Special part 5(Unicode)

2.8K 109 15
                                    

"ဒေါက်.....ဒေါက် လျှမ်းလေးရေ... လျှမ်းလေး........"

"ချမ်းယေး.....ချမ်းယေး......လို့ "

လျှမ်းဆက်မနေ့ညကအိပ်ယာဝင်နောက်ကျလွန်းသည်မို့ အိပ်ပျော်နေဆဲဖြစ်သော်လည်း
အလိုက်မသိသောသူငယ်ချင်းနှင့်သားတော်မောင်က
တံခါးဝမှာလာရပ်အော်နေသောကြောင့်
မထချင်ထချင်နှင့်အခန်းတံခါးစီရောက်လာရသည်.....

"ဘာလဲကွာ......"

ထိုအခါသားတော်မောင်ကိုချီထားသောဒီရေနှင့်
ဒီရေ့နောက်မှ စားစရာတချို့သယ်လာပေးသော
Rhymeတို့ အခန်းထဲဝင်လာကြသည်။
Rhyme အရပ်လည်းအများကြီးရှည်လာပြီး
ပိုပြီးလည်းယောက်ျားပီသလာသည်။
ကလေးအဖေဟူသောအမည်နာမအောက်တွင်
အလွန်ခန့်ညားစွာရှိနေသေးသည်။
ကျောင်းပြီးသွားသော်လည်း သင်တန်းတွေတက်နေဆဲဖြစ်သည်။
နောက်နှစ်ထဲတွင်တော့နိုင်ငံခြားသွားရမည်တဲ့.....

ဒီရေကတော့အရင်လို
တုတ်ပုလေးပါဘဲ....
လျှမ်းဆက် ဒီရေ့လက်ထဲမှ
ကာရန်ကိုလက်ပြောင်းချီရင်း

"အိပ်ရေးကမဝသေးဘူး နေ့လယ်စာစားချိန်တောင်ရောက်ပြီလား သားရောအိပ်ရေးဝရဲ့လား "

"မဝတာကငါ....."

"ကိုကိုရေ....."
ဒီရေ့စကားများ
Rhyme ၏ကိုကိုရေအောက်ပျောက်ဆုံး......

"လေး....papa papa ည ည dadaငိုငို....အီး......"

ကာရန်က ငိုမဲ့မဲ့ပုံစံလုပ်ပြကာ လက်ကလေးနှစ်ခုကိုပွတ်လျက်ဆိုသည်။နှာခေါင်းလေးဆူပွပွဖြင့် ငိုဟန်ဆောင်နေသာ
ကာရန်အားအသည်းယားစွာပါးကိုခပ်ကြမ်းကြမ်းဖိနမ်းလိုက်ပြီး.....

"ဟုတ်လား papaက ဆိုးလား ကက ကအဲ့တော့ဘာလုပ်နေလဲ"

"နို့နို့ချို့....."

"ဟိတ်ကောင်ရေ
မင်းတို့ ကလေးမအိပ်သေးဘူးလေ "

"ဟဲ ဟို ဟိုလေ ကိုကိုကမူးပြီး အရမ်း....."

"အမလေး ငါ...... တော်တိတ် "

"ချက်ချက် "

"ဟုတ်တယ်...ရှက် ရှက် ကက သွားမကြည့်ဘူးမလား "

"နိုးနိုး..."

"အဖေတွေနဲ့ဒီသားနဲ့တော့ခက်ပြီ...."

To My dearest.....(Completed!)Where stories live. Discover now