitgelegd dat we de jongens gaan vertellen dat we samen gaan wonen en over het verhaal wat er vanochtend is gebeurt. Ik ril en ik sla mijn armen om me heen. Het is winter, en ik was vergeten een jas over het hemdje aan te trekken. Ik wil het trapje weer aflopen maar Zayn houd me tegen. 'Romy, I know you're strong enough,' zegt hij, en zachtjes kust hij me op mijn lippen. Vol passie kus ik terug, en ik sluit mijn ogen. Ik voel dat Zayn beweegt, en zijn arm losmaakt. Ik wil hem nog tegenhouden, maar het is al te laat. Zayn belt aan en ik hoor iemand naar de deur strompelen. Louis doet de deur open, en kijkt ons met grote ogen aan. 'Louis.. I can explain!' roep ik omdat hij me vol afprijzing aankijkt. 'I don't need your explanations, you just have to leave Zayn and the rest of the boys alone,' zegt Louis. De eerste traan rolt over mijn wang en ik draai me om. Voordat ik ook maar een stap kan zetten wordt ik opgetild door Zayn en het huis in gedragen. De tranen biggelen nu over mijn wangen, en de jongens kijken me allemaal aan als Zayn me op schoot neemt in de zachte zwarte lounge stoel die tegenover de bank staat. Ook Louis neemt plaats op de bank, naast de andere drie jongens. Zayn laat me uithuilen en even is alleen mijn dramatische gesnik te horen. Elke keer als ik iets probeer te zeggen begin ik weer te huilen en Zayn begint te vertellen. Ik leg mijn hoofd op zijn schouder, en hij slaat beschermend zijn armen om me heen. Zayn vertelt alles, en mijn tranen raken op. Ik stop langzaam met huilen, en Zayn zegt dat ik even naar de badkamer moet gaan om me op te frissen. Ik sta op, loop naar de badkamer, en draai de deur op slot.
Ik glijd langs de luxe betegelde muur naar beneden, net zo lang tot ik als een klein propje tegen de badkamer muur zit. Ik kijk nog een keer naar het scherm van mijn telefoon. Ik ben nu onderhand al drie kwartier in de badkamer, en Zayn is al twee keer langs geweest om te vragen of ik de deur open wilde doen, maar beide keren heb ik niet geantwoord en is Zayn weer weggegaan. Op het scherm van mijn mobiel staat het telefoonnummer van mijn moeder, klaar om gebeld te worden. Ik klik op het groene knopje, en druk de plakkerige telefoon tegen mijn oor. De telefoon gaat over, en er wordt na drie keer overgaan opgehangen. Ik voel een mix van woede en verdriet in me opkomen, en leg mijn telefoon naast me neer. Ik ga op mijn knieën zitten en begin met mijn vuisten op de grond te slaan. Ik schreeuw allemaal Nederlandse scheldwoorden, om er zeker van dat de jongens het niet verstaan. Ik sla net zo lang tot ik hijg en mijn vuisten helemaal rood en opgezwollen zijn. Ik ga op mijn zij als een hoopje op de grond liggen. Ik lig er ruim tien minuten, als ik iets in het sleutelgat van de deur hoor. Zonder dat de deurklink aangeroerd wordt valt de deur open, en daar staat Louis, met een haarspeld in zijn hand. Ik lig nog half op de grond, steunend op mijn elleboog als hij me oppakt en een knuffel geeft. Even ben ik verward, maar ik laat me meevoeren in de massa liefde die Louis me geeft. Hij tilt me op, en als een baby neemt hij me mee naar een lege slaapkamer. Hij legt me op het bed en gaat zelf op de rand zitten. 'Don't worry, the rest of the boys are gone for a pizza,' is het eerste wat hij zegt. Ik glimlach slapjes, en ik ben verbaasd dat ik daar nog gemoeg energie voor heb. 'Romy, I'm so sorry for what I said before. I didn't mean it. Your life is so tough, you need help. And I'm here to help you through this drama. Zayn loves you, you should know that.' Ik denk na. Mijn gedachtes gaan gelijk terug naar de berichtjes die ik had gezien in Zayn's telefoon. 'But what about your texts to Zayn?' vraag ik met een schorre stem. Louis trekt wit weg, en kijkt me verschikt aan.
