(Zawgyi)
အခ်ိန္အားျဖင့္ ညဆယ္နာရီ.....။
ေနေဝေသာ္သည္ ဖိနပ္ခြၽတ္တြင္ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာ ရပ္ေနၿပီးမွ အိမ္ထဲသို႔လွမ္းဝင္လိုက္သည္။ ဒီအခ်ိန္ဆို မိဘႏွစ္ပါးစလံုး ဧည့္ခန္းတြင္tvၾကည့္ရင္း စကားစျမည္ေျပာေနၾကမည္ကို သူအတပ္သိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မဝံ့မရဲျဖစ္ေနေသာေျခလွမ္းတို႔ႏွင့္ ဧည့္ခန္းေ႐ွ႕မွအျဖတ္....။
"လာပါဦး...ခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္နဲ႔ အေပၚတက္ေျပးခ်င္ေသးတယ္...မျမင္ဘူးထင္ေနလား...."
ဖခင္ျဖစ္သူ၏အသံကို ၾကားလိုက္ရေသာအခါ အျပံဳးတစ္ခုကိုခ်က္ခ်င္း ဆင္ျမန္းရင္း အေပၚထပ္သို႔ဦးတည္ေနသည့္ ေျခလွမ္းတို႔ကို ဧည့္ခန္းေ႐ွ႕သို႔ ျပန္ေရႊ႔လိုက္ရသည္။
"ပါးပါး....ဆယ္နာရီေတာင္ထိုးၿပီ
မအိပ္ေသးဘူးလား...မနက္လည္း အေစာႀကီးထရတာကို...."
စကားေရာေဖာေရာလုပ္ရင္း ေဒၚႏုေဝေဘးတြင္ ကပ္ထိုင္လိုက္သည္။ ေဒၚႏုေဝ၏လက္ေမာင္းကိုကိုင္ၿပီး ေက်ာေနာက္ေခါင္းဝွက္ထားပံုက အဆူခံရမည္ကို ႀကိဳသိေနသည့္ ကေလးတစ္ေယာက္ပမာ အားကိုး႐ွာေနပံု....။
"အပိုေတြမေျပာဘဲနဲ႔ ငါေျပာတာကိုေျဖစမ္း....
ႏုေလး မင္းဒီဘက္လာထိုင္...မင္းသားကို ကာကြယ္ေပးမေနနဲ႔...."
"ပါးပါးကလည္း ကြၽန္ေတာ္က ေမေမ့ကိုခ်စ္လို္႔
ကပ္ထိုင္ေနတာကို မနာလိုျဖစ္ေနျပန္ၿပီ...."
ေဒၚႏုေဝကရယ္သည္။ ဦးထက္ေသာ္သည္လည္း ေနရာေျပာင္းဖို႔ထပ္မေျပာေတာ့ဘဲ ေနေဝေသာ့္မ်က္ႏွာကို ျမင္ရရန္ သူကိုယ္တိုင္သာ တစ္ဖက္ခံုသို႔ ေရႊ႔ထိုင္လိုက္သည္။
"မင္းအခုတေလာ ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ...
Companyကိုလည္းမလာ...အိမ္မွာလည္းမေတြ႔ရနဲ႔..
ရံုးကဝန္ထမ္းေတြ ငါ့ေနာက္ကြယ္မွာ ဘာေျပာေနၾကလဲသိလား...
သားေလးတစ္ေယာက္ ေမြးထားပါတယ္...ဘာမွသံုးစားလို႔ မရဘူးတဲ့...သူမ်ားသားသမီးေတြဆို မင္းအရြယ္မွာ ကိုယ္ပိုင္စီးပြားေရးလုပ္ႏိုင္ေနၿပီ...မင္းကေတာ့ မိဘစီးပြားေရးကိုေတာင္ ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္မလုပ္ႏိုင္ဘဲ
အေလလိုက္ေနတယ္တဲ့ေလ...."
YOU ARE READING
အ႐ုဏ္ဦးရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းအလင္းေရာင္(အရုဏ်ဦးရဲ့ချစ်ခြင်းအလင်းရောင်)(Z/U)
Romance(Zawgyi) အေမွာင္ဖံုးေနၿပီလို႔ ထင္ခဲ့တဲ့..... ကြၽန္ေတာ့ဘဝေနရာလြတ္ေလးထဲ အလင္းေရာင္ေလးတစ္ပ် တျဖည္းျဖည္း ဝင္ေရာက္လာေသာအခါ.... (Unicode) အမှောင်ဖုံးနေပြီလို့ ထင်ခဲ့တဲ့..... ကျွန်တော့ဘဝနေရာလွတ်လေးထဲ အလင်းရောင်လေးတစ်ပျ တဖြည်းဖြည်း ဝင်ရောက်လာသောအခါ.... Own...
