Είχε πια βραδιάσει και ο ουρανός είχε πλημμυρίσει με απίστευτα πολύχρωμες αποχρώσεις.
Έπλενα τα πιάτα σκεπτόμενη περί ανέμων και υδάτων.
Μήπως όλα τα συναισθήματα μου αρχίζουν και κυριαρχούν την λογική μου?! Μήπως όλα αυτά που έκανα ήταν μια σκέψη πάθους και παρανομίας που κυλούσε στις φλέβες μου?! Μήπως έπρεπε να γυρίσω στον Ρας?!Το κουδούνι χτύπησε ξαφνιάζοντας με και χάνοντας τον έλεγχο από το πιάτο που κρατούσα! Πήρα μια βαθιά ανάσα και έκλεισα την βρύση. Σκούπισα τα χέρια μου με μια πετσέτα και πλησίασα την πόρτα!
Η καρδιά μου άρχισε να χτυπά δυνατά νιώθοντας την να θέλει να απελευθερωθεί από μέσα μου, έτοιμη να σπάσει στα δύο. Έκανα δύο βήματα πίσω και κράτησα την ανάσα μου για να αποφύγω την ομιλία. Η πόρτα όμως δεν άργησε να χτυπήσει και οι παλμοί μου να ανεβαίνουν ακόμη περισσότερο.
"Έμμα άνοιξε, ξέρω πως είσαι μέσα!"είπε χαλαρά χωρίς θυμό στον κλασικό τόνο της φωνής του.
Δεν μίλησα, περίμενα να δω πια θα ήταν η επόμενη κίνηση του.
"Είμαι βλάκας το ξέρω, σε παρακαλώ, μου λείπεις!"τα λόγια του με ξάφνιασαν και οι παλμοί μου άρχισαν να επανέρχονται.
"Πήγαινε σπίτι σου Ρας!"είπα στον ίδιο τόνο.
"Έμμα σε παρακαλώ, ΣΕ ΑΓΑΠΆΩ!"
Τα λόγια του άγγιξαν ελαφρά το κουτί των συναισθημάτων μου και το σταθερό και αποφασισμένο ύφος του με είχε κερδίσει.
***
Η ώρα περνούσε και εγώ σκεφτόμουν! Δεν μπορούσα να τον αφήσω όλη την νύχτα έξω σαν το σκυλί!
Με μεγάλο δισταγμό άνοιξα την πόρτα και το κουρασμένο και απεριποίητο πρόσωπο του εμφανίστηκε μπροστά μου.
Ήρθε απέναντι μου όσο πιο αργά μπορούσα να φανταστώ και με μια κίνηση έπεσε στην αγκαλιά μου σχεδόν μετανιωμένος θα έλεγα!
"Τι συνέβη?"
"Δεν έπρεπε να σου είχα φερθεί έτσι! Συγνώμη!"ανταπέδωσα στην αγκαλιά του και πήρα μια βαθιά ανάσα από το βαρύ άρωμα του.
"Ρας, δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση! Δεν είναι η πρώτη φορά που μου φαίρεσαι έτσι!"
"Δεν θέλω να σε χάσω Έμμα!"
"Αφού δεν πάει πουθενά Ρας!"
"Σε αγαπάω, είμαι ερωτευμένος μαζί σου!"
Δεν μίλησα, απομακρυνθήκαμε απλά και τον κοιτούσα με απορία μόνο.
"Έχεις πιεί?"ήταν το μόνο που ρώτησα.
"Λίγο!"
"Ξάπλωσε στο δωμάτιο μου και θα έρθω και εγώ σε λίγο!"
Με δυσκολία έσερνε τα πόδια του έως το δωμάτιο μου και τελικά σωριάστηκε, ενώ λίγο αργότερα τον άκουσα να ροχαλίζει.
Πήρα της πιτζάμες μου από το δωμάτιο και έκλεισα την πόρτα για να μην τον ξυπνήσω.
Άλλαξα τα ρούχα μου και πήρα ένα μπολ με ξηρούς καρπούς, άνοιξα την τηλεόραση και έσβησα όλα τα φώτα στο σπίτι για να ηρεμήσω.
"Τι πιο φυσιολογικό να κοιμάται το αγόρι σου μεθυσμένο στο σπίτι σου και εσύ να τρως και να βλέπεις Netflix?!"
***
Είχε πάει δέκα πια και η ταινία συνεχιζόταν, ο Ρας κοιμόταν και εγώ είχα το πρόσωπο μου στραμμένο στην οθόνη. Το κουδούνι χτύπησε και με μια κίνηση πετάχτηκα δίχως να το περιμένω.
Σηκώθηκα περίεργη και άνοιξα την πόρτα με μιας! Πάνω μου έπεσε ο Ντάνιελ και άρχισε να με φιλάει δίχως σταματημό!
"Ντάνιελ! Ντάνιελ!"είπα με δυσκολία προσπαθώντας να του ξεφύγω!
Απομακρύνθηκαν τα χείλη μας και τα χέρια του φυλάκισαν το σώμα μου στο στήθος του.
"Μου έλειψες!"
"Και εμένα μα δεν μπορείς να μείνεις εδώ απόψε!"είπα με δυσκολία
"Γιατί? Δεν με θέλεις?"ρώτησε εξίσου λυπημένα.
"Είναι μέσα ο Ρας και κοιμάται!"
"Τι στο καλό θέλει αυτός εδώ?"το πρόσωπο του αγρίεψε.
"Είναι μεθυσμένος, δεν ξέρω τι προσπαθεί να..."είπα αδιάφορα.
"Να μου σπάσει τα νεύρα θέλει μέχρι να τον σκοτώσω!"
Έκατσα λίγο στην αγκαλιά του και απόλαυσα την ζεστασιά του, όταν θυμήθηκα πως ο Ντάνιελ δεν ήξερε που μένω! Όχι απλά δεν ήξερε, δεν θα μπορούσε να το βρει καθόλου εύκολα μάλιστα. Υποψίες άρχισαν να με γεμίζουν.
"Πώς με βρήκες?!"ρώτησα περίεργη
"Εξασκώ το επάγγελμα μου πάνω σου μικρή! Τι νομίζεις μόνο στις προπονήσεις είμαι καλός?!"ρώτησε πονηρά
"Είσαι απίστευτος!"είπα με μια δόση ειρωνείας
"Είμαι ο μπαγάσας τι να κάνουμε!"γέλασε.
"Τώρα τι θα κάνεις?"
"Θα σε χαζεύω με τις ώρες!"
"Μα δεν μπορείς πρέπει να φύγεις!"είπα με αυστηρό τόνο.
"Κι όμως μπορώ!"
Με μια απότομη κίνηση βρέθηκα στον ώμο του σαν ένα σακί με πατάτες και με δυσκολία προσπαθούσα να τον εμποδίσω μα μάταιος κόπος!
Ελπίζω να σας υπέρ άρεσε το κεφάλαιο και να δείτε και το τρέιλερ που ετοίμασα για σας! Περιμένω εντυπώσεις και εμείς τα λέμε σε επόμενο κεφάλαιο!
YOU ARE READING
Σαν Μπαμπάς
Adventure"Τι θέλεις εσύ εδώ?"ρώτησα "Δεν είσαι τόσο σκληρή όσο δείχνεις!"είπε και γουρλωσα τα μάτια μου. "Τι θέλεις από μένα πια?" "Εσένα!"είπε και ήρθε πιο κοντά. "Δεν είσαι εσύ! Είναι όλα στο μυαλό μου! Είσαι..." "Είμαι ο φόβος σου?"ρώτησε γελώντας. "Δεν ε...