18º κεφάλαιο

4.3K 93 4
                                    

Τα μάτια μου ηταν κατακόκκινα το ένιωθα από το τσούξιμο. Μάλλον έκλεγα στον ύπνο μου! Το κινητό μου είχε κλείσει από μπαταρία τόση ώρα που ηταν ανοιχτός ο φακός και έξω είχε νυχτώσει. Με δυσκολία σηκώθηκα από το πάτωμα και προσπάθησα να ανοίξω την πόρτα για να φύγω από κι μέσα. 

Πήρα τα πραγματά μου και έφυγα όσο πιο φρήγορα μπορούσα. Ο θυμός είχε φτάσει μέχρι τα σωθικά μου και δεν έλεγε να φύγει μακριά μου.

Οι δρόμοι είχαν αδειάσει, ένιωθα για πρώτη φορά τόσο μόνη σε αυτόν τον κόσμο. Όπου κι αν κοιτούσες τα μαγαζιά ήταν γεμάτα και ο κόσμος γελούσε από χιλιόμετρα μακριά. Το κορμί μου αναζητούσε ποτό. Όλες αυτές οι πληροφορίες με έχουν κουράσει! Βαρέθηκα να ζω σε ένα ψέμα! Τόσα χρόνια να νομίζω πως οι γονείς μου είναι νεκροί και ξαφνικά να μαθαίνω πως όχι απλά ζουν αλλά συνεχίζουν τις ζωές τους μακριά μου!

Άνοιξα την πόρτα του μαγαζιού και ένας άντρας με μαύρα με σταμάτησε!

"Τι κάνει μια τόσο όμορφη καπέλα σε ένα τέτοιο κλάμπ?"

"Υπάρχει κάποιο πρόβλημα?"

"Αυτό το μαγαζί είναι μόνο για άντρες!"

"Για αυτό ήρθα και εγώ!"

"Παρακαλώ περάστε έξω!"

"Θες να φυλακιστείς φίλε?"είπα δείχνοντάς του την ταυτότητα μου

"Με συγχωρείτε κυρία Έμμα εγώ δεν ήξερα!!"

"Με εσένα θα τα πούμε μετά!"είπα και μπήκα μέσα

Έκατσα στην μπάρα και παράγγειλα ένα ποτό! Όλοι οι άντρες με κοιτούσαν περίεργα και ένα μικρό γελάκι βρήκε από μέσα μου. Οι γυναίκες στην πίστα χόρευαν προκλητικά, μερικές με εσώρουχα και άλλες εντελώς γυμνές.

Έτσι ήμουν εγώ, όταν θύμωνα εδώ ερχόμουν για να ξεσπάσω στο ποτό και στο ακατάλληλο θέαμα.

Άφησα το ποτό μου και κατευθύνθηκα σε έναν υπάλληλο του μαγαζιού.

"Γεια σου Μάικ!"

"Εει γεια σου Έμμα! Τι θα πάρεις?"

"Αυτή στο δεύτερο στυλό!"

"Αμέσως!"είπε

Η πόρτα χτύπησε και εκείνη μπήκε μέσα με τα εσώρουχα της κόκκινα σαν του κρεβατιού.

"Είσαι καλά Έμμα!"με ρώτησε τρομαγμένη

"Όχι, τα έμαθες για την Νατάσα?"την ρώτησα και έσκυψε το κεφάλι

"Λυπάμαι πολύ ξέρω πως ήταν κολλητή σου."

"Ήταν φρίκη να το βλέπω αυτό. Τουλάχιστον έχω κι άλλη μια φίλη που δεν την έχει κάνει ακόμα."είπα θλιμμένη "Ήρθα να δω αν είσαι καλά, το τηλέφωνο μου το έχεις μην διστάσεις αν συμβεί το οτιδήποτε. "

Μου έγνεψε θετικά και σηκώθηκα για να απομακρυνθώ. Δεν ήμουν σε θέση να πούμε τίποτα περαιτέρω.

"Εντάξει θα τα πούμε κάποια άλλη φορά!"φώναξε ενώ έτρεχα με όλη μου την δύναμη

Βγήκα έξω από το μαγαζί και πήρα μια βαθιά ανάσα! Ο καπνός και το ποτό με είχαν ζαλίσει τελείως και οι κοιλιά μου ανακατεύονταν απίστευτα! Έτρεξα σε μια απόμερη γωνία και έκανα εμετό δίπλα από ένα δέντρο!

Σήκωσα το κεφάλι μου ψηλά και ξαφνικά όλα είχαν θολώσει! Προσπάθησα να σηκωθώ και τότε έχασα την ισορροπία μου χτυπώντας το κεφάλι μου στον δρόμο...

Μικρό κεφάλαιο αλλά σύντομα έρχεται η συνέχεια με νέες εξελίξεις!!!

Σαν Μπαμπάς Donde viven las historias. Descúbrelo ahora