Psikopat Anne

11. Bölüm

Hem mide olarak hem de kafa olarak güne rahat uyanması gereken bir güne bir telefonla uyandı. Arayan ona bu işi öneren Tolgaydı.

"Ya uğursuz musun kızım sen? Yanında çalıştığın kişi öldü. Şimdi müşterilerin ölüyor tek tek. Polis soruşturması bize kadar uzanmış. Bugün yarın ifade vermeye çağırırlar seni. Nereden bildiğimi sorma."

O kadar işlediği cinayetler ortaya çıkmadığı için kendini kaptırmıştı ama önce işlediği cinayetler striptiz klubuydu. Öldürdüğü kişiler önemsizdi. Ancak yeni öldürdüğü insanlar varlıklı kimselerdi. Bu cinayetlerin soruşturalacağını tahmin etmeliydi. Çok geçmeden polis direk kapısına dayandı. Kucağında çocuğuyla kapıyı açtı. Zaten kaçacak yeri yoktu.

"Kusura bakmayın. Size gönderilen belge ulaşmamış muhtemelen. Bizimle merkeze kadar geleceksiniz. Size birkaç sorumuz olacak."

Alev polislerle gitmeyi kabul etmişti. Ancak Kader'i bırakacağı kimsesi olmadığı için onu da yanında götürmüştü. Yakalanmış mıydı acaba? Ama cinayetleri kendisi işlediği belli olsaydı, kelepçeyle götürmeleri gerekmez miydi?

Hep filmlerde gördüğü karanlık sorgu salonuna girmişti. Kader'i de bayan polislere bırakmıştı. Aslında Kader sayesinde memurlara daha şirin gözükmüştü. Ve bu tarz meselelere ayıracak vaktim yok mesajını vermişti. Ta ki emniyet amiri çocuğu getirdiği için kızana kadar. Çocuğu hemen birine bırakmasını söyleyince Nevin ablasını arayıp çocuğu almasını istemişti. Sorgu sual moralini bozacak kadar kötü geçmişti.

"Parti kasabı cinayetinin olduğu geceki videolardan, o partide olduğun tespit edildi. Neden orada olduğunu açıklar mısın?"

"Ben eskortluk yapıyorum abi. Gördüğünüz küçük çocuğum var. Ne yapayım abi. Kötü birşey yapmıyorum ben. İş yemeklerine, partilere eşlik ediyorum sadece."

"Neden daha önce dadı olarak çalıştığın yerde de evin beyi öldü?"

"Abi o konuda ifade vermiştim. Ben gördüm bir adam vardı. Beni de bıçakladı. Ondan korktum çıktım işten sonra da yeni iş bulamadım. Şartlar çok zorladı."

Sorgulayan memur pek ikna olmuşa benzemiyordu. Bir süre sorgu odasında yalnız başına bekledi. Ne kadar süre beklediğini bilmiyordu. Odaya girmeden saatini almışlardı. Ama sanki saatlerce beklemiş gibiydi. Sanki izleniyor gibi hiç bir hareket yapmadan bekliyordu. Umarım son cinayeti ortaya çıkmazdı. Anlaşıldığı üzere çok dikkat çekmişti. Ailesinin zengin olduğu bir kurban seçmek belki de çok akıllıca değildi. Demek ki ailesinin sex partisinden haberi vardı.

Hapse girmek istemiyordu. Kader'den ayrı yaşayamazdı. Ayrıca Alev'in bir misyonu vardı ve bu ölene kadar devam edecekti. Misyonunu yaptığı için hapse giremezdi. Hem hapisteyken ne yapacaktı. Kim bilir hapiste ne kadar kötü insanlar vardı. O kadar gardiyan varken onları nasıl öldürebilirdi? Öldürme onun için bir ihtiyaçtı.

Polisler onu en sonunda bıraktığında Kader'in geleceği için birşeyler yapmaya karar verdi. Bir daha yakalanma riskini göze almayacaktı.

Öncelikle evin aranma ihtimaline karşı babacıktan kalan kıyafet, ayakkabı herşeyi denize attı. Sadece alyansı kalmıştı elinde. Ona baktı. İçindeki yazıyı okudu. Sonra kendi parmağına taktı. Eşyalarının arasındaki belgelerden adresini de öğrenmişti. Madem tüm cinayetleri bir kişiye atacaktı, inandırıcı olmalıydı.

Emektar spreyini yanında getirmişti. Bu sefer kurbanını dikkatli seçemeyecekti. Evladı için yapmalıydı. Sokaktan öylece geçen birini bayılttı. Polisin zannetiği gibi bedeni parçaladı ve bir kısmını yanına aldı. Parçalanmış bedeni ardında bırakırken bir süre cesede öylece bakakaldı. Bu seferki cinayetinde çok farklı hissetmişti. Sanki kocaman bir boşluk vardı. Boğazında birşey kalmış gibi hissediyordu. Adamın cüzdanını çıkardı ve baktı. Cüzdanı açar açmaz küçük bir kız çocuğunun vesikalık fotoğrafıyla karşılaştı. Belki de adamın kızıydı. Cüzdanı yere fırlattı. Ardından parmağındaki alyansı aldı ve yere fırlattı.

Daha iş bitmemişti. aldığı parçayı babacığın evinin arka bahçesine gömmeye gitti. O kadar saçma sapan bir saatti ki ortalarda bir tek kişi bile yoktu. Eve geldiğinde artık kendini daha güvende hissediyordu. Ancak başını yastığa koyduğunda hissettiği şey, mutluluk değildi.