Σαν Μπαμπάς

26º κεφάλαιο

Μια εβδομάδα είχε περάσει!
Μια εβδομάδα μακριά από τον Κάρτερ και μια χαμένη εβδομάδα ψάχνοντας τους γονείς μου άσκοπα.

Ένιωθα κοντά αλλά μετά κάτι γινόταν και πάλι βρισκόμουν στο απόλυτο σκοτάδι. Καλά βρε Έμμα με τον πατέρα σου τα βάζεις, τι περίμενες? Σκεφτόμουν στο γραφείο μου, όταν το κινητό μου ήχησε.

Το τηλέφωνο ήταν γνωστό και μια ηλιαχτίδα φωτός ένιωσα να με τρυπάει.

"Πες μου!"είπα απευθείας

"Εντοπίσαμε κάτι?"

"Που?"

"Έχουμε κατεργασμένη συνομιλία τον γονέων σου στην Γαλλία!"

"Έχουμε τοποθεσία?"

"Ναι, χρησιμοποίησε θάλαμο όχι κινητό τηλέφωνο, η μητέρα σου όμως όχι και καταφέραμε να την εντοπίσουμε σε ένα πολυκατάστημα!"

"ΚΛΕΙΣΕ!"

Με γρήγορα βήματα άνοιξα την πόρτα και φώναξα τους αναμεταδότες για να σημάνουν συναγερμό.

"Κυρία Στρατάρχη δεν γίνετε να σημάνουμε συναγερμό για αυτό που μας ζητάτε!"

"ΣΚΑΣΕ ΚΑΙ ΠΑΤΑ ΤΟ ΓΑΜΗΜΕΝΟ ΚΟΥΜΠΙ!"

"ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ!"

"ΚΑΝΤΟ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΗΛΊΘΙΕ!" φώναξα και τον σημάδεψα με το πιστόλι μου

Έσκυψε το κεφάλι και με τα χίλια ζόρια έκανε ακριβώς αυτό που ήθελα. Όλοι τριγύρω είχαν μείνει με το στόμα ανοιχτό και εγώ είχα κοκκινήσει από τα νεύρα μου. Έκατσα σε μια καρέκλα και μία κοπέλα με πλησίασε με ένα ποτήρι νερό προφέροντάς το μου.

"Είστε καλά?" με ρώτησε με τρεμάμενη φωνή

"Καλά!" απάντησα και με μιας έφυγα στο γραφείο μου

Έκλεισα την πόρτα και έκατσα με μιας στην θέση μου αφήνοντας μια ανάσα ανακούφισης. Πήρα το κινητό στα χέρια μου και πληκτρολόγησα τον αριθμό του Κάρτερ.

"Έμμα?" ακούστηκε η φωνή του και αμέσως ένιωσα καλύτερα

"Αχ Κάρτερ!"

"Πώς είσαι?" με ρώτησε ανήσυχος

"Νιώθω πολύ κοντά στην αλήθεια Κάρτερ!"

"Γιατί δεν με αφήνεις να σε βοηθήσω κι εγώ?"

"Δεν θέλω να σε μπλέξω σε όλο αυτό, είναι πολύ επικίνδυνο για σένα και τα παιδία να βρίσκεστε κοντά μου."

"Ναι αλλά εγώ δεν μπορώ να ζήσω μακριά σου!" είπε και αναστέναξε

"Όλα θα τελειώσουν αργά ή γρήγορα!" είπα και τερμάτισα την κλίση